Eind goed al goed

De sms-kaart werd regelmatig pas na meermaals herstarten van de spraakcomputer herkend. Als uiteindelijk het licht op groen stond dan bleek toch dat sms'jes niet werden verzonden. Afgelopen zaterdag kwam het tot een absoluut dieptepunt wat dat betreft. Na vergeefse pogingen van de verzorgsters, werd mijn zoon Jeroen gebeld om hulp te bieden. Het was mij opgevallen dat het laden van het woordenboek meer dan de gebruikelijke tijd in beslag nam en dat geen woorden meer werden opgeslagen. Er viel echter niet te sleutelen aan het bijna dertigduizend woorden tellende bestand. Elke aanzet tot bewerking daarvan veroorzaakte een crash dus restte ons niets anders dan verwijderen. Gelukkig hadden we ooit een backup gemaakt zodat mijn woordenschat niet volledig verloren ging. Sinds dat 'oude' bestand werd teruggeplaatst, is de laadsnelheid van het woordenboek normaal, worden woorden weer opgeslagen, wordt de sms-kaart feilloos herkend en gaat het sms'sen vlotjes. Kortom eind goed al goed en dat brengt mij op een prettige jaarwisseling en de beste wensen voor 2012. Hopelijk in economisch opzicht een beter jaar dan alom wordt voorspeld. Met het EK voetbal én de Olympische Spelen naast de reguliere evenementen zullen we in ieder geval op sportief vlak niets tekortkomen. Fijne feestdagen en tot blogs in het nieuwe jaar.

Hier melden

De bekerwedstrijd Ajax - AZ werd woensdagavond 21 december wreed verstoord door een jongeman, die het had gemunt op AZ doelman Esteban. In de 37ste minuut van de eerste helft wist deze onverlaat het grasveld te betreden en probeerde Esteban in zijn rug te trappen. Gewaarschuwd door de toeschouwers kon de keeper van AZ de aanval afweren door gelijktijdig een trap uit te delen aan zijn belager, die daardoor tegen de vlakte ging. Esteban schopte nog twee keer op de gevloerde, beschonken man in terwijl hij reeds door toegesnelde stewards werd overmeesterd. Arbiter Bas Nijhuis trok vervolgens de rode kaart wegens gewelddadig gedrag van Esteban, waarna de stoppen helemaal doorsloegen. AZ trainer Gertjan Verbeek sommeerde onmiddellijk zijn spelers om het veld te verlaten en gaf aan niet verder te willen spelen. Ondanks toezeggingen van Ajax werd de wedstrijd definitief gestaakt omdat AZ voet bij stuk hield dat de veiligheid in het geding was. Het rood voor Esteban was volgens mij de ware reden van AZ om de wedstrijd te boycotten terwijl Bas Nijhuis daarmee reglementair correct handelde. Als voetballers een doodschop of elleboogstoot van elkaar moeten incasseren dan kunnen zij ook niet ongestraft wraak nemen. Het is wrang dat binnen 24 uur de bewuste rode kaart weer werd geseponeerd dus had die net zo goed niet getrokken kunnen worden en dan was de wedstrijd waarschijnlijk gewoon uitgespeeld.
Een zwarte dag voor voetbalminnend Nederland met veel gedupeerden. Bij het vervloekte voorval heeft Esteban meer uitgedeeld dan opgelopen en zijn Zuid-Amerikaans temperament is daarvoor géén excuus. Regels zijn regels, een scheidsrechterlijke beslissing moet geaccepteerd worden en AZ heeft eigenzinnig geweigerd om de wedstrijd te continueren. Een gehavend Ajax gaf voortreffelijk partij aan een AZ op volle sterkte en stond acht minuten voor rust zelfs met 1-0 voor. Een stadionverbod zonder meldingsplicht geeft duidelijk onvoldoende garantie dat veroordeelde "supporters" worden geweerd. Het is ondoenlijk om naast de toegangskaartjes tienduizenden voetbalfans ook nog te controleren op hun identiteit en het bezit van verboden voorwerpen. De toeschouwers in de Amsterdam ArenA waren zwaar teleurgesteld dat een attractief duel zo abrupt werd afgebroken en zij vroegtijdig huiswaarts moesten keren. Ik evenals vele andere Eredivisie Live kijkers hadden zich verheugd op een leuk avondje bekervoetbal, dat na krap drie kwartier eindigde in eindeloze verslaggeving over de onbezonnen daad van één malloot.
Inmiddels hebben zowel de 19-jarige Wesley W. uit Almere als de AZ doelman Esteban spijt betuigd en excuses gemaakt voor hun aandeel in de agressieve vertoning. De KNVB doet op woensdag 28 december uitspraak omtrent de gestaakte bekerwedstrijd en ik heb goede hoop dat het sportief gezien een juist besluit zal zijn. De wedstrijd uitspelen in de Amsterdam ArenA met toeschouwers en zonder sancties voor Ajax noch voor AZ, dat zou ik graag willen horen. Tevens zou ik willen dat aan elk stadionverbod een meldingsplicht is gekoppeld zodat niet het onmogelijke van de clubs wordt verlangd en echte voetballiefhebbers ongestoord kunnen genieten.

