26 februari, 2008

Vechtlust

Nederland gaat er prat op dat het voorop loopt qua gezondheidszorg en sociale voorzieningen. Waarschijnlijk is dat ook zo maar aan de uitvoering van het een en ander schort het bij tijd en wijlen behoorlijk. Regelmatig komen mistoestanden in het nieuws ook op tv in programma's als Radar of Kassa. Ondanks toezeggingen van instanties en politiek verbetert er weinig tot niets. Het is de vraag hoe lang we die koppositie nog houden want wat jarenlang is opgebouwd en verworven dreigt door inkrimpingen en afschaffingen weer te worden afgenomen.
Het primaire doel van de W.M.O. is bezuiniging door o.a. marktwerking en het inzetten van lagergeschoolde medewerkers in de thuiszorg. Het C.A.K. maakt er een puinhoop van door mensen onterecht met hoge rekeningen op te zadelen. Op hun beurt wijzen zij met een beschuldigende vinger naar het kabinet dat ingewikkelde regelingen bedenkt en die te snel wil invoeren. De kwaliteit van de zorg in zorginstellingen daalt door personeelstekort en tijdgebrek naar een bedenkelijk niveau. De hoge werkdruk en lage betaling zijn daar ongetwijfeld debet aan maar de veelbesproken hedendaagse mentaliteit speelt ook een rol. De toekenning van hulpmiddelen verschilt per gemeente en ziektekostenverzekering en dat zou toch niet mogen. Verblijf je in een zorginstelling dan val je onder de A.W.B.Z. en ben je aangewezen op het Zorgkantoor, die doorgaans minder scheutig zijn met verstrekkingen. In het algemeen draaien de ambtelijke molens te langzaam en juist bij hulpmiddelen is snelheid geboden. Het regionaal en bovenregionaal vervoer is zwaar gesubsidieerd en wordt via meerjarige contacten uitbesteed aan bedrijven, die in de uitvoering de vrije hand krijgen want van controle of terechtwijzing daarop is geen sprake. De rolstoelbusjes worden op gezette tijden massaal ingezet voor groepsvervoer naar o.a. dagbehandeling, school, dans- en kienavonden. Het individueel rolstoelvervoer is daar regelmatig ondergeschikt aan.
De kracht ebt langzaam maar zeker weg uit mijn lichaam toch wil ik mij met de beschikbare energie blijven inspannen. Alle spieren, die van het hart uitgezonderd,
degenereren omdat ze niet meer goed worden aangestuurd maar ik wil blijven presteren. Normale dagelijkse dingen als verzorgen en eten vergen een buitenproportionele inspanning en zijn in wezen topprestaties. Allemaal niet zo heel erg als ik daarnaast kon genieten van een onbezorgd leven en rust op zijn tijd. Niets is minder waar want ik moet vechten voor de zorg die ik graag wens, voor de toekenning van hulpmiddelen en voor een beter rolstoelvervoer. Ik geef de strijd nog niet op want ook de minder- of invalide medemens heeft recht op een kwalitatief goed bestaan.

N.B. Na een aantal stillere perioden waarvan de langste acht maanden vorig jaar is dit toch al de driehonderdste blog op "De wereld draait door ....."

22 februari, 2008

Heldhaftig

A.F.C. Ajax en Johan Cruijff zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zijn voetballoopbaan is begonnen bij Ajax waarmee hij begin jaren zeventig drie maal op rij de Europa Cup I won. Ook als voetbalcoach was hij er actief maar het meest succesvol bij F.C. Barcelona. Een Trojaanse held en de grootste voetbalheld, die ons land ooit heeft voortgebracht. Echter Ajax presteert minder en de organisatie is volgens de commissie dringend aan verbetering toe. Cruijff opereert al jaren op de achtergrond en heeft een eigenzinnige visie over allerlei voetbalzaken maar laat zich voor geen enkele klus strikken. Totdat hij afgelopen woensdag op de ledenraadvergadering van Ajax verschijnt en als de verlosser wordt binnengehaald. Er moet iemand zijn die durft te zeggen wat moet veranderen en dat ook doorvoert, wie disfunctioneert en door wie vervangen moet worden. Cruijff is daar wel de man naar want hij heeft een uitgesproken mening en kan zijn vingers niet branden, nu hij door het commissierapport wordt gesteund. Bovendien als er werkelijk zoveel mis is dan is elke verandering welkom en al snel een verbetering maar de lange termijn zal moeten uitwijzen of dat inderdaad het geval is. Een bekende uitspraak van Cruijff zal zeker uitkomen want de nadelige situatie waarin Ajax verkeert, gaat voor hem voordelig uitpakken.

