ALS CIZ ZZP10

Sinds kort is er een lotgenote ondergebracht in het hospice Daniken, waar ik inmiddels ruim een jaar verblijf. Alhoewel nooit helemaal vergelijkbaar, verkeert zij ongeveer in de conditie waarin ik vier jaar geleden was. In april 2007 werd ik op een reguliere afdeling van het zorgcentrum St. Odilia geplaatst. Voor alle duidelijkheid ik gun iedereen de benodigde zorg, ook als die wat specifieker en zwaarder dan gemiddeld is, maar triest genoeg kan dat door een doorsnee zorgcentrum o.a. vanwege budgettering en onderbezetting vaak niet worden geboden. In België zijn verspreid over het hele land een aantal centra opgezet voor ALS-patiënten en anderen die specialistische zorg vragen. Een hospice is in principe bedoeld voor cliënten met een levensverwachting tot maximaal zes maanden doch weet maar eens alles vooruit, zeker als ALS-ers. Net als bij functiewaardering is ook bij zorgzwaarte veel grijs tussen de opeenvolgende schalen, waar het CIZ niet altijd goed en consequent mee omgaat. Het is bekend dat vanuit een thuissituatie eerder de hoogste indicatie wordt afgegeven dan wanneer iemand reeds in een zorginstelling verblijft. Het scheelt natuurlijk ook als de aanvraag goed onderbouwd wordt ingediend. Een halfjaar voor mijn overplaatsing naar het hospice in mei 2010, werd het vereiste zorgzwaartepakket ZZP10 nog afgewezen. Fijn dat deze ALS-patiënte wel de intensievere zorg en begeleiding kan krijgen als zij het vermogen om te praten, eten en drinken verliest. Juist omdat ALS op relatief kleine schaal voorkomt, is het een goede zaak dat de hospicemedewerksters enige ervaring kunnen opdoen.