Ferme wil of klap

Zou het toeval zijn dat de informatie 112 dagen heeft geduurd of staat 1 1 2 voor alarmerend wat Nederland allemaal boven het hoofd hangt? De presentatie van het regeer- en gedoogakkoord verliep goedlachs en met een hoog aaibaarheidsgehalte. Drie dikbevriende kwajongens, die elkaar regelmatig begniffelen en aanraken, vertellen over het kunstje dat zij hebben geflikt. Het belangrijkste uitgangspunt was het indammen van de staatsschuld door 18 miljard aan bezuinigingen voor te stellen. Volgens berekeningen van het CPB zijn ze daar niet in geslaagd ondanks dat men van plan is om éénderde van het astronomische bedrag door inkrimping van de overheden te bereiken. Een leger ambtenaren op straat zetten en het aantal politici verminderen, die vervolgens een uitkering of wachtgeld krijgen, is lasten verschuiven van de ene naar de andere post. Zo leveren meer voorgestelde maatregelen pas op de lange of zeer lange termijn daadwerkelijk besparingen op. Dit bijzondere meerderheidskabinet, zoals informateur Lubbers het betitelde, maar uiterst labiele coalitie zit waarschijnlijk niet eens één, laat staan meerdere regeerperiodes uit.
Op het CDA-congres lieten overwegend de tegenstanders van samenwerking met de beweging van Geert Wilders zich horen. De vooraf bekende verdeeldheid binnen het CDA werd nog eens pijnlijk bevestigd, één op de drie CDA-ers is tegen deelname aan dit minderheidskabinet gedoogd door de PVV. De demissionaire ministers Klink en Hirsch Ballin hebben zich duidelijk tegen uitgesproken evenals een reeks prominenten waaronder van Agt. De fractieleden Ferrier en Koppejan zijn ook tegen op principiéle gronden maar zijn, afhankelijk van de sfeer en uitslag van het congres, bereid om hun verzet te staken. Lijfsbehoud van het CDA weegt blijkbaar zwaarder dan principes, niet alleen voor de twee voormalige dissidenten maar ook vele congresgangers. De stemming verliep rommelig en onduidelijk, de mensen waren uitgelaten en opgelucht dat de finish in zicht was. Maxime Verhagen heeft eerst iedereen voorgehouden om de akkoorden en nu de uitvoering daarvan af te wachten. "Een feest van de democratie", riep hij na afloop van het congres en nam het boe-geroep op de koop toe. De toekomst zal uitwijzen of de hunkering om aan de macht te blijven een jubelstemming rechtvaardigt of dat bescheidenheid en een rol in de oppositie verstandiger was geweest.