28 februari, 2010

Fikse domper

Na het succes van Sven Kramer op de 5000 meter stond dinsdag 23 februari de dubbele afstand, zijn favoriete afstand op het Olympisch programma in Vancouver. De loting was hem gunstig gezind, Sven mocht in de achtste en laatste rit starten zodat de te kloppen tijd bekend is. Het ijs was van goede kwaliteit waardoor een snelle tijd mogelijk was. Uiteraard was Sven Kramer super gemotiveerd, drie maal goud was zijn missie en het zou de 100ste gouden medaille in de historie van het NOC/NSF betekenen. Hij ging voortvarend van start en lag al snel op koers voor goud en een verbetering van het Olympisch record totdat het noodlot toesloeg.
Op een 400-meterbaan moet tijdens een wedstrijd over 10 kilometer 24 keer van baan worden gewisseld. Sven had al zo'n 16 probleemloze baanwissels achter de rug, toen zijn coach Gerard Kemkers besloot zich ermee te bemoeien. Ondanks zijn constatering dat Sven overduidelijk naar de buitenkant schaatste, kreeg Kemkers een vlaag van verstandsverbijstering. Twijfel bracht hem ertoe om met woord en gebaar naar de binnenbaan te verwijzen. In een fractie van een seconde besloot Sven het advies van zijn coach op te volgen. Met ontzetting drong de foute baanwissel tot iedereen, waaronder bijna 7 miljoen Nederlandse tv-kijkers, door en Sven Kramer werd gediskwalificeerd. Een zekere gouden medaille ging aan zijn neus voorbij en hij was terecht woedend en ontroostbaar.
Toch lijken Sven Kramer en Gerard Kemkers zich weer te hebben verzoend of beperkt zich dat tot de duur van de Olympische Winterspelen 2010. Inmiddels heeft de ploegen achtervolging nog een bronzen plak opgeleverd dus zal Sven zich met éénmaal goud tevreden moeten stellen en om dan te spreken over Svencouver is schromelijk overdreven. De eer van de 100ste gouden medaille valt nu te beurt aan snowboardster Nicolien Sauerbreij. Voor Nederland de eerste medaille behaalt op sneeuw en wel op het onderdeel parallel giant slalom.

Einde Bakellende IV

Wederom haalt een kabinet onder leiding van minister-president Balkenende de eindstreep niet. De schuldvraag is irrelevant, de val van de regering is een feit en was onvermijdelijk. Uruzgan was slechts een aanleiding maar de afgelopen drie jaar waren er meerdere oneffenheden, die glad gestreken moesten worden. Onze militairen weten nu wel waar zij aan toe zijn, de Nederlandse bijdrage aan Afghanistan stopt zoals afgesproken in augustus dit jaar. Voordat er verkiezingen zijn geweest gevolgd door een ongetwijfeld moeizame formatie, zijn onze troepen al veilig thuis. Nog een halfjaar geen beleid terwijl de staatsschuld oploopt en economisch herstel achterblijft, is een slechte zaak.
De thans grotendeels ontbonden regering heeft de kredietcrisis laat erkend en de noodzakelijke maatregelen alsmaar uitgesteld. Een kabinet dat uitblonk in conflicten uitvechten, werkgroepen en commissies instellen en beleidszaken vooruitschuiven. Wellicht heeft men het noodlot te zeer getart door alles samen te laten komen in de eerste maanden van dit jaar. Financiële kopstukken, zoals Bos, Wellink en Zalm, werden door een milde commissie ondervraagd over hun rol in de ontstane malaise, vooralsnog zonder of beperkte persoonlijke consequenties. Na lang beraad werd een voor alle partijen bevredigend antwoord gevonden op het Irak rapport. De kwestie Uruzgan was na een in negatieve zin gedenkwaardig debat de nekslag waardoor men niet meer toekomt aan het echte werk; de crisis en herstelwet en de bezuinigingen. Wetsvoorstellen als de AOW en de kilometerheffing blijven liggen en gewichtige besluiten b.v. over de JSF moeten worden uitgesteld. Tussendoor voeren de Haagse politici ook nog campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen op 3 maart.
Sinds het kabinet demissionair is verklaard, is controversieel het trefwoord hetgeen inhoudt dat in feite het parlement een grote mate van zeggenschap krijgt. De Tweede Kamer beslist welke zaken door de uitgedunde regering mogen worden uitgevoerd. Deze situatie houdt aan totdat de kersverse ministers samen met de koningin op de paleiselijke treden hebben gestaan. Op 9 juni, over ruim drie maanden dus, zijn landelijke verkiezingen en kan de kiezer spreken. Wordt het CDA weer de grootste partij en krijgt Balkenende een vijfde kans om het karwei af te maken? Haalt de PvdA de meeste stemmen en mag Wouter Bos zich als premier bewijzen? Kan de PVV een rol van betekenis spelen? Hoe scoren D66, Groen Links, SP en VVD? Wie verovert hoeveel zetels en welke coalitie is mogelijk? Het beloven interessante, spannende verkiezingen te worden en de formatie des te meer.

