Topdrukte

Ik kan het niet bijbenen op mijn weblog. De show Songbook II van Simone Kleinsma was hoog niveau maar ik vond Songbook I mooier. Het was gezellig dat naast Karin ook mijn zussen erbij waren. Vier dagen later waren we weer in Roermond voor een concert van de Frank Boeijen Theatertour. Voor de pauze bracht hij nieuw werk ten gehore en de tweede helft was een greep uit zijn muzikaal verleden, dat repertoire viel bij ons meer in de smaak. Tussendoor, op maandag 11 april, zijn wij getuige geweest van de derde en laatste opvoering in de Gelredome van The Wall Live door de reeds 68-jarige Roger Waters. Zonder de twee andere artiesten tekort te willen doen, zal ik over die uit 1979 daterende rockopera berichten. Alhoewel het schier onmogelijk is om zo'n onbeschrijflijk mooie belevenis te verslaan, wil ik toch een poging wagen.
Om drie uur werden wij opgehaald door Regiotaxi Twente, die in Limburg was verzeild geraakt door een rit naar Maastricht. In de taxi stonk het naar een mengeling van sigarettenrook en dieseldamp. Twintig centimeters van de verboden-te-roken-sticker lag het pakje sigaretten van de chauffeur met zijn rokershoest en afschuwelijk bruine vingers. De lucht van diesel was nog penetranter en een open raampje bood helaas geen soelaas, schandalig dat ze zo een taxi durven aan te bieden. Gelukkig verliep de reis voorspoedig uitgezonderd dat in Arnhem de bereidwilligheid van een jongeman nodig was om in de taxi te stappen en ons naar de Gelredome te loodsen. Wij arriveerden om zes uur, blij om weer frisse lucht in te kunnen ademen en net op tijd om voor de vele valide fans naar binnen te gaan.
Twee uur voor aanvang van het spektakel, handen we voldoende tijd voor een toiletbezoek en om een mooie plaats in te nemen. Over de hele lengte van de lange tribune was een strook gereserveerd voor rolstoelers en begeleiders kregen een stoel aangeboden. Wij zaten ongeveer halverwege en hadden goed zicht op het podium, over de mensenmassa op het voetbalveld van Vitesse heen. De start van The Wall Live zou zoals aangekondigd stipt acht uur zijn en toen dat enige vertraging opliep, werd uit ongeduld gefloten en geschreeuwd. Die ontevreden geluiden verstomden snel na het overweldigende openingsnummer met o.a. een crashend vliegtuigje en vuurwerk. Een joelende menigte, een helikopter, afgevuurde kogels en meer waren zo realistisch weergegeven surroundeffecten dat je ogen en oren tekortkwam. Tijdens de show werd de muur steeds verder opgebouwd en diende tevens als een podiumbreed projectiescherm. Maar liefst twintig projectoren brachten oud maar ook actueel foto- en filmmateriaal haarscherp in beeld. Uiteraard ontbraken de animaties van Gerald Scarfe en de enorme poppen zoals The Teacher niet. Een groep Arnhemse kinderen had met zang en dans ook een aandeel in de show. Het spektakel eindigde met het neerhalen van de muur waarna de voltallige begeleidingsband van Roger Waters op de voorgrond kwam want net als bij de film The Wall hoort het accent op het verhaal te liggen.
De terugreis begon helaas later dan gepland omdat de chauffeur i.p.v. bij de afgesproken ingang L bij I stond te wachten. Gedurende dat drie kwartier reden tientallen Engelse trucks, hoogwerkers en vorkheftrucks het stadion binnen om alles af te breken en in te laden. Roger Waters, mister Pink Floyd, weet telkens de hoge verwachtingen waar te maken en zelfs te overtreffen door gebruik van de nieuwste technologie. Het Dark Side of The Moon concert op het Pinkpopterrein in Landgraaf heb ik ook op dit weblog euforisch beschreven. Ik vond The Wall Live nog indrukwekkender, waarschijnlijk vanwege de overkapping van de Gelredome komen beeld en geluid krachtiger over. Meer dan 30.000 bezoekers, waaronder kroonprins Willem Alexander en zijn vrouw Maxima, hebben een fantastische show beleefd. De koninklijke hoogheden zullen ongetwijfeld eerder dan wij in hun bed hebben gelegen, zij moesten ook met hun moeder c.q. schoonmoeder mee naar Berlijn, de stad die tot 9 november 1989 door een muur in tweeën was gedeeld. Karin en ik waren pas om half twee terug in Geleen maar dat hebben wij er heel graag voor over gehad.