De mediastilte van de zes politici, die zich hebben verzameld in het Catshuis, houdt al wekenlang stand. Sporadisch lekt eens iets naar buiten maar dat wordt ogenblikkelijk in alle toonaarden tegengesproken. Het ter discussie staan van de ministerspost van Gerd Leers, werd zelfs schriftelijk stellig ontkend. De heren en dame nemen royaal de tijd voor hun onderhandelingen en ondertussen loopt de staatsschuld gigantisch op. Volgens Mark Rutte was met de formatie van een kabinet haast geboden want Nederland verkeerde in een crisis en desondanks waren er vele maanden mee gemoeid. Nu is de nood nog hoger en moet hij in de dwangbuis van Geert Wilders het eens worden over meer hervormingen en bezuinigingen. Wellicht bereiken zij overeenstemming maar dan moet er alsnog een meerderheid in de Tweede en vervolgens Eerste Kamer voor gevonden worden. Komen Rutte en zijn politieke maatjes er in het Catshuis niet uit dan hebben we er nog een crisis bij, namelijk een kabinetscrisis.
Steeds meer mensen leven onder de bestaansnorm en zijn afhankelijk van de voedselbank, dat niet kan tegemoetkomen aan de sterk gestegen vraag. Het is onvoorspelbaar wat er in het Catshuis wordt uitgedokterd maar vaststaat dat het drastische maatregelen zullen zijn want het terugdringen van de staatsschuld en het voldoen aan de 3% norm, staan voorop. Dat de opkrabbelende economie zal stagneren en dat met name de eerder beschreven bevolkingsgroep het nog moeilijker zal krijgen, worden als neveneffecten geaccepteerd. Armoede op zo'n grote schaal in Nederland, één van de rijkste West-Europese landen, dat houd je toch niet voor mogelijk. De scheefgroei tussen de welgestelden en armlastigen zou een halt toegeroepen moeten worden door o.a. loonmatiging en lastenverzwaring voor iedereen boven de Balkenende-norm maar het is ijdele hoop om dat van de VVD te verwachten.