Afweging

Donderdag 12 juni werd door de regionale afdeling van de VSN weer een ALS-dag georganiseerd. Als locatie werd dit jaar gekozen voor Zoo Parc Overloon, aangezien het merendeel van de deelnemers in Noord-Limburg wonen. Helaas zat het weer deze keer niet mee maar dat kun je nu eenmaal niet voorzien. Na de lunch zijn we op een relatief droog moment het park gaan verkennen. De paden zijn goed begaanbaar en vormen een mooie route langs de natuurlijk aangelegde dierenverblijven. Het gedeelte met de botanische tuin zijn we helaas niet meer aan toegekomen. Het park is nog in aanleg, de catering verliep stroef en het invalide-toilet is te krap maar na verloop van tijd en wat verbeteringen en aanpassingen wordt een bezoek nog meer de moeite waard.
Via de vereniging ontmoeten de leden zich zo'n vier keer per jaar op bijeenkomsten en uitstapjes. Mijn laatste deelname was ongeveer een jaar geleden en er zijn sowieso lange perioden dat je elkaar niet treft. Ieder samenzijn word je geconfronteerd met nieuwkomers, verslechteringen en sterfgevallen. Iemand waarmee ik ook buiten de vereniging om wel eens contact had en wiens broer mijn huis heeft gekocht, is gestorven. Hetzelfde geldt voor de jonge man, die samen met mij colleges heeft bijgewoond van fysiotherapeuten in opleiding. Ook een man, die ruim tien jaar ALS heeft gehad, is er niet meer. De man van een recent overleden ALS-patiënte was er om zijn verdriet te verwerken en waarschijnlijk ter afsluiting. Voor mij was het ook de laatste keer want de ontspanning weegt niet op tegen de inspanning van o.a. het reizen, de emoties en de communicatie.