Alles blijft bij het oude, de overplaatsing naar het Hospice Daniken gaat niet door. Voor het hospice is zorgzwaartepakket 10 vereist en de verpleeghuisarts had verwacht dat het verkrijgen daarvan geen probleem zou zijn. Tot voor kort had ik VV09, bestemd voor mensen die na revalidatie weer naar huis kunnen dus niets voor mij. Sinds vorige maand heb ik VV08, o.a. bedoeld voor patiënten met ALS en MS die intensieve verzorging behoeven, deze indicatie is heel optimistisch geldig tot oktober 2014. Zorgzwaartepakket 10 wordt afgegeven aan mensen die in hun laatste levensfase zijn, dat zoals alle indicaties goed gemotiveerd zal moeten worden. De verpleeghuisarts heeft deze aanvraag telefonisch willen regelen maar is daar niet in geslaagd. Na de afwijzing van het CIZ bleek het management van Orbis desgevraagd niet bereid om af te wijken van het opnamebeleid van het Hospice Daniken.
Onbegrijpelijk vind ik dat mij een voorstel wordt gedaan zonder vantevoren na te gaan of het een haalbare kaart is. Temeer omdat ik de laatste jaren al zoveel teleurstellingen heb moeten verwerken, was zorgvuldigheid op z'n plaats geweest. Ik was net zo zeker van de overplaatsing als de uitstraling van de verpleeghuisarts, waarmee ik zaterdag 14 november voor het eerst een kijkje op het hospice ben gaan nemen. Daarna ben ik nog drie keer met anderen wezen bezichtigen en het enthousiasme groeide. Ik had de gewenste kamerindeling in een bestand opgeslagen en diverse documenten, waaronder zorgprotocollen, bijgewerkt. De kamer werd voor mij vrijgehouden en zodra een oplossing voor de alarmering was gevonden, zou de zorg worden overgedragen. De vraag was dus alleen wanneer en op korte termijn werd mij verzekerd want leegstand kost geld. In mijn situatie is ieder lichtpuntje er één, een strohalm om door te kunnen gaan maar na een week is het vooruitzicht op een mooier verblijf en betere verzorging al weer vervlogen als sneeuw voor de zon.
25 november, 2009
23 november, 2009
Een laatste thuis
Dat is wat het Hospice Daniken beoogt te zijn voor zeven bewoners, waarvan de levensverwachting ongeveer drie maanden is. Op de huiselijk ingerichte kamers met climat control is het aangenaam vertoeven. Een keukentje voorzien van koelkast, koffiezetter en waterkoker biedt de gasten de mogelijkheid om iets te drinken. Iedere kamer heeft een doucheruimte met wastafel en toilet, voor gemeenschappelijk gebruik is een badkamer met bubblebad en toilet ter beschikking. De gezellige woon- en eetkamer met luxe open keuken is een centrale ontmoetingsplaats voor bewoners, bezoekers en personeel. In een hospice is de geboden zorg in alle opzichten beter, zoals het eigenlijk overal zou moeten zijn. Louter gekwalificeerde verzorgenden kunnen meer tijd en aandacht besteden om klantgericht te werken.
De verpleeghuisarts heeft mij voorgesteld om een kamer in het Hospice Daniken te betrekken. Niet dat mijn laatste dagen geteld zijn maar omdat hij mij een optimalere verzorging en verblijfplaats gunt. Ik was verrast, stond er niet afwijzend tegenover en heb mijn vader, zussen, zonen en Karin geraadpleegd. Zeker na bezichtiging zijn zij en ik eensgezind voor overplaatsing en we zien alleen voordelen. Dat mensen naar een hospice komen om te sterven en dat sfeerbepalend zou kunnen zijn, is niet van invloed op mijn besluitvorming. Ook nu heb ik regelmatig mijn verdrietige momenten door allerlei aanleidingen. Dierbare herinneringen, actuele gebeurtenissen in mijn directe omgeving, visioenen over na mijn dood, tv-beelden, muziek, het raakt mij allemaal. Ik verwacht niet dat ik binnen drie maanden overlijd maar uitsluiten kan ik het ook niet. Nog één mooie lente en zomer met de grote sportevenementen, waaronder het WK voetbal in Afrika, en vervolgens in de herfst het leven laten daar zou ik voor tekenen.
