Dagje Sittard

Gistermorgen was het weer mis! Onder het begrip rolstoeltaxi kan blijkbaar ook een auto met een ruime kofferbak waar een inklapbare rolstoel in past worden verstaan. Dus moest ik ijlings opnieuw een taxi bestellen en er expliciet bij vermelden dat ik gebruik maak van een elro. Gelukkig had ik uit voorzorg al een marge van een kwartier ingebouwd maar desondanks was ik nog ruim een kwartier te laat op mijn eerste afspraak bij de diëtiste. Ze maakte daar geen punt van en was bereid mij alsnog te ontvangen. Mijn eetgewoonte werd afgemeten tegen mijn lengte, gewicht en activiteit. Ik zat over het algemeen goed, alleen zou ik meer eiwitten binnen moeten krijgen en meer moeten drinken. Ze zou een dagmenu, waar ik me naar kan richten, opstellen en mailen.
Daarna had ik nog tijd over om een bezoek af te leggen bij mijn vriend Kees, die werkzaam is op het microbiologische laboratorium van het Maaslandziekenhuis. De volgende afspraak had ik om 12:15 uur bij de revalidatiearts, waarmee ik o.a. de medicatie tegen de spasticiteit heb besproken. Het lijkt werkzaam te zijn want de spieren zijn soepeler, de benen zijn beter door te bewegen en de doorbloeding is verbeterd terwijl de bijwerkingen meevallen. We hebben besloten om de dosis te verhogen en daar het effect van af te wachten.
Tegen 13:00 uur kon ik het ziekenhuis verlaten en ben ik de lange winkelstraat richting markt afgerold. Bij een willekeurige opticien heb ik mijn bril weer in model laten brengen en toen ben ik Marjo gaan opzoeken op haar werk. Zij verraste mij door samen te gaan lunchen, het broodje zalm en de zuiveldrank smaakten voortreffelijk. Nadat ik haar terug naar het werk had begeleid, ben ik doorgereisd naar de Baenje. Pap was zeer verrast dat ik hem in mijn eentje kwam bezoeken.
Om 15:20 uur werd ik gebeld door Omnibuzz omdat de taxichauffeur niemand aantrof op de Schuttestraat 2. Toen ik naar buiten rolde zag ik de taxi vooraan in de straat bij het Huub Dassenplein 2 staan. Nadat ik hem naar de Baenje heb laten loodsen, kon ik de terugreis naar St. Odiliënberg aanvaarden en kwam er een eind aan dit avontuur met de rolstoeltaxi.