Dipje

Doorgaans kan ik goed omgaan met de lichamelijke aftakeling als gevolg van de vreselijke aandoening die me ten deel is gevallen. Maar als de medicatie tegen de spasticiteit in mijn benen weer niet blijkt te werken, het functioneren van mijn armen en vooral handen steeds verder afnemen en de ziekte zich nu ook in mijn halsgebied laat gelden dan wordt het ook mij wel eens te machtig.
Anti-spastica heb ik nu echt afgezworen. In mijn geval wordt de spierstijfheid niet of onvoldoende onderdrukt en redelijkerwijs lopen zit er dan toch niet in. Daarnaast moet ik bijwerkingen als toenemende spierzwakte en vermoeidheid ook nog voor lief nemen.
Het functionele gebruik van mijn handen laat meer en meer na. Dit komt o.a. naar voren bij het hanteren van bestek, het vasthouden van het scheerapparaat en het gebruik van de laptop. In bed heeft mijn linkerarm een aantal keren naar achter gelegen en ik was niet in staat dit te corrigeren. Dat was bepaald geen lekker gevoel waarvan Renate me gelukkig kon verlossen.
In mijn hals en nek komen ook onwillekeurige spiertrekkingen en krampen voor. Mijn spraak laat duidelijk na en verslikken komt frequenter voor. Goed articuleren en vasthouden van het stemvolume laten te wensen over waardoor ik vermoeid overkom. Vooral bij het drinken wil ik me wel eens verslikken wat leidt tot heftig ophoesten om de vloeistof uit mijn longen te houden.
Ik heb serieus overwogen om te stoppen met het weblog maar toch besloten om er mee door te gaan. De ontvangen reacties van lezers hebben mede bijgedragen aan het nemen van dit besluit. De komende dagen zal ik in een aantal stukjes beschrijven wat er de afgelopen drie weken is voorgevallen.