10 november, 2009
Wilde jaren
Twee dagen later waren we weer in Roermond, nu voor een theaterconcert van Boudewijn de Groot. Hij spreekt tijdens een voorstelling veelvuldig over zijn overleden vriend en tekstschrijver Lennaert Nijgh. Op de verkregen tekst schreef en schrijft Boudewijn vervolgens de muziek, tegenwoordig voor meer dan gitaar en mondharmonica. Vijf topmusici, waaronder Ernst Jantz bekend van Doe maar, begeleiden hem op allerlei instrumenten o.a. vleugel en viool. De schitterende teksten samen met de volle muziek maken een optreden van Boudewijn de Groot een lust voor het oor. Na de Lage landen nu de Wilde jaren tour met althans voor mij ook onbekender repertoire. Zo was er Indisch blokje met een liedje over zijn moeder, die hij nauwelijks heeft gekend omdat zij jong is gestorven. De Ballade van de onsterfelijkheid, waarmee hij het concert afsloot, ken ik wel maar had Ik nog nooit live gehoord. Helaas wisten de taxibedrijven een smet te leggen op deze theateravond door ondanks mijn solo-indicatie toch bij heen- en terugreis de taxiritten te combineren. Tweemaal eerder mocht ik de reeds 65-jarige muzikant met grijze uitgedunde haardos in levende lijve beluisteren en ook deze keer heb ik ervan genoten.