Laatste nieuws: Johan Cruijff is net twee dagen aangesteld en er is opeens openheid over de opvolger van Ronald Koeman. Marco van Basten heeft een contract voor vier jaar getekend als hoofdtrainer van Ajax en neemt zijn twee vrienden mee.

Van Dik Hout

Ik heb met verlangen uitgekeken naar het optreden van Van Dik Hout en afgelopen donderdag ging mijn lang gekoesterde wens in vervulling. Zoals ik al eerder heb geschreven, maakte ik kennis met deze band en hun muziek tijdens een live uitzending van het radioprogramma "Spijkers met koppen". De songteksten van deze Nederlandse popgroep spraken mij aan en sindsdien heb ik hun laatste cd veel beluisterd. Vooral het nummer "Wanhoop niet" weet mij telkens tot tranen toe te ontroeren maar de hele cd "Alles waar ik nooit aan begon" is van uitzonderlijke klasse. Het is opvallend dat men nog steeds spreekt van onze laatste plaat terwijl bijna alle muziek op cd wordt uitgebracht. Een dj is ook een achterhaalde benaming want hij of zij laat tegenwoordig muziek horen vanaf de computer in plaats van platen of cd's te draaien. Van Dik Hout trad op in een nog niet voor de helft gevuld theater. Het is duidelijk dat deze zesmans formatie nog steeds geen grote bekendheid geniet. Onterecht want oudere nummers als "Mijn houten hart", "Zo stil in mij" en "Zij maakt het verschil" klinken iedereen bekend en goed in de oren. Misschien toch eens kritisch naar de public relations gaan kijken want deze band verdient beslist meer. Zo stond er na afloop van hun concert ook geen kraampje met cd's en ander promotiemateriaal. Niemand gaat op zoek naar een favoriete popartiest of -groep maar je komt er op de een of andere manier mee in aanraking en het boeit en blijft boeien. Wij hebben genoten van de mooie luisterliedjes afgewisseld door drie gedichten want men had wel eens tekst over of er was geen muziek bij geschreven. Zoals gebruikelijk wordt er afscheid genomen waarna men nog enkele liedjes ten gehore brengt. Na de eerste toegift, vroeg de zanger of ze nog een nummer zouden doen en welk dan wel. Vanuit de zaal werd "Blauwe ruis" geroepen maar daarvoor moet je toch echt bij een andere band zijn. Vervolgens riep Karin "Wanhoop niet" en laat de zanger dat nu ook bovenaan zijn lijstje hebben staan. Dat verzoek werd dus ingewilligd en onze avond kon helemaal niet meer stuk.

19 februari, 2008

Fiat

Vrijdag 18 januari heeft de logopediste twee aanvragen voor mij bij het Zorgkantoor ingediend en vandaag kreeg ik te horen dat ze beide zijn goedgekeurd. Het betreft twee hulpmiddelen om via de spraakcomputer de Gewa en de mobiele telefoon te kunnen bedienen. Mijn handfunctie is dermate verslechterd, dat het indrukken van knopjes te veel energie vraagt, om niet te zeggen ondoenlijk wordt. Zoals bekend kan ik met de Gewa alle apparatuur bedienen maar ook het over laten gaan van een alarm zou mogelijk moeten zijn. Met de mobiele telefoon kan ik via de MiniMerc sms verzenden en ontvangen, dat is een goed alternatief voor bellen. Vreemd genoeg kun je blij zijn met de toekenning van iets dat noodzakelijk is. Hopelijk gaat er niet veel tijd overheen voordat RDG Kompagne die twee dingen kan leveren en installeren.

