Es geht los

Op maandag 6 maart begint De Schans met de grondwerkzaamheden voor het plaatsen van de unit en het voorbereiden van de aansluitingen. De doorgang naar de bijkeuken zal dinsdag worden gemaakt zodat de unit woensdagmorgen door een kraan op zijn plaats kan worden gezet. Daarna kunnen de aansluitingen worden gemaakt en de bestratingen worden aangepast. Vanaf donderdag kan Maasveste het kozijn en de buitendeur in de bijkeuken komen plaatsen en de isolatie op de wanden en het plafond aanbrengen. In principe kan voor het weekend van 11 en 12 maart alles afgerond zijn, alleen de vloer in de bijkeuken moet dan nog betegeld worden.

Partir c'est mourir un peu

Vandaag komt Kersten revalidatietechniek de elektrische rolstoel, een gloednieuwe Movingpeople Puma, afleveren. De scootmobiel, waar ik ruim 8 maanden gebruik van heb gemaakt, wordt meteen meegenomen. Van ruilen komt huilen, zal in dit geval geen sprake zijn want ik ben echt toe aan de elro.

St. Odiliënberg kan opgelucht ademhalen want de rode Booster Trophy met de vriendelijke bestuurder verdwijnt uit het straatbeeld. Aan de avonturen met de scoot komt vanaf nu abrupt een einde maar wie weet wat ik met de elro ga beleven. Ik heb me in ieder geval voorgenomen veel op pad te gaan en ook gebruik te gaan maken van de rolstoeltaxi.

Party is over

Een verjaardag heeft door mijn ziekte een diepere betekenis gekregen. Vanaf wakker worden tot weer slapen gaan werd ik er aan herinnerd dat mijn leeftijd weer met een jaar was toegenomen. Door een kaart, telefoontje, e-mail, visite of cadeau hebben jullie deze dag opgeluisterd en mij in de watten gelegd. Via deze weg wil ik eenieder bedanken die hoe dan ook een bijdrage heeft geleverd om mijn verjaardag op te sieren.

De lente begint in Trier

Vanmorgen kreeg ik te horen dat ik mee mag met de 6-daagse vakantie, die de Zonnebloem voor de regio Roermond organiseert van 20 t/m 25 maart 2006. Het gezelschap bestaat uit 22 vakantiegangers en evenveel vrijwilligers, allen uit dezelfde regio, en we verblijven in het ‘Multifunktionales Zentrum Am Gillenbach’ in het Duitse Trier. Ja, wier kunne die deutze sprage wider ein bisgen aufholen, schrijben is nog zwieriger als pratzen.
Am Gillenbach is een sfeervolle, aangepaste accommodatie, gelegen in de heuvels aan de rand van deze oudste stad van Duitsland. Het uit drie verdiepingen bestaande gebouw is zodanig ingericht en aangepast, dat rolstoelers en mensen die slecht ter been zijn een geriefelijk verblijf kan worden geboden.
Naast uiteraard bezichtiging van Trier staan o.a. bustochten door de Vulkaaneifel en Luxemburg, rondvaart over de Moezel en een wijnproeverij op het programma. Het geheel; accommodatie, excursies, natuur, Moezelwijn, spreekt me wel aan en zal ongetwijfeld goed bevallen. De Deutsche Gründlichkeit laat meestal niets te wensen over. Alleen rest de vraag of het gaat klikken tussen de deelnemers aan deze vakantie. Als we dat dan als een uitdaging beschouwen en ons beste beentje voorzetten, gaat het zeker lukken en hebben we iets om naar uit te kijken.

Beste collega’s, zo heeft jullie spontane, financiële gebaar een bestemming gekregen. Nogmaals hartelijk dank daarvoor!

Waar een wil is . . .

