Opnieuw opgelucht

Na de nachtelijke meting van vorige week, vond gisteren weer de controle van de vitale longcapaciteit plaats. De meting van lengte en gewicht was overbodig omdat ze beide onveranderd zijn en ook de prik in de polsslagader mocht ik deze keer overslaan. Eerst moest ik zittend en daarna liggend geforceerd inademen om vervolgens de lucht zo krachtig en lang mogelijk weer uit te stoten. Omdat de waarden behoorlijk fluctueerden, zijn de metingen meerdere keren uitgevoerd en die in zittende positie nog eens herhaald. Gemiddeld kwam ik op 56,6% vitale longcapaciteit uit en dat is een geringe achteruitgang t.o.v. 58% vier maanden geleden. Uit de deels mislukte nachtelijke meting was wel af te lezen dat de zuurstofvoorziening goed was. Aangezien ik ook nog geen passende symptomen heb, is er geen aanleiding om met nachtelijke ademondersteuning te starten. Als er geen eerdere aanleiding is, zal begin februari volgend jaar opnieuw een controle plaatsvinden. Wel werd geadviseerd om de plaatsing van een PEG-sonde met de revalidatiearts te bespreken.