Wie had kunnen verwachten dat een mislukt optreden zoveel los kan maken in ons kleine landje? Ongetwijfeld heb ik niet alles meegekregen wat er via de media over is gezegd en geschreven. Het zou begonnen zijn met een uitzending van L1 Radio en daarna hebben diverse kranten meerdere artikelen aan dit onderwerp gewijd. RTL Boulevard heeft er aandacht aan besteed en op internet zijn de reacties niet te tellen. Het actualiteitenprogramma EenVandaag heeft mij benaderd om opnames te komen maken maar ik heb nog niet ingestemd. Ik kan ze moeilijk te woord staan en zal mijn emoties niet in bedwang kunnen houden. Ik wil niet als zieligerd worden neergezet en heb niet de behoefte om Micha Wertheim de grond in te boren. Ik vraag mij alleen af waarom hij mij bleef opzoeken en bestoken met allerlei uitlatingen. In zijn programma zit iets over gehandicapten maar houd het dan algemeen en spits het niet op mij toe. Ik weet niet waar hij op wilde duiden maar je kunt niet alle gehandicapten over dezelfde kam scheren. Hij heeft gezegd dat het ongelukkig uitkwam omdat er een rolstoeler in de zaal zat. Ook die mensen komen buiten de deur en bij vrijwel elke voorstelling zijn een aantal rolstoelers aanwezig. Als Micha Wertheim het koninkrijk aan de kaak wil stellen terwijl H.K.H. Beatrix in de zaal zit, gaat hij haar dan ook persoonlijk afzeiken?
In de e-mail, die ik van hem heb ontvangen, geeft hij toe dat er vergissingen zijn gemaakt, dat er talloze dingen zijn mislukt en dat hij alles anders zou doen als de klok kon worden teruggezet. Hij erkent dat het heel vervelend voor mij is geweest maar probeert het op allerlei manieren goed te praten. Theo Maassen probeert andere cabaretiers te mobiliseren om De Oranjerie te boycotten, nu Micha Wertheim daar niet meer welkom is. Hij verwijt Dorien Pollaert, de programmeur van De Oranjerie, dat zij er niet bij was maar zij heeft wel de reacties van de aanwezige toeschouwers gehoord en gelezen. Alleen het publiek van die avond kan oordelen of toen de fatsoensnormen ontoelaatbaar zijn overschreden en niemand anders, ook de collegae cabaretiers niet. Theo Maassen en consorte denken aan hun eigen hachje en willen alles blijven roepen wat in hen opkomt. De toeschouwers van De Oranjerie hebben duidelijk gemaakt dat zij geen makke schapen zijn die zondermeer alles pikken maar dat er ook voor cabaretiers grenzen gelden.