Te zomers

Reikhalzend hebben we naar de zomer uitgekeken maar als het kwik tot dertig graden stijgt dan maakt dat verlangen snel plaats voor een schreeuw om afkoeling. De drukkende warmte heeft een verlammende uitwerking op het dagelijkse leven, iedereen puft en klaagt er op los terwijl dat niets aan de situatie verandert. Ik ben die tropische dagen niet buiten geweest, mijn armen plakten vast op de kunstlederen polstering van het werkblad waardoor ik ze helemaal niet meer kon bewegen. De fut ontbrak me om een blog te schrijven, bijvoorbeeld over Wacko Jacko of The U2 360 Degrees Tour. Eerlijk gezegd wilde ik graag Wimbledon volgen, ook best vermoeiend als er tot laat in de avond wordt getennist. Net als vorig jaar werd de heren enkelfinale een vijfsetter, die Roger Federer nu wel winnend wist af te sluiten. Pas in de dertigste game kon de Zwitser voor de eerste keer een breakkans tegen Andy Roddick benutten en zijn 15de Grand Slam titel behalen. Nadat de uitzending van Net5 of BBC ophield, ging ik in de achterover gekantelde rolstoel bijkomen van alle getoonde tennisbeelden. Licht uit, raam ver open en radio op Arrow Classic Rock, een radiostation dat nagenoeg non-stop muziek uit de goeie jaren laat horen, ideaal om lekker te ontspannen alvorens rond middernacht naar bed te gaan.