Earth

Ik heb geen idee hoeveel weken deze film al wordt vertoond maar de belangstelling was niet groot. De plusminus vijftien bioscoopbezoekers, die samen met ons hadden gekozen voor Earth, hebben er beslist geen spijt van gehad. De unieke opnamen zijn alleen al de moeite van het bekijken waard maar de film heeft ook een boodschap. Het luiden van de noodklok wordt echter niet overdreven maar aan de hand van indrukwekkende beelden overgebracht en de noodzaak ervan verduidelijkt. Diverse diersoorten moeten een toenemende strijd voeren om te overleven doordat bijvoorbeeld jachtgebieden, drinkplaatsen of broedplekken verdwijnen, inkrimpen of moeilijk tot onbereikbaar worden. Het levert schitterend filmmateriaal op maar tegelijkertijd zijn het ook pakkende beelden, die je aan het denken zetten over het voortbestaan van en met name het leven op de aarde. Zover bekend is onze aarde de enige planeet in het universum waar leven is en het ligt in onze handen om die mogelijkheid in stand te houden.

16 februari, 2008

Voorjaar

Afgelopen weekend heb ik drie middagen in de zon gelegen want het leek wel lente. Met een beetje beschutting kon ik zonder jas en met de elro in ligstand, heerlijk genieten van de warmte en de rust. Een middagdutje in de frisse buitenlucht, wat wil een mens nog meer. Er blijven nog legio wensen over maar daar is niets mis mee. De wens is de vader van de gedachte. Dat je geliefde tegen je aan ligt. Dat er een lekker hapje en drankje bij staan. Dat wij heel ergens anders zijn. Dat bij het ontwaken blijkt dat ik dit niet heb gedroomd. Zo kan ik nog wel even doorgaan maar er moet altijd een verlangen overblijven. Je kunt verwend of tevreden zijn maar een leven zonder verlangen is zo leeg en doelloos. Laat het voorjaar maar doorzetten en het kwik gestaag naar twintig graden stijgen.

Surprise

Reeds rond de kerst heeft mijn familie in het diepste geheim een plan uitgebroed. Bijna was dit door een reactie op dit weblog voortijdig uitgelekt maar gelukkig is dat niet gebeurd. Ik bekijk mijn weblog en e-mail met begeleiding en het heeft zo moeten zijn dat ik daar overheen heb gelezen. Op mijn verjaardag mocht ik vernemen wat de rest van de familie al maanden wist en knap voor zich had gehouden. Het was een grote verrassing en bij het zien van het logo van 'Landal' sprongen de tranen al in mijn ogen waardoor ik niet verder kon lezen. Toen ik weer zicht had, werd mijn vermoeden bevestigd. We vertrekken op vrijdag 29 februari naar Apeldoorn om met de hele familie een lang weekend op het Landalpark aldaar te verblijven. Drie grote bungalows staan het hele gezelschap inclusief twee honden ter beschikking. Over twee weken is het al zo ver en het wordt ongetwijfeld een geslaagd weekend waar ik mij zeer op verheug. Pap, Bep, Roy, Grace, Daan, Carmen, Egon, Nadine, Gideon, Marjo, Ger, Inge, Patrick, Stan, Fenna, Esmee, Luc, Yvonne, Marlies, Arie, Joshua, Genaud, Marloes, Eric, Jeroen, Danielle en Karin bij voorbaat bedankt! Alsof dat nog niet genoeg is, kreeg ik ook kleding, verzorgingsartikelen, wijn, chocola, cadeaubonnen voor cd/dvd, bioscoop en theater kaartjes voor de musical Ciske de Rat en vele wenskaarten. Mijn verjaardag is bepaald niet ongemerkt voorbij gegaan en al die extra aandacht en warmte heeft mij goed gedaan.

Hadimassa

Tegenwoordig wordt haast aan elke dag of langer een thema opgehangen en uiteraard gaat daar vaak de commercie achter schuil. Als je er gevoelig voor bent dan kun je je volledig laten dicteren wanneer aan wie of wat aandacht moet worden geschonken. Valentijndag is zo'n dag, waar velen een andere eigen betekenis aan geven maar dat maakt de middenstand niet uit als er maar geld wordt gespendeerd. Moeders en vaders moeten nog even geduld hebben voordat ze aan de beurt zijn om vereerd te worden. Dierendag is nog verder weg maar een dier is snel dankbaar en tevreden met de normale dagelijkse voeding en aandacht. Ik laat me niet voorschrijven op een bepaalde datum iets voor iemand te betekenen maar laat mijn hart spreken wanneer en voor wie of wat ik wil. Naar mijn mening gaat daar meer van uit dan wanneer als een kuddedier met de meute wordt meegelopen.
Acties, die worden gevoerd om de aandacht te vestigen op allerlei ziekten, vind ik van een geheel andere orde. Natuurlijk is het hoofddoel geld inzamelen want dat is hard nodig voor onderzoek en bestrijding van b.v. kanker. Als men daar in de directe omgeving niet mee te maken heeft dan is er doorgaans te weinig motivatie om te doneren voor die ziekten. Momenteel staat M.S. via de media in de schijnwerper en terecht want deze ziekte komt betrekkelijk veel voor. Wereld A.L.S. dag valt midden in de zomer op 21 juli en vorig jaar werden in ons land o.a. gesponsorde fietstochten georganiseerd. Door programma's als "Tot de dood ons scheidt" wordt men geconfronteerd met het levensverhaal van ongeneeslijk zieken en krijgt men een weliswaar kleine indruk wat wordt doorgemaakt.

