Stilte voor de storm

De mediastilte van de zes politici, die zich hebben verzameld in het Catshuis, houdt al wekenlang stand. Sporadisch lekt eens iets naar buiten maar dat wordt ogenblikkelijk in alle toonaarden tegengesproken. Het ter discussie staan van de ministerspost van Gerd Leers, werd zelfs schriftelijk stellig ontkend. De heren en dame nemen royaal de tijd voor hun onderhandelingen en ondertussen loopt de staatsschuld gigantisch op. Volgens Mark Rutte was met de formatie van een kabinet haast geboden want Nederland verkeerde in een crisis en desondanks waren er vele maanden mee gemoeid. Nu is de nood nog hoger en moet hij in de dwangbuis van Geert Wilders het eens worden over meer hervormingen en bezuinigingen. Wellicht bereiken zij overeenstemming maar dan moet er alsnog een meerderheid in de Tweede en vervolgens Eerste Kamer voor gevonden worden. Komen Rutte en zijn politieke maatjes er in het Catshuis niet uit dan hebben we er nog een crisis bij, namelijk een kabinetscrisis.
Steeds meer mensen leven onder de bestaansnorm en zijn afhankelijk van de voedselbank, dat niet kan tegemoetkomen aan de sterk gestegen vraag. Het is onvoorspelbaar wat er in het Catshuis wordt uitgedokterd maar vaststaat dat het drastische maatregelen zullen zijn want het terugdringen van de staatsschuld en het voldoen aan de 3% norm, staan voorop. Dat de opkrabbelende economie zal stagneren en dat met name de eerder beschreven bevolkingsgroep het nog moeilijker zal krijgen, worden als neveneffecten geaccepteerd. Armoede op zo'n grote schaal in Nederland, één van de rijkste West-Europese landen, dat houd je toch niet voor mogelijk. De scheefgroei tussen de welgestelden en armlastigen zou een halt toegeroepen moeten worden door o.a. loonmatiging en lastenverzwaring voor iedereen boven de Balkenende-norm maar het is ijdele hoop om dat van de VVD te verwachten.

Vooral doorgaan

Gedurende de nacht van zaterdag 31 maart op zondag 1 april moest ik veelvuldig overgeven maar gelukkig had ik één van de betere verzorgsters aan mijn zijde. Het gevaar dat ik een verslikpneumonie oploop, loert daarbij altijd om de hoek. In de vroege ochtend had ik reeds een zetpil opgestoken gekregen omdat ik koorts ontwikkelde. Die zondag werd ik toch op mijn verzoek bijtijds verzorgd en had ik samen met Karin een live klassiek concert in de woonkamer van het hospice bijgewoond. In de pauze waren we terug naar mijn kamer gegaan aangezien ik me verzwakt voelde, niet verwonderlijk vanwege het braken, de koorts en het feit dat ik nauwelijks geslapen had. Alhoewel ik geen liefhebber ben van lang in bed liggen en zeker niet overdag, had ik me toen wel terug op bed laten leggen. Nadat ik een dik uur had kunnen slapen, kwam de verpleeghuisarts binnen en werden mijn longen beluisterd. De linkerlong zou niet helemaal schoon zijn dus werd besloten om met een anti-bioticumkuur te starten.
Mijn maag van streek, een op hol geslagen thermostaat en een long met ruis maar er werd gevoetbald in de eredivisie. Vanuit mijn bed was ik getuige van de ruime zege van Ajax en het gelijkspel van AZ waardoor de Amsterdamers de koppositie overnamen. Dat deed me goed maar het kon niet verhinderen dat de inhoud van mijn maag nogmaals werd gelanceerd. Het is Witte donderdag als ik deze tekst intik, de temperatuurverhoging in de avonduren is voorbij en ik voel me weer aangesterkt. Pasen valt op exact dezelfde datum als vijf jaar geleden en destijds sprak ik over Zwarte donderdag, de dag van mijn intrek in het zorgcentrum St. Odilia. Wie het gelijknamige blog wil lezen of herlezen, kan de twee trefwoorden in de box linksboven op dit weblog intikken. Het behalen van zo'n lustrum was voor mij absoluut geen streven noch aanleiding voor een feestje. Ik doe er niets bijzonders voor; minimale medicatie, wekelijks doorbewegen, dagelijks anderhalve liter sonde-voeding en blijven ademen.

Een andere kijk

In tegenstelling tot de voorstelling van Jeroen Leenders was het podium bij Thomas Acda en Paul de Munnik bomvol. Als het doek wordt opgehaald dan raast er een verwoestende storm over de buhne. De ruige, donkere wolken op de achtergrond en de natuurgetrouwe weergave van donder en bliksem, accentueren de hevigheid daarvan. Ondermeer een huisje ligt in puin en er hangt vanalles, waaronder een koe, in de lucht. Hun voorstelling 't Heerst ging op 26 maart in première en bestaat voor minstens de helft uit liedjes, zoals Voetstuk staan dat geregeld op Radio 2 is te beluisteren. In Roermond was het al snel uitverkocht en dat geldt zeker voor de vier beschikbare rolstoelplaatsen. Bij uitzondering mochten wij in de nok van de zaal, in één van de twee doorgangen plaatsnemen. Een bijzondere ervaring om nu eens bovenop het podium te kijken in plaats van zoals gebruikelijk op gelijke hoogte te zitten. Het was absoluut een leuk avondje theater, met de nadruk op avondje want na anderhalf uur viel het doek alweer dicht. Er was echter voor mij persoonlijk een beduidend grotere tegenvaller in de nacht daaropvolgend maar dat lees je in het volgende blog.