15 maart, 2008
Meningsvorming
Veel mensen die hoog nodig hun mening willen geven, hebben helaas de oorzaak van de theateroproer niet door. Ofschoon zij maar summier op de hoogte (kunnen) zijn van de gebeurtenissen die bewuste avond, treden zij toch in de publiciteit. Blijkbaar is de hunkering naar media-aandacht zo groot dat het er niet toe doet of men een juist oordeel geeft. Het gaat niet zo zeer om de inhoud van zijn optreden maar de manier waarop Micha Wertheim het die avond bracht. Bovendien was dit slechts een gedeelte van zijn voorstelling waardoor een onderwerp anders kan overkomen dan wanneer je een totaalbeeld hebt. Ik wil best aannemen dat hij zijn eerste opmerking naar mij te snel en ondoordacht maakte maar had het daar dan bij gelaten, zeker als je weet dat gehandicapten nog behoorlijk aan bod komen tijdens je optreden. Micha Wertheim koos er zelf voor om uitlatingen jegens mij te blijven maken ondanks de ongemakkelijke stilte, die zich nadien van de zaal had meester gemaakt. Dan is het toch niet vreemd dat het publiek heel anders naar zijn monoloog over gehandicapten gaat kijken en de indruk krijgt dat hij het op mij persoonlijk heeft gemunt. In zijn e-mail is hij toegeeflijk en spijtbetuigend maar hij heeft ogenschijnlijk geen behoefte om dit publiekelijk te doen terwijl het niet alleen mij maar honderden theaterbezoekers aangaat. Alle verzoeken om via de media naar buiten te treden en verantwoording af te leggen voor zijn mislukte voorstelling heeft Micha Wertheim naast zich neergelegd. Ik heb tot nu toe ook afgehouden maar misschien moet ik op het verzoek van Dagblad De Limburger ingaan om duidelijkheid te scheppen waar het werkelijk om draait. Alhoewel ik heb totaal geen aanleiding gegeven tot het gebeurde behalve dat ik aanwezig was en als eerste ben vertrokken.