De verpleeghuisarts heeft mij voorgesteld om een kamer in het Hospice Daniken te betrekken. Niet dat mijn laatste dagen geteld zijn maar omdat hij mij een optimalere verzorging en verblijfplaats gunt. Ik was verrast, stond er niet afwijzend tegenover en heb mijn vader, zussen, zonen en Karin geraadpleegd. Zeker na bezichtiging zijn zij en ik eensgezind voor overplaatsing en we zien alleen voordelen. Dat mensen naar een hospice komen om te sterven en dat sfeerbepalend zou kunnen zijn, is niet van invloed op mijn besluitvorming. Ook nu heb ik regelmatig mijn verdrietige momenten door allerlei aanleidingen. Dierbare herinneringen, actuele gebeurtenissen in mijn directe omgeving, visioenen over na mijn dood, tv-beelden, muziek, het raakt mij allemaal. Ik verwacht niet dat ik binnen drie maanden overlijd maar uitsluiten kan ik het ook niet. Nog één mooie lente en zomer met de grote sportevenementen, waaronder het WK voetbal in Afrika, en vervolgens in de herfst het leven laten daar zou ik voor tekenen.
De druppel
Dagelijks produceert een mens zo'n twee liter speeksel, dat ongemerkt wordt doorgeslikt. In mijn geval is die hoeveelheid speeksel niet nodig omdat ik geen voedsel meer nuttig. Aangezien mijn slikfunctie verslechterd is, is er sprake van speekselvloed. Heel vervelend om met een mond vol speeksel te zitten, bevreesd dat het eruit loopt of dat ik me er in verslik. Om de speekselvorming te remmen krijg ik momenteel Atropine, één druppel op de tong is toereikend. Kenners onder jullie, zullen terecht opmerken dat Atropine in de oogheelkunde wordt toegepast om de pupil te verwijden. Oogdruppels voor oraal gebruik, misschien een beetje vreemd maar het werkt wel. Als het te droog wordt dan laat ik mijn mond opfrissen met Corsodyl spray. Desondanks heb ik regelmatig, meestal in de avonduren, kriebelhoest door slijmvorming in mijn slokdarm. In zijligging heb ik daar geen last van dus kan ik rustig gaan slapen en ook de volgende dag is de kriebelhoest verdwenen.
10 november, 2009
Wilde jaren
Twee dagen later waren we weer in Roermond, nu voor een theaterconcert van Boudewijn de Groot. Hij spreekt tijdens een voorstelling veelvuldig over zijn overleden vriend en tekstschrijver Lennaert Nijgh. Op de verkregen tekst schreef en schrijft Boudewijn vervolgens de muziek, tegenwoordig voor meer dan gitaar en mondharmonica. Vijf topmusici, waaronder Ernst Jantz bekend van Doe maar, begeleiden hem op allerlei instrumenten o.a. vleugel en viool. De schitterende teksten samen met de volle muziek maken een optreden van Boudewijn de Groot een lust voor het oor. Na de Lage landen nu de Wilde jaren tour met althans voor mij ook onbekender repertoire. Zo was er Indisch blokje met een liedje over zijn moeder, die hij nauwelijks heeft gekend omdat zij jong is gestorven. De Ballade van de onsterfelijkheid, waarmee hij het concert afsloot, ken ik wel maar had Ik nog nooit live gehoord. Helaas wisten de taxibedrijven een smet te leggen op deze theateravond door ondanks mijn solo-indicatie toch bij heen- en terugreis de taxiritten te combineren. Tweemaal eerder mocht ik de reeds 65-jarige muzikant met grijze uitgedunde haardos in levende lijve beluisteren en ook deze keer heb ik ervan genoten.