Vluggertje

Met 'Dan maar niet gelukkig' van Veldhuis en Kemper zit het theaterprogramma, althans wat ons betreft voor dit jaar, er op. Het was een zeer vermakelijke voorstelling van het komisch duo begeleid door vrouwelijke musici. Cabaret afgewisseld met liedjes is een formule die aanspreekt en succes verzekert. Remco Veldhuis en Richard Kemper kunnen uitstekend met gesproken en gezongen tekst uit de voeten en bovendien klikt het tussen hen. Dit tweetal komt heel relaxed over alsof ze thuis of in de kroeg met elkaar in de clinch liggen, de draak steken, keuvelen waarvan wij deelgenoot zijn. Ik vind ze goed vergelijkbaar met Thomas Acda en Paul de Munnik, wiens optreden wij volgend jaar maart gaan bijwonen. Nooit eerder waren we zo vroeg terug van een avondje theater in Roermond als die eerste december. Er werd geen pauze gehouden omdat zij liever zo snel mogelijk thuis wilden zijn. Hilarisch genoeg namen de dames en heren op het podium wel even een drankje en rust op de plaats, toiletbezoek ontbrak er nog aan. Terecht om bij een theatershow van zo'n twee uur geen onderbreking toe te staan want dat haalt de concentratie en vaart eruit. De pittige rijstijl van de taxichauffeur was er ook debet aan dat wij reeds rond kwart voor elf in Geleen terugkeerden. Hij ging er kennelijk van uit dat de maximumsnelheid al naar 130 km/u was verhoogd en zwiepte van vluchtstrook naar buitenste rijbaan en vice versa om alle slakken te passeren.

Ondraaglijke stank

AFC Ajax achtte zich als tweede in de groep, met een voorsprong van drie punten en een beter doelsaldo van zeven t.o.v. Olympique Lyon, uitermate kansrijk om de laatste zestien van de Champions League te bereiken. In de ArenA moest een zwaar gehavend Ajax zich meten met Real Madrid en Olympique Lyon ondernam een snoepreisje naar Kroatië. Het vertoonde toneelspel in Zagreb was van bedenkelijk niveau en in Amsterdam mocht Ajax niet scoren van de arbitrage, met name één van de assistentscheidsrechters.
Na de 1-7 uitslag van het "duel" tussen Dinamo Zagreb en Olympique Lyon maakten groot ongeloof en sterke verdenkingen zich meester van velen. Bij rust stond het 1-1 maar begin tweede helft mocht Lyon drie keer scoren binnen zeven minuten en later nog driemaal waarna de productie stokte. Om de schijn van een doorgestoken kaart niet extreem op te voeren, wou men klaarblijkelijk het doelpuntenfestijn hierbij laten. De tv-beelden spreken echter duidelijke taal; de verdedigers die vrije doorgang verlenen alsof ze gedrogeerd zijn, de keeper die duikelt en grabbelt alsof hij geblinddoekt is en de vette knipoog en opgestoken duim van Zagreb-verdediger Vidas richting Lyon-spits Gomis nadat weer een goal is gerealiseerd. Dinamo Zagreb is reeds drie keer eerder verdacht geweest van omkoping maar wegens gebrek aan bewijs nooit vervolgd. Vooralsnog ziet de UEFA ook nu geen aanleiding om een gedegen onderzoek in te stellen, nota bene een organisatie die fair play hoog in het vaandel heeft staan. In plaats van haar hoofd af te wenden van datgene wat miljoenen kijkers wel zien, zou de UEFA consequent op moeten treden tegen deze schandalige mistoestanden en indien bewezen zware sancties op moeten leggen. Er zit geen luchtje maar een ondraaglijke stank aan dit soort praktijken.
Tot overmaat van ramp werden twee zuivere doelpunten van Ajax onterecht wegens buitenspel afgekeurd. Assistentscheidsrechter Santos stak in de eerste helft, toen Real Madrid slechts één keer had gescoord, tweemaal zijn vlag omhoog waar hij dat niet had mogen doen. Zelfs bij twijfel over buitenspel, gaat volgens de regels het voordeel naar de aanvallende ploeg. De UEFA leunt achterover, Dinamo Zagreb en Olympique Lyon gaan vrijuit, meneer Santos wordt wellicht enkele wedstrijden geschorst terwijl AFC Ajax door alle bedrog en blunders tientallen miljoenen euro's misloopt en verder mag in de Europa League.

