22 mei, 2008

Knockout

Na de persoonlijke verzorging, het fietsen op de motomed, een bezoek van de ergotherapeute en Kersten revalidatietechniek, een sanitaire stop en het doorbewegen op bed door de fysiotherapeute, was de ochtend om en mijn energie op. Toen ik eenmaal op bed lag, maakte de vermoeidheid zich helemaal meester van mij. Ik had geen fut meer om de transfer naar de rolstoel te maken en besloot om te blijven liggen. Omdat de warme maaltijd ook weer inspanning zou betekenen en bovendien het menu niet zo aanlokkelijk was, koos ik voor sonde-voeding. Zodoende kon ik vier uur lang al rustend mijn maag vullen, gemak dient de mens zullen we maar zeggen. Een aantal handelingen in een kort tijdsbestek, is al snel een te druk programma waardoor ik ben uitgeteld. Het is voor een gezond persoon waarschijnlijk moeilijk voor te stellen maar normale dagelijkse dingen zijn voor mij afmattende bezigheden. Gaan staan en zitten, een paar pasjes zetten, mijn armen verleggen, praten, eten en drinken zijn zaken waar ik energiebewust mee moet omgaan.
Vroeger kon ik heel diep gaan met klussen en sporten alvorens er van enige uitputting sprake was. Met dubbele gevoelens denk ik terug aan grote projecten als de badkamer, de keuken en de zolder. Klauteren als een aap over de steigers tijdens het uitkappen van alle voegen van de gevels. Tijgeren in de kruipruimte om leidingen door te trekken en de afvoer te repareren. Sportbeoefening is altijd een belangrijk onderdeel van mijn leven geweest en daarbij ging het er minstens zo fanatiek aan toe. Voetbal, tafeltennis, volleybal, zaalvoetbal, duiken en tennis heb ik met veel plezier in clubverband beoefend. Dat was toen en nu probeer ik, ondanks afnemende spiermassa en -kracht, zo actief mogelijk mee te blijven doen. Iedere dag klaar ik een megaklus en bedrijf ik topsport alsof mijn leven er van afhangt.