Vandaag toch maar even de huisarts op visite gevraagd want de symptomen worden er niet minder op. Vorige week heb ik al kennis kunnen maken met de andere huisarts uit dezelfde praktijk, zodoende ken ik ze nu allebei.
Na de kennismaking en het beantwoorden van vragen over mijn gezondheidsklachten, heeft hij naar mijn longen geluisterd en in mijn keel en neus gekeken. ’s Morgens voel ik me redelijk maar gaandeweg nemen de klachten, m.n. het hoesten en de koorts toe. Een verkoudheid is meestal viraal en gaat doorgaans vanzelf over, een kwestie van symptoombestrijding en uitzieken. Omdat hij een beginnende bronchitis constateerde, stelde hij voor om uit voorzorg een antibioticum te slikken.
We gaan er alles aan doen; rust, stomen, grok en wat nog meer zou kunnen helpen. Ik wil en ik zal voor mijn 50ste levensjaar hiervan hersteld zijn.

Bouwjournaal 6

Vandaag is de schilder annex behanger tot 16:00 uur in huis geweest. De nieuwe deuren en kozijnen staan strak in de zijdeglanslak. Alle wanden van de keuken zijn fris in de latex gezet. Tegen het wandje in de achterkamer zit weer overal behang.
De medewerker was niet al te vriendelijk maar op zijn werk valt niets aan te merken. Alles is netjes afgewerkt en nu is het wachten op de unit. Dus dit is voorlopig het laatste bouwjournaal maar wel de 100ste publicatie van mij op dit weblog.

Hatsjie

Vermoedelijk heeft een verkoudheidsvirus zich meester over mij gemaakt. Hoesten, loopneus, keelpijn, schorre stem en een beetje koortsig zijn de symptomen waar ik zo snel mogelijk vanaf wil. Vanmorgen heb ik de fysiotherapie afgebeld, ik had geen fut om er heen te rijden en me weer uit en aan te kleden. Het lijkt me beter om de fysiotherapie op maandag weer naar de middag te laten verplaatsen, het is me te kort op de persoonlijke verzorging. Ik ben net gewassen en aangekleed en ik kan meteen op de scooter plaatsnemen. Qua inspanning is het te veel in een te kort tijdsbestek maar ook gevoelsmatig komt het aankleden, uitkleden en weer aankleden binnen een uur tijd zinloos over.

Bouwjournaal 5

De tegelzetter heeft in een rap tempo zijn bijdrage geleverd, de tegels zijn in de specie gezet en op andere plaatsen met tegellijm tegen de muur bevestigd. De dorpel in de deuropening van keuken naar kamer is er ingelegd. Omdat we nog niet zeker weten of op de vloer in de bijkeuken tegels of novilon gelegd zal worden, is daar voorlopig een schuin oplopende lat op de vloer gelijmd.



Er is toegezegd dat de schilder volgende week op het toneel zal verschijnen. Op alle wanden van de keuken wordt een verse laag structuurverf aangebracht. Of deze man ook de deuren en kozijnen van een verflaag zal voorzien en het wandje in de kamer zal behangen, is weer afwachten. Onze ervaring leert dat de taken behoorlijk verdeeld zijn bij deze firma. Om beschadigingen te vermijden, zal de buitendeur en het kozijn pas geplaatst worden als de bijkeuken is afgewerkt.
De directeur en enkele werklieden van de firma De schans zullen volgende week de situatie ter plekke komen bekijken. Dan kon ik het meerwerk, het volledig opnieuw bestraten van het terras, ook met hen bespreken. De kleur van de unit is schijnbaar nog een hot item, de gemeente moest daar nog eens over vergaderen.

Bouwjournaal 4

De vaart is er uit! De eerste dag kwamen nog vier man over de vloer plus een opzichter. Vanwege een ziektegeval moeten we het vandaag stellen met één vakman, die halve dagen werkt. Hij heeft beide deuren van hang- en sluitwerk voorzien en ingehangen. Ook de afwerklatten zijn zo ver als mogelijk was aangebracht. Morgenvroeg komt de tegelzetter en als hij zijn klus geklaard heeft, kunnen de dorpels in de vloer worden gelegd. De buitendeur en het opdekkozijn worden morgen gemaakt en wie weet ook geplaatst. Volgende week kan de structuurverf op de muren in de keuken worden aangebracht en in de kamer een wandje worden behangen. Als de deuren en deurkozijnen dan ook geverfd zijn, zit het eerste gedeelte van de verbouwing in huis er op.

