28 augustus, 2006
Wie niet waagt...
Vandaag had ik een afspraak op de poli neurofysiologie van het Maaslandziekenhuis in Sittard. Er zou, in het bijzijn van de revalidatiearts, besproken worden of injecties met botox een optie zijn om de spasticiteit in mijn benen te onderdrukken. Tijdens het polibezoek viel op dat de stand van mijn voeten niet optimaal is en daardoor het staan en lopen worden bemoeilijkt. Omdat daardoor de tranfers steeds risicovoller worden heb ik, onder het motto niet geschoten is altijd mis, toegestemd met het steken van de naald in mijn spieren. Er is gekozen om 50 mg botox in de binnenste kuitspieren van beide benen te spuiten waardoor naast mogelijke opheffing van de spasticiteit ook de voetstand wordt gecorrigeerd. Na drie maanden gaan we evalueren of ik er baat bij heb of niet, trouwens er wordt maximaal eens in een dergelijk tijdsbestek botox geïnjecteerd. Omdat botuline toxine een lichaamsvreemd eiwit is, zou je antistoffen kunnen aanmaken en een allergie kunnen ontwikkelen.