De kroegen met terrassen waren talrijk en uitnodigend maar voorlopig wilden we de verleiding weerstaan en op zoek gaan naar een restaurant. Het verrassingsmenu bij Zeldzaam eten en drinken smaakte voortreffelijk en daarna hebben we ons alsnog op een terrasje aan de Korenmarkt genesteld. In het filmtheater draaide om half tien Walk the line, het verfilmde levensverhaal van Johnny Cash, en daar hadden we allebei wel zin in. Op de hotelkamer aangekomen, ben ik letterlijk op mijn bed gesmakt maar vanaf toen is het verder goed gegaan dus Jan het is je vergeven.
De volgende ochtend na het ontbijt hebben we ons naar Burgers’ Zoo laten rijden. Het was ideaal weer voor een bezoek aan dit ruim 90 jaar oude dierenpark en mede dankzij de onderdelen als Bush, Desert, Mangrove, Ocean en Safari maak je een wereldreis in één dag. ’s Avonds hebben we weer lekker gedineerd en een terrasje gepikt in Arnhem.
Dinsdagmorgen zijn we naar World Press Photo tentoonstelling in de Eusebiuskerk geweest. Veel foto’s geven een impressie van de ellende in de wereld waardoor ik al een aantal keren moeite had om mijn tranen te bedwingen. Jan ontroerde de fotoserie over de omgekomen militair en zijn hoogzwangere vrouw dermate dat hij terugkeerde om mij op te vangen. Ik raakte inderdaad behoorlijk geëmotioneerd door de pakkende wijze waarop deze tragedie in beeld is gebracht. In de 75 meter hoge toren van de Eusebiuskerk zit een lift waardoor het mogelijk is om van een fraai uitzicht over heel Arnhem te genieten. Bij het toenemen van de hoogte begonnen de benen van Jan al te trillen maar toen bleek dat je boven geheel omringd bent door glas, was zijn hoogtevrees over.
Tijdens de lunch hadden we de taxi naar het Kröller-Müller museum al geregeld, toen het stevig begon te regenen. We beseften ons dat een bezoek aan het museum met beeldentuin en park de Hoge Veluwe onder deze weersomstandigheden geen doen is. Nadat ik de taxirit had geannuleerd en de regenval onverminderd doorging, moest ik zelf ook wateren. Ik kon echter met de elro niet verder rijden dan het terras van het restaurant dus moesten we in polonaise naar het toilet. Omstanders begonnen spontaan ’s nachts na tweeën te zingen waarop wij antwoordden dat we voor die tijd terug hoopten te zijn. De rest van de middag hebben we gewinkeld en nog een aantal cafeetjes waaronder Wampie bezocht. Marja, ik wist niet dat je invloed tot in Arnhem reikt maar er wordt daar lekkere cognac geschonken.
Op het perron aangekomen kregen we te horen dat vanwege een seinstoring bij Venlo, de terugreis via ’s Hertogenbosch moest verlopen. Dit betekende weliswaar een omweg maar toch schoot het aardig op. We hadden besloten in Roermond ons laatste diner te nuttigen en konden terecht in restaurant l’Union. Zeker geen slechte keus, lekker eten en vriendelijke bediening, en rond kwart voor elf lieten we ons in St. Odiliënberg afzetten waarmee deze citytrip was beëindigd.
Toon Hermans heeft zo gelijk met zijn gedicht, dat ik aan jou wil opdragen, dus Jan bij deze en heel erg bedankt.
Vriend
Je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het erop aan komt
voor je bidt of voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
'k heb een vriend
