Een laatste thuis

Dat is wat het Hospice Daniken beoogt te zijn voor zeven bewoners, waarvan de levensverwachting ongeveer drie maanden is. Op de huiselijk ingerichte kamers met climat control is het aangenaam vertoeven. Een keukentje voorzien van koelkast, koffiezetter en waterkoker biedt de gasten de mogelijkheid om iets te drinken. Iedere kamer heeft een doucheruimte met wastafel en toilet, voor gemeenschappelijk gebruik is een badkamer met bubblebad en toilet ter beschikking. De gezellige woon- en eetkamer met luxe open keuken is een centrale ontmoetingsplaats voor bewoners, bezoekers en personeel. In een hospice is de geboden zorg in alle opzichten beter, zoals het eigenlijk overal zou moeten zijn. Louter gekwalificeerde verzorgenden kunnen meer tijd en aandacht besteden om klantgericht te werken.
De verpleeghuisarts heeft mij voorgesteld om een kamer in het Hospice Daniken te betrekken. Niet dat mijn laatste dagen geteld zijn maar omdat hij mij een optimalere verzorging en verblijfplaats gunt. Ik was verrast, stond er niet afwijzend tegenover en heb mijn vader, zussen, zonen en Karin geraadpleegd. Zeker na bezichtiging zijn zij en ik eensgezind voor overplaatsing en we zien alleen voordelen. Dat mensen naar een hospice komen om te sterven en dat sfeerbepalend zou kunnen zijn, is niet van invloed op mijn besluitvorming. Ook nu heb ik regelmatig mijn verdrietige momenten door allerlei aanleidingen. Dierbare herinneringen, actuele gebeurtenissen in mijn directe omgeving, visioenen over na mijn dood, tv-beelden, muziek, het raakt mij allemaal. Ik verwacht niet dat ik binnen drie maanden overlijd maar uitsluiten kan ik het ook niet. Nog één mooie lente en zomer met de grote sportevenementen, waaronder het WK voetbal in Afrika, en vervolgens in de herfst het leven laten daar zou ik voor tekenen.