Duif is dood

Als de temperatuur richting tropische waarden oploopt dan laat ik de rolluiken voor de ramen zakken om de hitte zoveel mogelijk buiten te houden. 's Nachts achter zo'n gesloten rolluik laat ik een raam wagenwijd openzetten voor de broodnodige frisse lucht. Sommigen hadden een vettige vlek op het raam geconstateerd, vermoedden dat het van een vogel kon zijn maar er werd verder geen acht op geslagen. De buurmeisjes klaagden over stankoverlast en naar later bleek niet onterecht, de windrichting was mij gunstig gestemd vandaar dat ik niets heb geroken. Deze zomer wordt gekenmerkt door een jojo-effect, temperaturen van rond de 20 en 30 wisselen elkaar af. Toen de zon weer draaglijke warmte uitstraalde en op mijn verzoek de rolluiken omhoog werden gedraaid, werd de oorzaak van alles snel duidelijk. Op de balustrade lag een duif in verre staat van ontbinding te geuren en de maden en ander ongedierte vierden feest. De hitte had het rottingsproces aanzienlijk bevorderd en de stank was er ook niet minder om.