Als je deze foto bekijkt zou je het niet zeggen maar deze vrouw ziet morgen Sarah. Deze kiek van Marjo, een van mijn drie zussen, is geschoten op 49-jarige leeftijd maar geloof me in de tussentijd is ze geen steek veranderd.
Ze is een zorgzaam type en staat altijd klaar om de helpende hand toe te steken. Al in de ouderlijke woning steunde ze onze moeder bij het uitvoeren van allerlei huishoudelijke taken. Toen onze ouders in een seniorenwoning gingen wonen, konden ze op haar blijven rekenen. Na het overlijden van mam in januari 2000, is Marjo degene die onze vader met de grootste regelmaat bezoekt en o.a. de was voor hem doet. Ze werkt parttime in een schoenenwinkel en runt daarnaast haar eigen huishouden. Sinds twee jaar is ze oma van haar enige kleinkind Stan, op wie ze regelmatig graag babysit. Na de scheiding en de moeilijke periode daaraan voorafgaand was ze mijn steun en toeverlaat. Nu ik deze ziekte doormaak blijkt ze opnieuw weer van onschatbare waarde voor mij te zijn.
Het bereiken van deze memorabele leeftijd zal van geen invloed kunnen zijn op jouw sociale houding, de wijze waarop jij in het leven staat. Zoals ik je inschat kan niets of niemand jou weerhouden te zijn wie je bent en te doen wat jij nodig acht. Jij zult het er niet mee eens zijn maar ik vind dat dit best gezegd (geschreven) mag worden; Marjo, jij bent een kanjer!
