Oranje-gevoel

De regering is bevreesd dat het aanzien van het koningshuis wordt geschaad nadat blijkt dat de ex-man van prinses Irene, via een financiële constructie met als postadres paleis Noordeinde, de fiscus ontduikt. Eerder werd bekend dat prinses Christina haar vermogen heeft ondergebracht in een Brits belastingparadijs, hetgeen via het postbusadres van wederom het werkpaleis van koningin Beatrix wordt beheerd. Het koningshuis kost de overheid, ons allemaal dus, handenvol geld dan is het niet meer dan billijk dat zaken als successierechten en vermogensbelasting in ons land worden afgedragen en ongepast dat men middels allerlei sluiproutes daar onderuit komt. Alsof het koningshuis niet al veel langer in opspraak is geraakt, in de loop der jaren zijn allerlei onverkwikkelijke zaken in de openbaarheid gekomen. Prins Bernhard heeft met zijn aandeel in de Lockheed affaire en vooral de buitenechtelijke escapades zijn steen(tje) bijgedragen aan het imago van Oranje. Extreem hoge onderhoudskosten voor de Groene Draeck, een door het Nederlandse volk geschonken boot, werden jaarlijks door het ministerie betaald. De betrokkenheid van de vader van prinses Maxima bij het laten verdwijnen en vermoorden van Argentijnse burgers, werd niet ontkend wel verdoezeld. Je gaat je afvragen hoeveel meer er binnen de koninklijke familie speelt dat het daglicht niet kan verdragen maar nog niet naar buiten is gelekt. Wij nemen er kennis van en gaan door met ons eigen leven maar zijn Nederlanders nog wel aanhangers van het koningshuis of beperkt het oranje-gevoel zich tot de sportevenementen?