07 februari, 2008

Feestbeest

In de blog 'Valse start' vroeg ik mij af wat 2008 in petto heeft. De roerige jaarwisseling had ik al beschreven en de regering heeft ingezien dat de ongereldheden en schades zijn terug te dringen door het afsteken van vuurwerk te beperken. Carnaval viel vroeg dit jaar en Netwerk toonde een reportage van de viering in Den Bosch. Overmatig drankgebruik, vechtpartijen, verwondingen en vernielingen was het beeld van de drie dolle dagen in Oeteldonk. 'Slachtoffers' die nog niet meer wisten waar en met wie zij op stap waren. De film van Geert Wilders, waarvan wordt gevreesd dat die heel wat los zou kunnen maken in de islamitische gemeenschap, moet nog uitkomen. Dan moet nog blijken of al die ophef terecht is en misschien is men wel zo verstandig om niet of nauwelijks te reageren. Feit is dat sommigen in een feestelijke gelegenheid blijkbaar aanleiding zien om zich ver te buiten te gaan. Op nieuwjaarsdag zijn in Den Haag meer dan honderd arrestaties verricht i.v.m. het plegen van misdrijven als brandstichting, vernieling en geweldpleging. Met de jaarwisseling en carnaval vielen doden te betreuren. Het is pas februari van dit schrikkeljaar en laten we hopen dat het geen verschrikkelijk jaar wordt.

Vriend

Je hebt iemand nodig stil en oprecht
die als het er op aan komt
voor je bidt en voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
kun je zeggen ik heb een vriend

Een betere en mooiere omschrijving van een vriend dan dit gedicht van Toon Hermans bestaat niet. Deze kwalificatie wordt echter veel te snel gegeven aan goede kennissen. Als over een vriendenkring wordt gesproken dan fronsen mij al de wenkbrauwen. In goede tijden zijn er velen, die de leuke dingen met je willen delen. In tijden van nood kom je er achter wie je vrienden zijn en dat die op de vingers van een hand te tellen zijn. De hedendaagse maatschappij is jachtig men wil veel en snel want anders zou men achterop kunnen raken. Men heeft het zo druk met het eigen welzijn dat de medemens er maar bij in moet schieten. Het is een mentaliteitskwestie, jezelf even op de tweede plaats zetten en voorrang geven aan iemand die jouw gezelschap op prijs stelt. Een luisterend oor, medeleven betuigen, op andere gedachten brengen, het zijn kleine dingen die er toe doen. Het hoeft geen uren in beslag te nemen, liever twee keer kort dan een keer lang. Men moet het alleen willen opbrengen want er toe in staat zijn we allemaal. Zoals in de televisieserie 'Het schaap met de vijf poten' werd gezongen; we benne op de wereld om mekaar om mekaar te helpen niet waar?

