Leve de vrijheid

De bediening van de elro d.m.v. de kinbesturing bevalt goed. Van knipperlicht tot kantelverstelling, alles kan ik met mijn kin bedienen. Binnenshuis gaat het rijden redelijk goed maar buiten beduidend minder. De joystick schiet vanwege de vele oneffenheden regelmatig onder mijn kin uit. Het is bepaald niet plezierig als de joystick plotseling op de adamsappel stoot. Hoge snelheden en grote afstanden zijn met deze besturing ondoenlijk. Tijdens het rijden kan ik niet om mij heen kijken want dan zwenkt de elro ook meteen die richting uit. De behendigheid waarmee ik vroeger manoevreerde in kleine ruimten en door smalle doorgangen, vraagt nu meer tijd en opperste concentratie. Ondanks dat ik heb ingeleverd op allerlei terrein, ben ik toch blij dat ik nog in staat ben om mijzelf te verplaatsen. Zelfstandig, wanneer en zoveel ik wil van de afdeling af kunnen gaan, is mij veel waard. Met de taxi er op uit trekken voor een visite, theatervoorstelling of welk uitstapje dan ook, geven het leven kleur. Vanwege de spraakcomputer, door velen aangezien voor internet-pc met webcam, heb ik veel bekijks. De kinbesturing doet daar nog een schepje bovenop waardoor mijn bezienswaardigheidsgehalte dat van menig cultureel goed overstijgt.