Wanbeleid met veel impact

Als je een half miljoen ter beschikking hebt voor de bouw van een huis en gaandeweg lopen de kosten op tot 1,4 miljoen dan heb je een vet probleem. Een particulier zal wel uitkijken om meer uit te geven dan begroot is want geldschieters zullen niet in de rij staan. Van procentueel dezelfde overschrijding is sprake bij het Sittard-Geleense ziekenhuis, oorspronkelijk geraamd op 160 miljoen kwamen de bouwkosten uiteindelijk uit op 380 miljoen. Het grote verschil is dat de gevolgen daarvan zoveel meer, onschuldige mensen treffen en daarom wordt snel verwacht dat de overheid en andere instanties wel even bijlappen. Het zou een vrijbrief betekenen voor opdrachtgevers van dergelijke projecten als ieder financieel gat, ongeacht grootte of ontstaan daarvan, gegarandeerd wordt opgevuld. Triest dat een aantal lieden het zo kunnen verpesten voor duizenden anderen; personeel en bewoners in zorginstellingen, thuiszorgmedewerkers en zij die daar afhankelijk van zijn. Het schrappen van 700 banen moet Orbisconcern mede uit de malaise halen maar het sociaal plan bedraagt een slordige twee miljoen. Voor een nagenoeg evenhoog bedrag als vorstelijke gage is een deskundige ingehuurd om de organisatiestructuur te verbeteren. De sloop van het oude Maaslandziekenhuis is ook nog een aanzienlijke kostenpost. De overige bouwplannen zijn voorlopig van tafel, interne verbouwingen worden uitgesteld en zelfs niet alle reparaties worden nog verricht.
Ik verblijf momenteel in een restant van het voormalige St. Barbara ziekenhuis, waar ik ruim veertig jaar geleden mijn amandelen nog heb laten knippen. Reeds in de 90-er jaren stond dit gebouw op de nominatie om met de grond gelijkgemaakt te worden maar het is nog steeds in gebruik. De bouw van drie units voor kleinschalig wonen had al van start moeten gaan zodat de bewoners van St. Jan voor het eind van 2009 hun intrek zouden kunnen nemen. Een woonvorm, die zowel de psycho-geriatrische cliënten als het verzorgend personeel als prettiger ervaren. De bewoners van St. Odilia konden dan verhuizen naar het modernere flatgebouw van St. Jan zodat hun huidige, overjarige onderkomen eindelijk gesloopt zou kunnen worden. Alle cliënten zouden dan een eigen kamer krijgen en kunnen verblijven in ruimten, die meer beantwoorden aan de hedendaagse normen voor privacy en comfort. Deze planning valt nu in duigen omdat Orbisconcern koos voor de bouw van een superdelux ziekenhuis, waar de opnameduur steeds korter wordt, terwijl honderden mensen onder slechte woon- en leefomstandigheden jarenlang in zorginstellingen moeten verblijven. Dat betekent voor onbepaalde tijd nog langer omgaan met ongemakken als een kamer delen met een of meerdere andere bewoners, te weinig toilet- en douchegelegenheden, psycho-geriatrische en somatische cliënten op dezelfde afdeling, een slecht ventilatiesysteem dat mede verantwoordelijk is voor een extreem lage luchtvochtigheid, een lekkend dak waardoor bij aanhoudende neerslag onder weggeschoven plafondplaten emmers moeten worden geplaatst, tochtige ramen enzovoort.