Rolstoelleed

Sommige taxichauffeurs leggen geen veiligheidsgordel aan omdat ik een gepolsterd werkblad voor mij heb maar zijn daar strikt genomen wel toe verplicht. Zo'n gordel wordt over mijn buik gespannen en drukt dan op de pegsonde, hetgeen verre van aangenaam is. Ik heb de verpleeghuisarts een briefje laten schrijven waardoor ik geen gordelplicht heb en niet bekeurd kan worden. In hetzelfde briefje wordt aangegeven dat ik, vanwege toenemende instabiliteit van mijn lichaam m.n. het hoofd, lange taxiritten moeilijk kan doorstaan. Zonder gegronde motivatie mag gecombineerd worden met andere ritten en de totale reisduur tot drie keer de kortste reistijd van mijn geboekte rit bedragen. Lange stukken rijden en veel manoevreren met de rolstoel m.b.v. de kinbesturing is ook zeer vermoeiend. Hobbelige wegen met allerlei obstakels vragen opperste concentratie en onuitputtelijk doorzettingsvermogen, dat ondervond ik laatst tijdens een middag Sittardse binnenstad. Het valt niet mee om bij alle oneffenheden mijn kin op de joystick te houden en tevens op te letten wat in de directe omgeving gebeurt. Mensen komen je tegemoet gelopen terwijl ze zijwaarts of zelfs achterom kijken. De meesten hebben tijdig in de gaten dat ze beter in dezelfde riching kunnen kijken en lopen maar soms is een botsing met mijn inmiddels stilstaande elro onvermijdbaar. Anderen schromen niet om ternauwernood voor de elro door te kruisen en zijn nog verbaasd ook dat je niet inhoudt of uitwijkt. Je zou ze willen uitnodigen om zich eens met een rolstoel tussen de winkelende massa te begeven en te laten ervaren hoeveel hindernissen je tegenkomt. Op de markt kwam ik vast te zitten door een metalen pin, die tussen de klinkers was geslagen, vier mannen hebben mij samen met de rolstoel er overheen getild zodat ik mijn weg weer kon vervolgen. Je behendigheid wordt zwaar op de proef gesteld door wat er allemaal staat uitgestald op trottoirs en promenades, veel winkels zijn moeilijk of volstrekt niet toegankelijk en de schaarse rolstoeltoiletten zijn vaak nog te krap bemeten. Verlaagde stoepranden is een belangrijke eerste stap geweest maar natuurlijk onvoldoende om rolstoelers tegemoet te komen. Meer oprijplaten of -hellingen, automatische deuren, bredere doorgangen, ruime toiletten en ook meer begrip van de valide medemens zouden het nog gemakkelijker maken.