21 februari, 2011

Actie reactie

Artiesten houden van interactie met het publiek. Het toont aan dat zij niet louter hun programma afdraaien maar ook ter plekke kunnen improviseren. Door de toeschouwers erbij te betrekken, krijgt de voorstelling een persoonlijker tintje. Klaarblijkelijk roep ik geregeld een reactie op tijdens een optreden. Destijds met Micha Wertheim liep dat nogal uit de hand, daarover wordt nog steeds gesproken en geschreven. Had hij zich beperkt tot één of enkele opmerkingen en meteen publiekelijk excuses gemaakt voor zijn pijnlijke vergissing over mijn spraakcomputer dan had het voorval hem niet zo duur komen te staan. Onlangs las ik dat Micha Wertheim zelf een zaal moet huren om te kunnen optreden in Limburg. Mijn ongeremde lach of andere wellicht niet alledaags klinkende geluiden leiden frequent tot hilariteit onder de toeschouwers en respons van een artiest. Zoals dinsdag jongstleden toen Sara Kroos ludiek en kort reageerde op mijn hoest. Ik dacht even; "Ben blij dat iemand in mijn conditie samen met vijf anderen jouw optreden bijwonen", maar ik kon geenszins boos op haar worden. Sara Kroos timmert nog niet zo lang aan de weg, toch zet zij met Boheems een professioneel wervelende voorstelling op de planken. De sketches, zang en dans begeleid door een viermans band zijn van hoog niveau. Haar volumineuze stem kan opvallend diep zakken, vroeg of laat de vorming van een poliepje dat zou mij niet verbazen. Nog een slag drukker dan zou zij als de vrouwelijke Jochem Myer bestempeld kunnen worden. Dat moet geen doel op zich zijn, Sara Kroos moet vooral zichzelf blijven want ik vind Boheems sprankelend, verfrissend cabaret.