06 februari, 2008

Zo verdomd alleen

Er zijn momenten dat ik mij sociaal geisoleerd voel en daar bedroefd om kan zijn. De luxe om altijd en overal naar toe te kunnen gaan en je woord te kunnen doen, realiseer je pas als het niet meer kan. In de auto stappen om een visite af te leggen. Op de fiets springen om een boodschap te doen. Een ommetje maken en met iemand in gesprek raken. Even iets nuttigen in een restaurant of cafeetje. Bij de zoete inval iets meteen uitvoeren is er voor mij niet meer bij. Alles moet tijdig en weloverwogen gepland en geregeld worden. Een taxirit moet minimaal een uur van tevoren worden geboekt en dan kan de taxi met een marge van een half uur voorrijden. De ritduur mag maximaal anderhalf keer de kortst mogelijke reistijd bedragen. Iemand zal mij moeten begeleiden of op de bestemming aanwezig moeten zijn om assistentie , verlenen bij alles eigenlijk. Altijd orienteren waar ik voor een toiletbezoek terecht kan want als het mogelijk is om een gebouw te betreden dan hoeft dat nog niet voor de wc te gelden. De onverstaanbaarheid weegt voor mij veel zwaarder dan de problemen die ik op het vlak van mobiliteit en toegankelijkheid ondervind. Zelf praat ik veel minder dan voorheen maar ook anderen mijden contact omdat van een vlotte conversatie toch geen sprake kan zijn. Over het algemeen wordt aangenomen dat een rolstoeler ook geestelijk niet in orde zal zijn. Ik kan en wil graag meepraten over allerlei onderwerpen ook al gaat dat moeizamer. Hoe groter het gezelschap, hoe kleiner de kans dat ik er tussen kom want anderen overstemmen dat lukt echt niet. Ik zit dan op een eiland en kan alleen maar horen, zien en zwijgen. Dat doet me denken aan een tekst van Van Dik Hout; ik heb niemand nodig om alleen te zijn, uit elkaar is beter dan samen alleen.

Verbazingwekkend

Hoe meer ik over de zaak Natalee Holloway hoor, hoe meer ik mij verbaas over veel dingen. Als een meisje in beschonken toestand, in het holst van de nacht bij drie jongens in een auto stapt dan is het niet vreemd dat zij in de problemen raakt. Haar vriendinnen zouden haar nog hebben gewaarschuwd maar het zou beter zijn geweest om haar daadwerkelijk tegen te houden. Misschien waren ze allemaal niet nuchter genoeg om het gezond verstand te gebruiken want drank maakt meer kapot dan je lief is. Naar verluidt is Natalee onwel geworden en dan zou een normale reactie zijn dat je er alles aan doet om haar weer bij kennis te krijgen. Zelf doen wat in je macht is en zo snel mogelijk deskundige hulp inroepen maar Joran van der Sloot reageert heel anders. Hij belt een vriend met de vraag om hem te helpen het lichaam van Natalee in de oceaan te dumpen. Een lichaam en geen lijk want de dood was niet met zekerheid vastgesteld of wilde Joran juist zeker weten dat Natalee het niet zou overleven en onvindbaar zou worden. Tegenover politie en justitie verzint hij het ene verhaal na het andere en bij gebrek aan bewijs is hij verdachte af, waarbij de rol van vader van der Sloot niet is uit te sluiten. Vader was rechter in opleiding en is nu advocaat dus kent als geen ander de klappen van de zweep. Joran en zijn ouders fantaseren er bij Pauw & Witteman nog eens driftig op los en vangen daar € 5000 voor. Er is al een boek verschenen en in de vorm van immateriele schadeclaims wil de familie van der Sloot er nog meer een slaatje uit slaan. Tenslotte de grootste verbazing; het bewijsmateriaal van Peter R de Vries is hoogstwaarschijnlijk onvoldoende om Joran van der Sloot opnieuw te vervolgen. Ik ben er van overtuigd dat hij nog steeds niet het achterste van zijn tong heeft laten zien en niet de volledige waarheid heeft gesproken. Volgens advocaat Spong heeft Peter R de Vries een misdrijf begaan, waar een hogere straf op staat dan voor het laten verdwijnen van een lijk. Hoe krom is recht op deze wereld!