19 februari, 2010

Na de pauze

Herman Finkers koos voor deze titel van zijn nieuwste theatershow omdat hij het zeven jaar noodgedwongen rustig aan had gedaan. Nadat bij hem de diagnose chronische lymphatische leukemie was gesteld, was en naar later bleek is hij nog steeds gedoemd een stap terug te doen. Na een aantal optredens is de programmering van veel theaters, inclusief De Oranjerie, aangepast vanwege afgelastingen. Afgelopen Kerst is de theatershow op tv uitgezonden en er is ook een dubbel-dvd uitgebracht. Herman Finkers zegt gedurende zijn jarenlange pauze veel vrienden, hij spreekt liever over illusies, te zijn kwijtgeraakt. In het lied 'Zere handjes', dat handelt over het grondrecht verdriet, komt de volgende passage voor;
Ik gaf aan vrienden mijn liefde en geld
totdat ik failliet ging door ziekte geveld
die vrienden ik had ze gegriefd en gekwetst
want zo was hun toekomst door mij niet geschetst
Aansluitend draagt hij, met een knipoog naar Toon Hermans, het onderstaande versje voor;
Een vriend
Het is blijkbaar nodig dat je stil en oprecht
geregeld betaalt en het liefst niet te slecht
pas als het zo is dat er aan je wordt verdiend
dan pas mag je zeggen: ik ben een vriend
Vervolgens zingt hij in het lied 'Een vriend' over een vijand waar je op kunt bouwen en vertrouwen maar een vriend, je wenst het je ergste vijand nog niet toe. Het is een theatershow waar je allerlei kwalificaties aan kunt hangen zoals serieus, confronterend, pakkend en seksistisch echter altijd met de humor, die Herman Finkers zo typeert. Was ik na de tv-uitzending nog gematigd enthousiast, na het bekijken van de dvd ben ik het des te meer. 'Na de pauze' is een waardevolle dubbel-dvd, een theatershow met een boodschap en op de tweede schijf interessante interviews.

Songs from the heart

Simone Kleinsma lijkt in de wieg gelegd voor zingen, dansen en acteren. Musical, revue, toneel en zang, deze getalenteerde vrouw kan ook als vijftiger heel veel aan. De Oranjerie heeft als enige Limburgse theater haar weten te strikken voor Songs from the heart II. Simone Kleinsma, twee dansers/zangers en een orkest live meemaken is een onvergetelijke belevenis. De optelsom van de big band sound, Simone's luide, duidelijke stem, wervelende dans in een mooi decor met licht en videobeelden resulteren in een bruisend geheel. Liederen in de originele taal of vertaald in het Nederlands maar ook eigen nummers zoals 'Mijn meisje' over haar overleden dochtertje. Schitterende medley's waarbij de nummers naadloos in elkaar overgaan o.a. één over het eurovisie songfestival waarin liedjes als 'Shalali shalala' niet zijn opgenomen. 'Stille liefde' en 'Pap, kan je me horen' spraken mij bijzonder aan en waterlanders konden dus niet uitblijven. Kortom het was een zeer geslaagde theateravond samen met mijn zussen, Karin en haar moeder.

Op een laag pitje

Sinds het laatste afscheid van mijn vader ben ik niet veel aan bloggen toegekomen. Schrijven via de spraakcomputer, die vaak traag reageert, is een inspannende bezigheid. Veelvuldige onderbrekingen vanwege vermoeidheid en speekselvloed, komen de animo niet ten goede. Ik heb veel last van slijmvorming en dientengevolge hoestbuien. Door een consequenter gebruik van Atropine, hoop ik dat te kunnen onderdrukken. Een mond die kurkdroog aanvoelt, moet ik dan voor lief nemen. De krampen in mijn benen, m.n. in de heupen, zijn helaas weer teruggekeerd. Gedeeltelijk op de rug draaien en de benen strekken, maken de krampen draaglijker. Volledig plat op mijn rug liggen, durf ik niet aan want dan kan ik niet meer terug op een zij draaien. Ik ben weer met Inhibine ofwel Hydrokinine gestart echter zonder resultaat, mogelijk dat een hogere dosering wel werkt.
Daarnaast heeft de Australian Open, dat Roger Federer zijn 16de Grand Slam titel opleverde, veel tijd opgeslokt. Rafael Nadal moest in de partij tegen Andy Murray opgeven vanwege opnieuw blessureleed. Tegelijkertijd werd in Wales, de Welsh Open, snooker op het hoogste niveau gespeeld. Op zondag 31 januari werden van beide toernooien de finales uitgezonden en in de vaderlandse competitie was de klassieker Feyenoord - Ajax. De niet toegekende strafschop was doorslaggevend voor het niet behalen van drie winstpunten voor de Amsterdammers. Arbiter Vink stond op enkele meters afstand van de overtreding op Luis Suarez en dan moet je toch de juiste beslissing kunnen nemen. Achteraf je fout ruiterlijk toegeven daar koop je niets voor, integendeel dat strooit nog extra zout in de wonden. Het verbaast mij niet dat geen enkele Nederlandse scheidsrechter is geselecteerd voor het WK voetbal in Afrika.