10 oktober, 2006

Mentaal knockout

Moeizame heenreis, traject Stein-Heerlen, ziekenhuis, werkplek, (oud-)collega’s, weerzien, herinneringen, emoties, koffie/thee, vlaai, humor, vreugde, blikken, medeleven, ernst, verdriet, bemoedigende woorden, afsluiting. Het was een zware middag maar ik heb het zelf zo gewild. Niet met de stille trom vertrekken maar het arbeidsverleden afronden met een laatste traktatie.
De vrolijke momenten overheersten en er werd veel gelachen. Soms werd het me te machtig en dan vloeiden er tranen. Een lach en een traan horen allebei bij het leven. In het geval dat de tranen in de ogen springen van het lachen, kan men spreken van een gelijke verhouding maar anders mag de balans doorslaan naar de lach.
Ondanks een vlekkeloos verlopen terugreis, vertrek exact om 16:30 uur en binnen een uur weer thuis, heeft deze middag haar sporen achtergelaten. Met de elro in horizontale stand ben ik direct na thuiskomst buiten gaan bijkomen en afkoelen. De vermoeidheid had schijnbaar ook bij Renate toegeslagen want ons bed werd vroegtijdig opgezocht. Niet veel later heb ik dat goede voorbeeld opgevolgd.