Valse start

Wat heeft het nieuwe jaar voor ons in petto? Een aantal zaken staan vast en naar de rest kunnen we alleen maar gissen. Gelukkig maar want als alles voorspelbaar was dan zou het er niet boeiender op worden. Er zijn ongetwijfeld weer voornemens gemaakt maar die stranden niet zelden vroegtijdig en ook wensen geuit die niet allemaal kunnen uitkomen. Wellicht zijn er al lopende afspraken en een of meerdere vakanties geboekt. Het wordt in ieder geval een extra sportief jaar met het EK voetbal en de Olympische spelen. Wat mij betreft staat dit allemaal in de schaduw van de vraag of de maatschappij ooit zal veranderen.
Op de eerste dag van 2008 waren er o.a. autobranden, schoolbranden, vernielingen en vechtpartijen met als gevolg een schade van tientallen miljoenen. Extra medisch personeel, politie en zelfs mobiele eenheden werden ingezet. Ondanks alles spreekt men van een betrekkelijk rustige jaarwisseling. Het lijkt erbij te horen en algemeen geaccepteerd te worden.
Wat zou het mooi zijn als we er in slaagden om een maatschappelijke ommekeer te bewerkstelligen. Dat kan niet van vandaag op morgen want we moeten allemaal van de noodzaak doordrongen zijn en er samen voor willen gaan. De mentaliteit moet veranderen, het moet socialer, toleranter, respectvoller. Het materialistisch en egoistisch denken moet wijken voor meer aandacht voor algemeen welbevinden en de gemeenschap. Niet ieder voor zich en god voor ons allen maar samen werken aan een betere samenleving.
Alle acties ten spijt, verandert er weinig tot niets. Veel aandacht in de media voor respect, stille tochten na zinloos geweld en talloze andere initiatieven werden ondernomen. Eenmaal ontspoorde jongeren blijken maar al te vaak niet geholpen te kunnen worden. Tijdelijke opsluiting, gedwongen behandeling of anderszins straffen hebben doorgaans slechts effect voor korte duur. Naar mijn mening moeten we bij de basis beginnen door de jeugd een degelijke opvoeding te bieden. De opvoeding wordt meer en meer overgelaten aan school, buitenschoolse opvang, verenigingen, grootouders of derden. De ouders van nu, veelal tweeverdieners, komen daar zelf bijna niet meer aan toe. Na het werk en huishouden hebben ook zij behoefte aan ontspanning en rust. Ik wil geen beschuldigende vinger uitsteken maar aanzetten tot een discussie of dit wel een goede ontwikkeling is.