Voor u gelezen

Sprakeloos

ALS heeft mijn mond dichtgesnoerd en mij het zwijgen opgelegd
Ik wilde nog tegenspreken maar werd gedwongen sprakeloos gemaakt
Mijn woorden werden al snel slechts klanken
Mensen dacht die vent is dronken en ik kon wel janken

Het letterslot kwam op mijn stembanden
Geen letter komt er meer verstaanbaar uit
Mijn woorden verstommen
Mijn keel is droog
Mijn spraakwater is op, mijn woordenschat verdwenen

Hier zit ik slechts met mijn gedachten
Aap Noot Mies heb ik niet meer nodig
Ik wil erover praten en zoek een luisterend oor
Maar bijna niemand luistert naar mijn onverstaanbaar gebrabbel
en praat gewoon door

Woorden zijn heel ver weg
Als ik de woorden had
Dan had ik ze gelijk in mijn mond genomen

De stem in mijn hoofd vindt mijn mond niet meer
Niet eens meer kunnen zeggen, ik hou van jou
Dat doet me pijn, dat doet me zeer
Ik hoop dat je mijn gedachten kunt lezen
Dan kan ik je zo nog eens laten weten hoeveel ik van je hou

Soms zijn woorden voor jou gelukkig overbodig
Je leest vaak in mijn ogen wat er is
Kon ik maar hele zinnen naar mijn ogen sturen
Dan kon je lezen wat ik mis
Ik zou het uit willen schreeuwen van woede
Zelfs een afscheidswoord met een spraakgebrek is mij niet gegund
Want door ALS zijn alle zinnen gezegd
met achter het laatste woord een dikke punt.

Gerard Rollenberg

Bron: ALS dank, de nieuwsbrief van de Stichting ALS Nederland