Zorgstelsel anno 2006

De fysiotherapeut knijpt er tussenuit.
De logopedisten zijn sprakeloos.
De podotherapeut zit met kromme tenen.
De KNO-arts krijgt er een brok van in de keel, voelt zich bij de
neus genomen en wordt een oor aangenaaid.
De oogarts ziet het somber in.
De neuroloog krijgt er de zenuwen van.
De verloskundige zit met de naweeën.
De gynaecoloog baart het zorgen.
De uroloog voelt aan zijn water dat dit niet goed gaat.
De anesthesist is knock-out.
De cardioloog aanschouwt het met bloedend hart.
De dermatoloog krijgt er kippenvel van.
De geriater krijgt er grijze haren van.
Voor de chirurg snijdt het mes niet meer aan twee kanten.
De hematoloog wordt het bloed onder de nagels vandaan gehaald.
De gastro-enteroloog heeft er zijn buik van vol.
De internist wordt binnenstebuiten gekeerd.
De diëtiste kan geen pap meer zeggen.
De psychiater snijdt het door de ziel.
De traumatoloog ergert zich bont en blauw.
Voor de apotheker is het een bittere pil.
De tandarts ziet er geen gat meer in.
Oh ja, en de patiënt? Die is er goed ziek van!

Bron: weblog van Jos Lotz

Bouwjournaal 3

Maasveste heeft ook medewerkers in dienst die gedeeltelijk zijn afgekeurd en daarom maximaal halve dagen werken. Doordat men slechts enkele uren heeft gewerkt, is er vandaag betrekkelijk weinig gebeurd. Kort en bondig komt het er op neer dat de twee deuren passend zijn gemaakt en de radiator in de bijkeuken is gemonteerd. Verder zijn er nog diverse latten voor de afwerking op maat gemaakt. Morgenvroeg tegen 08:00 uur zijn ze weer paraat.

Opgelucht

Klokslag 09:00 uur meldden we ons op de röntgenafdeling waar ik meteen aan de beurt was. Er werden twee foto’s van mijn longen gemaakt, een van de voorkant en een van de linkerzijde. Toen zijn we voor het longfunctieonderzoek naar de volgende afdeling gegaan. Daar waren we ruim voor de afgesproken tijd aanwezig dus konden we ons trakteren op een beker warme chocomel. We hadden daar nog geen slok van genomen of men had ons al in de smiezen en drukte ons een vragenlijst in de handen.
Om 09:30 uur werd ik naar binnen geroepen en werd mijn gewicht en lengte opgenomen. Daarna moest ik in een glazen cabine plaatsnemen en getooid met neusknijper op en een mondstuk in, allerlei in- en uitademtesten uitvoeren. Deze testen waren heel gevarieerd en meteen in grafiekvorm te bekijken. Het was eigenlijk wel inspannend maar de resultaten waren constant en ik bleek goed te herstellen. Dit onderzoek nam een vol uur in beslag dus gingen we linea recta door naar de poli longgeneeskunde waar we om 10:30 uur werden verwacht.
Kort na aanmelding konden we bij de longarts terecht en werden de resultaten besproken. De foto’s lieten twee longen van normale grootte zien, alleen vroeg Marjo zich af wat die grote witte vlek op mijn linkerlong was. Ik kon haar geruststellen dat ook ik een hart op die plaats heb zitten. De longarts was best tevreden over het longfunctieonderzoek en stelde voor om dit op termijn te herhalen. Ik wilde me echter niet vastpinnen aan een bepaalde datum maar een vervolgafspraak maken als daar weer aanleiding voor is. Het gaat te ver om alle testwaarden te vermelden en te bespreken vandaar dat ik er slechts één heb uitgepikt. Bij gezonde mensen ligt het gebruik van het longvolume tussen de 80 en 100% en bij mij kwam men uit op 76%, wat heel acceptabel is. De longarts wilde nog een paar aanvullende testen laten uitvoeren dus besloten we om dat dan meteen te laten doen. Hij wilde ook nog bloed laten prikken om de bloedgassen te laten controleren.
Dus zijn we nog even teruggegaan naar de afdeling voor longfunctieonderzoek en daarna naar de bloedafname. Toen we omstreeks 12:30 uur het ziekenhuis wilden verlaten was de accu van de scooter leeg en ook wij vonden het welletjes.