Cultuuromslag

In het tv-programma 'Rondom tien' was het gespreksthema weer verzorgings- en verpleeghuizen, deze keer meer specifiek over het fixeren van demente bewoners. Het aantal situaties, waarin naar dit uiterste redmiddel wordt gegrepen, kan behoorlijk worden teruggedrongen. Eenmaal ingevoerde maatregelen raken ingeburgerd en blijken niet of moeilijk teruggedraaid te kunnen worden. Het inzetten van meer personeel is de meest gehoorde oplossing maar het schort ook aan de instelling van de verzorgenden. Een ex-medewerkster haalde een voorbeeld aan dat fixatie wordt toegepast om samen een sigaret te kunnen roken. Meer regel dan uitzondering gaat eigen belang en van collega's voor dat van de bewoners, die verlegen zitten om persoonlijke aandacht en afleiding. Meer aan de individuele wensen tegemoetkomen, i.p.v. de standaard activiteiten in groepsverband zoals kienen en kegelen, biedt de bewoners voldoening en maakt ze rustig waardoor fixatie in veel gevallen overbodig is. Deze aanpak vraagt uiteraard meer tijd en inzet maar bovenal de juiste attitude van de verzorgenden. Meer dan welk ander beroep is dit werk een roeping, je moet er voor in de wieg zijn gelegd. Goede zorg omvat naast zaken als verzorging, voeding, toiletgang ook en niet op de laatste plaats persoonlijk welbevinden. De bewoners moeten zich thuis voelen en binnen hun eigen mogelijkheden de dingen kunnen doen die zij gewend waren. Een door 'Rondom tien' ingestelde enquete onder verzorgenden in verzorgings- en verpleeghuizen leverde een aantal opmerkelijke resultaten op. Ruim driekwart van hen, 81% om precies te zijn, geeft aan hun werk niet goed te kunnen verrichten vanwege te weinig personeel en middelen. De helft van deze beroepsgroep overweegt om ander werk te gaan zoeken en 61% geeft te kennen dat zij geen opname in eigen verzorgings- of verpleeghuis zouden willen.