28 februari, 2009

Zorg op maat

De persoonlijke verzorging verliep niet altijd naar volle tevredenheid ofschoon alle gewenste handelingen beschreven zijn in een zorgplan. Regelmatig werden dingen, variërend van het aantrekken van de schoenen tot de verzorging van de pegsonde, niet of niet correct uitgevoerd. Geen probleem voor iemand, die zich verbaal kan uiten, want dan vraag je om of corrigeer je een bepaalde handeling. Ik moet eerst over de spraakcomputer beschikken alvorens ik kenbaar kan maken wat er schort of mij niet zint aan de verzorging. Het is vervelend om steeds dezelfde dingen te moeten intikken bovendien wil ik na een uurtje manipuleren weer eens met rust gelaten worden. Sinds ALS mij sloopt is fitheid mij vreemd en is zelfs mij laten wassen, kleden etc. een vermoeiende bezigheid. Een goede voorbereiding door het zorgplan aandachtig te lezen is onontbeerlijk en mocht er desondanks toch onduidelijkheid zijn, stel dan een gesloten vraag, die ik eenvoudig met ja-knikken of nee-schudden kan beantwoorden. Verder is afgesproken om een half uur na de verzorging terug te komen zodat ik de gelegenheid krijg om eventuele op- en aanmerkingen te maken. Een persoonlijke verzorging naar wens stelt de cliënten tevreden en geeft de verzorgenden voldoening van hun werk.
Niet iedereen had een veilig gevoel bij de oude transfermethoden en daarom is voor de uniformiteit gekozen voor een passieve lift, waarmee alle verzorgenden vertrouwd zijn. Op mijn verweer dat de protocollen niet worden nageleefd, kreeg ik als antwoord dat die wellicht te moeilijk zijn. Ik heb er veel moeite mee (gehad) omdat ik weliswaar mijn evenwicht niet kan houden maar nog steeds stevig op mijn benen sta. Onder begeleiding staan is geen enkel probleem en wordt ook nu dagelijks, na het douchen of een toiletgang, toegepast. Ik zou te lang moeten blijven staan omdat niet alle verzorgenden het rijden met de elro voldoende beheersen en daarom moet ik weer op de douche-/po-stoel gaan zitten om met de tillift de transfer naar de elro te maken. Naast wat ikzelf moet inleveren, krijg ik ook te maken met de tekortkomingen van het personeel, die helemaal moeilijk te accepteren zijn. De zorg zou in hoofdlijnen op de cliënt moeten worden afgestemd zodat die niet onnodig een stap terug moet doen. Als cliënt ben je afhankelijk van de verzorgenden, die in de meerderheid zijn en elkaar de hand boven het hoofd houden, dus rest je niets anders dan je er maar bij neer te leggen.