Voorziening; afweging of noodzaak

Tegen beter weten in, blijf ik het liefst zo lang mogelijk roeien met de riemen die ik heb en ook omdat ik het moeilijk vind om te bepalen wanneer ik waar aan toe ben, houd ik voorzieningen bewust af. Natuurlijk speelt ook mee dat je er als patiënt aan toe moet zijn, acceptatie van een hulpmiddel ervaar je toch als een achteruitgang. De financiële kant moet ik eigenlijk helemaal buiten beschouwing laten omdat nu eenmaal bij wet (W.V.G.) geregeld is om voorzieningen voor gehandicapten te treffen maar toch neem ik dat aspect in mijn overweging mee. Echter veel voorzieningen worden in bruikleen gegeven en weer opgehaald als ze niet meer nodig of bruikbaar zijn, na reiniging zijn ze vervolgens weer voor anderen beschikbaar.
De ergotherapeut zal een aanvraag voor een sta-op-stoel en een elektrische rolstoel indienen. Aangezien er normaal gesproken ongeveer 6 tot 8 weken verstrijken voordat de noodzakelijke voorzieningen er zijn, is het raadzaam deze bijtijds aan te vragen. Van de sta-op-stoel zou ik meteen al profijt kunnen hebben omdat opstaan vanuit een stoel of bank moeilijk gaat. Om die reden hebben we al eerder een seniorenbed gekocht zodat in en uit bed gaan ook makkelijker is. Momenteel lijk ik nog niet toe te zijn aan een elektrische rolstoel maar hoe is dat over pakweg 2 maanden. Bovendien als je die voorziening al hebt, kun je er al aan wennen en direct in gebruik nemen als je er aan toe bent. Verder heeft de ergotherapeut mij verzocht na te denken over een ander hulpmiddel bij het lopen dan een stok, zoals een driepoot, looprek of rollator.