Blij dat ik rij

Op initiatief van o.a. ANWB en NS werd donderdag 9 oktober tot filevrije dag uitgeroepen. Men wil niet van een flop spreken maar de ellende was nagenoeg even groot. De filevorming begon wat later en de files waren iets eerder opgelost omdat de snelheid van het langzaamrijdend verkeer enkele kilometers hoger lag. Je kunt je afvragen of deze "winst" puur op toevalligheid berust maar het is in ieder geval verre van voldoende en geslaagd te noemen. Het is een farce om te geloven dat het instellen van zo'n dag daadwerkelijk tot een blijvende oplossing zou leiden. De initiatiefnemers beweerden dan ook achteraf dat zij de automobilisten over het fileprobleem aan het denken wilden zetten. Verschuiving van werktijd, carpoolen of gebruik van openbaar vervoer zouden kunnen helpen, thuiswerk is niet voor iedereen weggelegd en dan nog beperkt toepasbaar. Werkgevers zouden die zaken meer moeten promoten door ze aantrekkelijker te maken. De auto betekent voor velen vrijheid, blijheid en dat wil men niet graag prijsgeven. De stijgende autokosten, waaronder de brandstofprijs, kunnen de meesten er niet van weerhouden de auto veelvuldig te gebruiken. Maatregelen van de overheid zoals uitbreiding van het wegennet heeft uitgewezen dat het geen soelaas biedt, integendeel juist het autogebruik stimuleert. Meer controleurs, die vaker hogere boetes kunnen opleggen, verandert niets aan de dagelijkse opstoppingen maar spekt wel de staatskas. Het heeft er alle schijn van dat het terugdringen van het autorijden geen prioriteit heeft omdat de overheid de heilige koe wil blijven uitmelken en de hele autobranche er afhankelijk van is.