08 november, 2009
Welcome back to Hotel California
Ooit begonnen als begeleidingsband van Linda Ronstadt, ging men reeds na een maand verder onder de naam The Eagles. Gedurende mijn middelbare schooltijd beleefden zij hoogtijdagen en scoorden talloze hits. Op de vele eindexamenfuiven konden zij niet ontbreken dus klonk iedere avond meermaals hun muziek uit de boxen. We vierden ons HAVO-diploma alsof alles al was bereikt en in die euforie kreeg ik voor het eerst verkering. Eerder had ik daar geen tijd voor en was ik veel te druk met voetbal, muziek, brommer, bijbaantjes en oh ja studie.
The Dutch Eagles is een zesmans formatie, bestaande uit een drummer, een toetsenist en vier gitaristen. Naast een basgitarist nog drie anderen, die gezamenlijk zo'n twintig gitaren tot hun beschikking hebben. Dit viertal neemt ook de zang voor hun rekening en één van hen benadert Don Henley heel close. Hij vertolkte o.a. Hotel California en The last resort op grootste wijze. De diep ingewortelde passie voor The Eagles wordt door deze tribute band enthousiast uitgedragen. Na twee jaar touren door Nederland willen zij ook België en Duitsland veroveren en dat gaat zeker lukken.
The Dutch Eagles is een zesmans formatie, bestaande uit een drummer, een toetsenist en vier gitaristen. Naast een basgitarist nog drie anderen, die gezamenlijk zo'n twintig gitaren tot hun beschikking hebben. Dit viertal neemt ook de zang voor hun rekening en één van hen benadert Don Henley heel close. Hij vertolkte o.a. Hotel California en The last resort op grootste wijze. De diep ingewortelde passie voor The Eagles wordt door deze tribute band enthousiast uitgedragen. Na twee jaar touren door Nederland willen zij ook België en Duitsland veroveren en dat gaat zeker lukken.
07 november, 2009
Orbis moddert verder
Ik heb al eerder geschreven over de forse kostenoverschrijding van het nieuwe Sittard-Geleense ziekenhuis, dat Orbisconcern in de problemen heeft gebracht. Financiële nood met vervelende, verstrekkende gevolgen voor personeel, patiënten, bestaande gebouwen en nieuwbouwprojecten. Aan de Barbarastraat hadden rond deze tijd drie twee-lagige flats voor psycho-geriatrische patiënten gerealiseerd kunnen, nee moeten zijn. Die mensen blijven noodgedwongen in het zorgcentrum St. Jansgeleen want een moderne woonvorm is voor hen voorlopig niet weggelegd. De bewoners van St. Odilia kunnen niet worden overgeplaatst en de sloop van hun overjarige huisvesting, met vele mankementen en ongemakken, kan nog steeds geen doorgang vinden. Zij zullen ook anno 2010 een kamer met anderen moeten delen dus niet van hun privacy kunnen genieten. Medio dit jaar is één van de zes afdelingen van St. Odilia gesloten. Is dat gebeurd op grond van het verminderd aanbod van somatische patiënten of is het toch een verkapte bezuinigingsmaatregel. Men had er ook voor kunnen kiezen om meer bewoners een eigen kamer en betere zorg te geven. De financiering van het sociaal plan, om honderden medewerkers vervroegd te laten uittreden of anderszins tegemoet te komen, is nog altijd niet rond. Het personeel verkeert bijna een jaar in onzekerheid en moet op de tenen lopen, hetgeen de motivatie niet ten goede komt. De gastvrijheid lijdt ook onder de crisis bij Orbis, een kopje koffie of thee voor familie en andere bezoekers aan een afdeling is afgeschaft. Dat is kruimels vegen maar de miljoenen die door wanbeleid zijn verkwist, krijg je daarmee niet terug.
