16 februari, 2008

Hadimassa

Tegenwoordig wordt haast aan elke dag of langer een thema opgehangen en uiteraard gaat daar vaak de commercie achter schuil. Als je er gevoelig voor bent dan kun je je volledig laten dicteren wanneer aan wie of wat aandacht moet worden geschonken. Valentijndag is zo'n dag, waar velen een andere eigen betekenis aan geven maar dat maakt de middenstand niet uit als er maar geld wordt gespendeerd. Moeders en vaders moeten nog even geduld hebben voordat ze aan de beurt zijn om vereerd te worden. Dierendag is nog verder weg maar een dier is snel dankbaar en tevreden met de normale dagelijkse voeding en aandacht. Ik laat me niet voorschrijven op een bepaalde datum iets voor iemand te betekenen maar laat mijn hart spreken wanneer en voor wie of wat ik wil. Naar mijn mening gaat daar meer van uit dan wanneer als een kuddedier met de meute wordt meegelopen.
Acties, die worden gevoerd om de aandacht te vestigen op allerlei ziekten, vind ik van een geheel andere orde. Natuurlijk is het hoofddoel geld inzamelen want dat is hard nodig voor onderzoek en bestrijding van b.v. kanker. Als men daar in de directe omgeving niet mee te maken heeft dan is er doorgaans te weinig motivatie om te doneren voor die ziekten. Momenteel staat M.S. via de media in de schijnwerper en terecht want deze ziekte komt betrekkelijk veel voor. Wereld A.L.S. dag valt midden in de zomer op 21 juli en vorig jaar werden in ons land o.a. gesponsorde fietstochten georganiseerd. Door programma's als "Tot de dood ons scheidt" wordt men geconfronteerd met het levensverhaal van ongeneeslijk zieken en krijgt men een weliswaar kleine indruk wat wordt doorgemaakt.