Flashbacks

Mijn laptop staat vol met digitale en gescande analoge foto's, van recente datum en van langer geleden. Een portretfoto van mijn vader is ongetwijfeld de oudst gedateerde, van kort na de Tweede Wereldoorlog. Van mij persoonlijk is dat een shot zittend in de wandelwagen, genomen begin jaren zestig van de vorige eeuw. Talloze kiekjes en foto's met meer, althans vermeende, artistiek allure maar allemaal verbeelden ze een eigen, waardevol moment. Het bekijken daarvan brengt vele herinneringen boven uit het ogenschijnlijk onuitputtelijk archief, waarover wij mensen onder onze schedel beschikken. Momentopnames die tot leven komen en weer andere beelden oproepen, waardoor ik in feite een film voor me zie afspelen.
Bijvoorbeeld met een foto van Mira, onze Mechelse herder, zie ik haar over het tuinhekje springen terwijl ik de auto nog op de oprit moet parkeren. Kort of lang van huis, altijd een hartelijk welkom thuis dat is het credo van een trouwe hond. Gegarandeerd tenminste eentje die zich ongeremd verheugde op mijn thuiskomst, dolblij heen en weer rennend en kwispelend met haar hele lijf.
Klassefoto's herinneren mij aan een toffe tijd van voetbal, kattekwaad, schoolreisjes, bijbaantjes, muziek, brommer, fuiven, excursies, uitgaan en tussendoor studeren. Gedurende de lagere schoolperiode werd het merendeel van de vrijetijd gestoken in voetbal op straat, plein of gazon en in clubverband wekelijks twee keer training en competitie op zaterdag. De euforie en de orgie van feesten na het behalen van het HAVO-diploma zou ik ogenblikkelijk over willen doen. Avond na avond gingen we tot in de kleine uurtjes uit ons dak met muziek, drank en hapjes, waar ook liefdes opbloeiden.
Zonnige vakantiefoto's hebben de boventoon maar we zijn zowat weggespoeld van een camping in de Ardeche en ook de regenbui, die ons overviel in de Franse Alpen, staat mij nog goed bij. Tijdens een avontuurlijke wandeling in een natuurreservaat nabij Courchevel sloeg het weer om en er was nergens een schuilplaats voorhanden. Het landschap veranderde in glibberige paadjes en woest stromende beekjes, waarna wij als volleerde klimbokken en -geit afdaalden richting auto. Stomverbaasde wandelaars, uitgerust met speciale kledij, schoeisel, stokken, touwen en proviand, lieten we vliegensvlug en giechelend onze hielen zien.
Er zijn legio foto's van in en om het huis, feesten, uitstapjes, vakanties en andere gelegenheden. Ik zou dus nog honderduit kunnen vertellen want één foto zegt vaak meer dan duizend woorden. Een ongelijke strijd omdat pixels het makkelijk winnen van letters, in aantal en verbeeldingskracht. Een foto is bij uitstek een geschikte prikkel om herinneringen op te halen en er gebeurt ontzaglijk veel in een mensenleven.