22 oktober, 2009

Bankroet

DSB is in opspraak geraakt door te makkelijke kredietverstrekking, te hoge hypotheken en overbodige koopsompolissen met gigantische provisies. Deze onverkwikkelijke praktijken spelen al langer dan Radar, Kassa e.a. er aandacht aan schenken. Behalve aanbevelingen, berispingen en een boete zagen de AFM, DNB noch de politiek geen aanleiding om grondig in te grijpen. Sterker nog, DNB verleende in 2006 een banklicentie en diverse politici, opmerkelijk genoeg allen VVD-ers, zijn mede verantwoordelijk voor het gevoerde beleid bij DSB. Vele DSB-cliënten verkeren in problemen omdat zij niet aan hun betalingsverplichtingen kunnen voldoen. Sinds het faillissement kruipt iedereen in de slachtofferrol en als iemand daar niet in thuishoort dan is het Dirk Scheringa. De Wognumse woekeraar die jarenlang wanhopige, onwetende mensen meedogenloos in financiële nood heeft gebracht, ontpopt zich nu als een held die tot het uiterste gaat voor zijn personeel en klanten. Hij beweert alles uitgezonderd drie huizen kwijt te zijn maar de echte gedupeerden zijn zij die met een schuld blijven zitten na de gedwongen verkoop van hun zwaar gefinanciëerde huis en degenen die van hun spaargeld geheel of gedeeltelijk niets terugzien. De stichtingen Steunfonds Probleemhypotheken en Hypotheekleed en advocatenkantoren willen de helpende hand toesteken maar ook een graantje meepikken van de schrijnende toestand. Van de andere kant moeten klanten zich beter realiseren wat zij ondertekenen, welke risico's zij aanvaarden. Hoge maandlasten vanwege forse hypotheken of andere leningen, spaarinleg boven een ton en achtergestelde deposito's zijn bewuste keuzes, waarvoor zij zelf verantwoording dragen. Uiteraard heeft de ondergang van DSB ook gevolgen voor de werkgelegenheid in Wognum e.o. alhoewel een deel van het personeel wel degelijk wist dat zij fout bezig waren. Onder de alleenheerschappij van Scheringa heeft DSB te lang een verkeerde koers gevaren terwijl slachtoffers veel eerder tegemoet getreden hadden moeten worden. Pieter Lakeman zou het laatste zetje hebben gegeven, Wouter Bos wilde geen overheidssteun geven, de grote banken zagen niets in een overname en ook andere partijen haakten af waarna zijn trots, zijn onderneming niet meer te redden was. Op de persconferentie zei Dirk Scheringa dat DSB door anderen is kapotgemaakt, voorbijgaand aan alle leed en verdriet dat hij heeft aangericht. Verder zei hij twee paar handen te hebben dus het vinden van ander werk zal geen probleem zijn, als het graaien bij armlastige mensen maar verleden tijd is. We zijn in ieder geval verlost van de misleidende spotjes van Becam tot en met Lenen.nl, allemaal opererend onder de DSB-vlag. Spotjes waar de tekst 'Let op! Geld lenen kost geld' in beeld moest worden gebracht want je kunt Dirk Scheringa bestempelen als een bedrieger, dief en leugenaar maar hij is beslist geen sinterklaas.

11 oktober, 2009

One night of Queen

Voor ons is het theaterseizoen op donderdag 8 oktober van start gegaan, exact 21 jaar na het optreden van Freddie Mercury met Montserrat Caballé. De Oranjerie was volgeboekt door muziekliefhebbers, die een herbeleving van de alom geprezen topformatie Queen helemaal zagen zitten. In 2000 won Gary Mullen overtuigend de grootste talententenjacht van Engeland, Stars in their eyes. Met de vertolking van Freddie Mercury vergaarde hij het hoogste aantal stemmen ooit verkregen in deze show. Hij wordt de reïncarnatie van deze legendarische popartiest genoemd en ik begrijp nu waarom. Zijn uiterlijk, bewegingen en bovenal krachtige zangstem zorgen dat The show does go on. Jong en ouder qua leeftijd maar nog steeds jong van geest kunnen ook anno 2009 genieten van Somebody to love, Radio Gaga, We will rock you en uiteraard Bohemian Rhapsody. De Nederlandse tournee van Gary Mullen & The Works eindigt reeds op 13 oktober in Utrecht en het zou mij niet verbazen dat alle voorstellingen uitverkocht zijn. Met andere woorden ik kan een bezoek aan deze Queen-show wel warm aanbevelen maar dat is als een hond een worst voorhouden die hij nooit zal krijgen. Ik raak meestal geëmotioneerd bij een uitstapje, tranen van blijdschap en verdriet omdat ik dit mag meemaken en kan delen met anderen in de wetenschap dat het mogelijk een van de laatste keren kan zijn.