03 februari, 2008

PAN

In 2006 is een landelijk onderzoek gestart, namelijk de Prospectieve ALS studie Nederland (PAN). Men kan deelnemen als de diagnose amyotrofische laterale sclerose (ALS), progressieve spinale spieratrofie (PSMA), primaire laterale sclerose (PLS) of pseudobulbaire verlamming (PBP) is gesteld, maar ook als men gezond is en 2 of meer mensen in de familie een van deze ziekten heeft (gehad). Over de oorzaak van deze ziekten is nog heel weinig bekend. Er is geen medicijn om de ziekten te genezen. Uit eerder onderzoek is gebleken dat zowel genen, de dragers van ons erfelijk materiaal (DNA), als factoren uit de omgeving een rol spelen in het ontstaan van ALS. ALS is meestal niet erfelijk. In 5 tot 10 procent kan ALS zich vaker voordoen in een familie en kan er sprake zijn van erfelijke ALS (familiaire ALS). Om meer inzicht te krijgen in de oorzaken en het beloop van ALS is onderzoek noodzakelijk. Men denkt hierdoor mensen met ALS, PSMA, PLS of PBP in de toekomst beter te kunnen behandelen. Het onderzoek bestaat uit twee delen. Het eerste deel bestaat uit het invullen van een vragenlijst. Het tweede deel bestaat uit een eenmalige bloedafname voor DNA-onderzoek. Het PAN wordt uitgevoerd door het ALS Centrum Nederland, een samenwerking tussen het AMC Amsterdam, het UMC Utrecht en het UMC Nijmegen.
Toen ik september 2004 voor de second opinion naar het UMC Utrecht ben geweest, heeft men ook 13 buizen bloed afgenomen. Ik neem aan dat daar al onderzoek mee is gedaan en anders tappen ze maar weer af want ik heb toch makkelijke aderen. Het invullen van de vragenlijst neemt een uur in beslag en met hulp mag dat geen probleem zijn. Ik wist al langer dat deze studie loopt want ik was er bij toen het startschot voor de PAN op de Wereld ALS-dag in Rhenen werd gegeven. Nu ik persoonlijk ben benaderd, kom ik er niet onderuit om deel te nemen en ik wil ook een bijdrage leveren. Al zal het voor mij niet meer baten toch moet deze rotziekte ooit bestreden kunnen worden.

Mediahype

Sinds Geert Wilders aankondigde om een film over de islam op de buis te brengen, speculeren allerlei personen regelmatig over wat die uitzending zou kunnen aanrichten. Natuurlijk kan ik mij voorstellen dat men geen positieve verwachting heeft van deze politicus maar wat dit betreft is dat een vooroordeel want van beoordeling kan nog geen sprake zijn. Als de inhoud wel bekend zou zijn dan kan men redetwisten of zo'n uiting moet kunnen of niet maar een uitzendverbod lijkt onmogelijk. De media storten zich massaal op dit voornemen van Geert Wilders, die in zijn nopjes is met deze overvloedige aandacht en kosteloze promotie. Deep Troath, een pornofilm uit de vorige eeuw, zorgt voor nieuwe commotie waardoor de aandacht weer even van Wilders is afgeleid. BNN en VPRO zullen deze film vertonen ondanks protesten van mensen tot en met de vice-premier aan toe of worden we weer voor de gek gehouden zoals met De Grote Donor Show. De laatste dagen trekt Peter R de Vries volop de belangstelling door te melden dat hij de oplossing heeft in de zaak Natalee Holloway. We moeten wel geduld hebben totdat SBS 6, de omroep die sensatie niet schuwt, de twee uur durende reportage uitzendt. Alle bovenstaande partijen zijn niet vies van aandacht en hebben wellicht nog een gemeenschappelijk doel. De hoge kijkdichtheid van KRO's 'Boer zoekt vrouw' is een doorn in het oog van de andere omroepen en programmamakers. Het is een grote uitdaging om de kijkcijfers daarvan te overtreffen en ik denk dat Peter R de Vries daar vanavond de grootste kans van slagen heeft. Deep Troath staat voor 23 februari geprogrammeerd en wie en wanneer de film van Geert in de huiskamer brengt is nog onbekend maar in ieder geval niet voor maart.

02 februari, 2008

Jan boven Jan

Wanneer gaat Jan Mulder zelf inzien dat hij zich beter kan beperken tot het schrijven van columns en boeken? Bij Barend en van Dorp was hij de storende factor aan de tafel met gasten, die wel iets zinnigs hadden te vertellen. Jan wist op zijn bekende, opgewonden, luidruchtige wijze een interessante discussie om zeep te helpen. Ook als voetbalanalyticus kwam hij niet uit de verf en moest het veld ruimen voor Jan van Halst. Youri Mulder is in de sporen van zijn vader getreden en geeft commentaar op voetbalzaken bij de N.O.S. Je kunt je afvragen of we uberhaupt blij moeten zijn met al dat geklets rond de bewegende beelden. Maar Jan Mulder laat zich niet makkelijk van de buis slaan want hij is regelmatig te bewonderen in reclamecampagnes van de Postbank. Daarin fungeert hij als aangever en ik zou wel eens willen weten in hoeveel opnamen zo'n spotje wordt vastgelegd. Nu gaat uitgerekend Jan Mulder, de grootste bron van ergernis, in het programma 'De wereld draait door' maandelijks uit de doeken doen waar hij zich aan ergert. Als hij over enige zelfkennis zou beschikken dan prijkte zijn naam op de eerste plaats van zijn top vijf.

