Politieke chaos

De verkiezingsluitslag was gelijk met de start van het WK Afrika bekend en zoals we alles weten is de wereldkampioen bekend. De fractieleider van de VVD Mark Rutte hoopte dat er voor 1 juli een nieuw kabinet zou zijn. Het is bijna augustus en het eind van de formatie is nog niet in zicht. Ruud Lubbers mag zich als derde informateur buigen over de mission impossible, als iedereen zich star blijft opstellen. De VVD, met één zetel verschil de grootste partij, heeft de meeste kapsones. Recente peilingen tonen aan dat de kiezers nu al spijt hebben van hun stem op de VVD. De grootste partij in Nederland heeft 31 zetels terwijl minimaal 76 en dus nog zeker twee andere partijen nodig zijn om een regering te vormen. Een kabinet met deelname van het CDA doet geen recht aan de verkiezingsluitslag, die partij is gehalveerd en Balkenende gevlogen. Een centrumrechtse coalitie en helemaal een minderheidscoalitie, VVD PVV CDA, zou een aanfluiting zijn voor onze democratie. Na de Tweede Wereldoorlog is het niet meer voorgekomen dat een partij een minderheidsregering heeft gedoogd. Ook een zogenaamd middencoalitie, VVD PvdA CDA, moeten we niet willen omdat de kiezers het CDA duidelijk op een zijspoor hebben gezet. De paars plus variant, de twee grootste partijen VVD en PvdA aangevuld met D66 en GroenLinks, vind ik persoonlijk de beste optie. Echter de VVD is dan bevreesd te min zeggenschap te hebben tegenover drie linkse coalitie-partners. De veeleisendheid van de VVD zou er toe kunnen leiden dat een coalitie zonder de liberalen wordt geformeerd.
Informateur Wallage beweerde dat ons land naast 16 miljoen bondscoaches ook 16 miljoen formateurs heeft. Ik ben het daarmee oneens en denk dat nog niet de helft van de Nederlanders intereesse heeft voor politiek Den Haag, de bedroevend lage opkomst bij verkiezingen zegt al voldoende. Het wordt hoog tijd dat ons politiek stelsel grondig op de schop gaat. Ze zijn het al langer eens over de aanstelling van minder ministers maar de uitvoering laat nog op zich wachten. Door departementen samen te voegen, kan flink worden bezuinigd, niet onbelangrijk nu de staatsschuld fors oploopt. Zo kan niet alleen het aantal ministers maar ook staatssecretarissen en ambtenaren omlaag en huisvesting worden gedeeld. De ondergrens om als politieke partij of beweging deel te mogen nemen aan verkiezingen, zou aanzienlijk opgeschroefd moeten worden. De enorme versnippering door de talloze kleine partijen maakt een formatie extra moeilijk. In Engeland zijn drie partijen en de formatie was inderdaad binnen drie weken afgerond. De rol van ons staatshoofd bij de formatie zou minder mogen zijn. Hij of zij mag geen politieke voorkeur hebben, althans niet publiekelijk uitspreken. Niemand is exact op de hoogte van de uitwisseling tijdens de gesprekken met vertrouwelingen, (in)formateurs en fractieleiders. Door het benoemen van een bepaalde (in)formateur kan een staatshoofd sturing geven aan de vorming van een regering. Zijn of haar bevoegdheden zouden zich moeten beperken tot af- en aanmelding van een kabinet en de fotosessie.