02 november, 2009
Ramp treft Stein
Gedurende de nacht van donderdag 29 oktober heeft zich een drama voltrokken in het dorp waar ik veertig jaar heb gewoond. Het winkelcentrum aldaar is door een verwoestende vuurzee nagenoeg volledig in de as gelegd en de naburige seniorenflat is ontruimd. De brand, die rond middernacht in een filiaal van Blokker is ontstaan, heeft zo snel om zich heen gegrepen dat het commerciële hart van Stein niet meer te redden was. Voor de brandweer lag het accent dan ook op het voorkomen dat de vlammen zouden overslaan naar De Stevel, waaruit de bejaarde bewoners moesten worden geëvacueerd. Daar is men gelukkig in geslaagd maar 47 winkels en 6 van de 9 woningen moeten als verloren worden beschouwd. Wellicht dat de Rabobank en het Sociocentrum nog te herstellen zijn, de drie bespaarde woningen staan erg geïsoleerd en zullen waarschijnlijk worden gesloopt. Triest voor de ondernemers, het personeel en de inwoners van Stein en omstreken. Winkeliers, die hun zaak en woning in rook hebben zien opgaan, zijn dubbel zo hard getroffen.
Onderzoek moet uitwijzen hoe het met de brandveiligheid van het veertig jaar oude winkelcentrum, dat niet eens over een automatisch blussysteem beschikte, is gesteld. Naar verluidt was tussen het plafond en het platte dak een compartimentloze ruimte, waardoor de brand zich razendsnel over het hele complex kon verspreiden. Die luchtlaag omgeven door brandbaar materiaal heeft een aanzuigende werking op het vuur en maakt de drie elementen compleet, die noodzakelijk zijn voor de instandhouding van een brand. Datzelfde schoorsteeneffect doet zich voor bij een inwendig kale conifeer, die ook binnen een mum van tijd in lichterlaaie staat. Hoe is de brand ontstaan, is er sprake van nalatigheid of opzet en nog meer vragen zullen beantwoord moeten worden.
Nu er een abrupt, rampzalig einde aan het winkelcentrum is gekomen, kan de gemeente Stein niet langer uitstellen. Sloop en nieuwbouw staan al geruime tijd in de planning en ik neem aan dat al eerder over vervangende huisvesting is nagedacht. Het pand van Superconfex wordt genoemd en dat lijkt mij geen verkeerde optie alhoewel het ontoereikend zal zijn. De ondernemers mogen niet voor langere tijd verstoken blijven van hun omzet en opbrengst. Hopelijk kan op korte termijn, na afronding van de onderzoeken, worden gestart met de werkzaamheden om het winkelcentrum een nog grotere trekpleister te maken dan voorheen.
Onderzoek moet uitwijzen hoe het met de brandveiligheid van het veertig jaar oude winkelcentrum, dat niet eens over een automatisch blussysteem beschikte, is gesteld. Naar verluidt was tussen het plafond en het platte dak een compartimentloze ruimte, waardoor de brand zich razendsnel over het hele complex kon verspreiden. Die luchtlaag omgeven door brandbaar materiaal heeft een aanzuigende werking op het vuur en maakt de drie elementen compleet, die noodzakelijk zijn voor de instandhouding van een brand. Datzelfde schoorsteeneffect doet zich voor bij een inwendig kale conifeer, die ook binnen een mum van tijd in lichterlaaie staat. Hoe is de brand ontstaan, is er sprake van nalatigheid of opzet en nog meer vragen zullen beantwoord moeten worden.
Nu er een abrupt, rampzalig einde aan het winkelcentrum is gekomen, kan de gemeente Stein niet langer uitstellen. Sloop en nieuwbouw staan al geruime tijd in de planning en ik neem aan dat al eerder over vervangende huisvesting is nagedacht. Het pand van Superconfex wordt genoemd en dat lijkt mij geen verkeerde optie alhoewel het ontoereikend zal zijn. De ondernemers mogen niet voor langere tijd verstoken blijven van hun omzet en opbrengst. Hopelijk kan op korte termijn, na afronding van de onderzoeken, worden gestart met de werkzaamheden om het winkelcentrum een nog grotere trekpleister te maken dan voorheen.
Abonneren op:
Posts (Atom)