Veldhuis en Kemper

Ondanks de ellende van de taxi vooraf en het gemiste begin van de voorstelling, hebben wij genoten van onze theateravond. Veldhuis en Kemper zijn echte vaklui en we zaten meteen na binnenkomst in de stemming. Ik had meer liederen dan cabaret verwacht maar het was een afgewogen mix van die twee en er zat bovendien een leuk verhaal in. Als aan beide mannen een specialiteit moet worden toegekend dan is dat imiteren voor Veldhuis en snelpraten voor Kemper. Veldhuis kan goed typetjes neerzetten en vlekkeloos van de een op de ander overgaan. Kemper blinkt uit in razendsnel, lange, ingewikkelde tekst er uitgooien zonder dat het onverstaanbaar wordt. Tijdens hun optreden kwam ook het duivenmelken uitgebreid aan bod en dat sprak ons Limburgers wel aan. Als je nog een theaterbezoek overweegt dan kan ik je dit duo warm aanbevelen. Na afloop hadden we wel volop gelegenheid om te kletsen en wat te drinken want je moet altijd ruim boeken met taxiritten. Op de heenreis bleek anderhalf uur onvoldoende te zijn maar de taxi kwam mij wel een uur later dan afgesproken ophalen. Ik kijk uit naar het moment dat roken in de hele horeca verboden is. Vroeger vond ik het alleen vies als mijn kleren naar de rook stonken en gingen ze meteen de wasmand in. Nu slaat het mij op de adem en de ogen ondanks de hoogte van de foyer in de Oranjerie te Roermond. Dat kan mij niet weerhouden om voor die tijd nog zeker drie voorstellingen samen met Karin bij te wonen.

Twee werelden

Laatst ging het in een uitzending van Zembla over gameverslaving m.n. aan het spel World of Warcraft. Deze game wordt wereldwijd door miljoenen, overwegend jongeren, via het world wide web gespeeld. Het is maar een spelletje gaat voor WoW niet op want de makers weten maar al te goed hoe zij spelers aan zich kunnen binden. Zij hebben daar alle belang bij want naast de aanschaf van de game moet ook voor het online spelen worden betaald. WoW, dat eindeloos veel levels heeft, wordt onder een eigen personage gespeeld en is wellicht mede daardoor verslavend. Degene die er veel tijd in steekt wordt steeds sterker en bereikt een hoog level maar nooit het einde van het spel want dat is er niet. Men leeft in een virtuele wereld en geniet van het aanzien in de spelgemeenschap. Partner, familie, vrienden, kortom het hele sociale leven wordt verwaarloosd en men sluit zichzelf buiten. Verslavingen aan alcohol, drugs of tabak zijn erkend en behandeling wordt geheel of gedeeltelijk vergoed. Bij gameverslaving is dat niet het geval en zijn de behandelingskosten voor eigen rekening. De ouders van een gameverslaafde jongen uit de reportage van Zembla hadden € 27000 betaald om hun zoon af te laten kicken.
Ik zou het nog ruimer willen zien en willen spreken van internetverslaving. Zodra er buitenproportioneel veel tijd wordt besteed aan chatten, discussieren, gokken, kopen en verkopen via internet kun je je afvragen of het een ziekelijke vorm aanneemt. Waar de grens ligt moet ieder voor zich uitmaken maar liefst voordat relatiebreuken of schulden ontstaan en men in een isolement raakt. Neem als voorbeeld mensen, die menen niet gemist te kunnen worden op een forum. Het geeft al te denken als het opstarten van de computer je eerste daad na het ontwaken is. Vervolgens kun je het niet laten om te kijken of er nieuwe topics zijn want hij staat toch al aan. Dan is een reactie of een eigen onderwerp plaatsen, de volgende moeilijk te vermijden stap en moet alles wijken voor je digitale beleving. Het slurpt steeds meer tijd op en vanwege het sluimerend karakter, heb je niet door dat het een wezenlijk onderdeel van je leven wordt.