Tennishistorie

De halve finales van de heren waren wellicht de spannendste partijen van Roland Garros 2009. Robin Soderling die een achterstand van 1-4 in de vijfde set omboog en de wedstrijd tegen Fernando Gonzalez toch nog won. Met zijn overwinningen op Nadal en Davydenko had hij al bewezen waartoe hij in staat is en was daarmee nu in zijn eerste Grand Slam finale beland. In de vijf voorgaande confrontaties had Roger Federer nog geen set afgestaan aan Juan Martin Del Potro maar in deze halve finale kwam hij met 2-0 achter. Net als in de vijfsetter tegen Tommy Haas, wist hij ook tegen de boomlange Argentijn pas in de derde set het spel echt naar zijn hand te zetten. De Zweed Soderling begon dramatisch aan de eindstrijd, in zijn openingsgame sloeg hij geen enkele eerste service in. Binnen dertien minuten stond het 0-4 en tien minuten later was de eerste set met 1-6 voor Roger Federer, die een enorme gedrevenheid toonde. Dankzij zijn veelzijdigheid kon hij naar hartelust variëren; service, forehand, backhand, slicebal, volley, smash en de sinds kort steeds vaker gebruikte dropshot liepen allemaal gesmeerd. Robin Soderling kwam zelden in zijn spel, harde service naar buiten gevolgd door een scherpe forehand in de andere hoek. Het werd pijnlijk duidelijk dat hij een wedstrijd geen andere wending kan geven omdat hij niet beschikt over hetzelfde arsenaal aan slagen als zijn tegenspeler. Na drie games in de tweede set verscheen op de tennisbaan een gestoorde vent, die Roger Federer lastigviel. De Zwitser was lichtelijk van slag, maakte meer onnodige fouten en miste een aantal breakkansen waardoor het een gelijkopgaande strijd werd. In de tiebreak had hij zich weer overtuigend herpakt, door vier aces en drie minibreaks werd die met 1-7 gewonnen. De derde set leverde Robin Soderling opnieuw zijn game in en die voorsprong van een break hield Roger Federer vast tot einde wedstrijd. Het lijkt alsof hij zich niet harder inspant dan nodig is en tennissen hem sowieso weinig energie kost. Een beetje beschamend hoe het hele stadion als een blok achter de Zwitser stond maar iedereen gunde hem de ontbrekende Grand Slam titel. Met vijfmaal Wimbledon en US Open, driemaal Australian Open, nu Roland Garros en in totaal veertien Grand Slam titels schreef hij geschiedenis. Het zou mij niet verbazen dat er nog meer successen in het verschiet liggen nu dit juk, deze druk van hem af is gevallen.