31 december, 2010

Red moeder Aarde

Aanvankelijk dartelden alléén Adam en Eva minnekozend rond in een paradijselijke omgeving. Sindsdien is de wereldbevolking explosief toegenomen en onze planeet is drastisch veranderd. Onze leeftijd wordt gemiddeld steeds hoger ondanks levensbedreigende aandoeningen terwijl vele diersoorten zijn uitgestorven of met uitsterving worden bedreigd. Door de eeuwen heen is alles op aarde op de mensheid afgestemd, de natuur is onderworpen aan onze wil. Oerwouden en bossen zijn gekapt voor de houtverwerking of hebben moeten wijken voor verbouwing van andere gewassen, bouw van huizen, fabrieken en wegen. Een lokaal voorbeeld is het stukje Steinerbos, grotendeels bestaande uit pretpark, dat overbleef na de aanleg van een klaverblad, knooppunt Kerensheide. Verder van huis maar des te schrijnender, heeft men het plan opgevat om een snelweg dwars door het Krugerpark in Zuid-Afrika aan te leggen, louter omwille van tijd- en kostenbesparing voor de plaatselijke vervoerders. Dieren en ook planten worden genetisch gemanipuleerd ten behoeve van betere en grotere opbrengsten. De industrie en het verkeer zijn de grootste boosdoeners wat betreft CO2-uitstoot en aantasting van ons milieu. De beschermende laag rondom onze aarde laat het afweten waardoor de zon vrij spel heeft gekregen. Wetenschappers en anderen waarschuwen al geruime tijd dat de aarde opwarmt waardoor de poolkappen smelten, het leefgebied van b.v. ijsberen slinkt en de stijgende waterspiegel zorgwekkend is voor met name de lage landen.
De georganiseerde klimaattoppen hebben weinig bindende afspraken opgeleverd. Kennelijk is het voor de machthebbers nog geen twee voor twaalf ondanks het gegeven dat maatregelen vaak op de lange termijn pas vruchten afwerpen. Milieuvriendelijke, alternatieve energie en krachtbronnen zijn voorhanden, moeten alleen op grotere schaal worden toegepast. Water, wind en uiteraard de steeds fellere zon zijn natuurlijke elementen die veel energie opleveren en we hebben de mogelijkheden voor opslag daarvan. De electrische auto is reeds in productie maar de aanschafprijs is nog relatief hoog en het aantal oplaadpunten ontoereikend. Beter te vroeg dan te laat zullen andere belangen b.v. van oliemaatschappijen moeten wijken ten gunste van een leefbare wereld voor ons en volgende generaties. Ik kan me volledig vinden in de slogan van het Wereldnatuurfonds; 'De aarde geeft ons alles, geef de aarde door'. Tegelijkertijd zouden we ons moeten afvragen of we de drang naar meer en nog meer kunnen intomen omdat minder luxe ook een rijk leven kan inhouden. Het zou mooi zijn als er een halt wordt toegeroepen aan de graaicultuur, géén ieder-voor-zich'-mentaliteit maar meer betrokkenheid en saamhorigheid. Tevredenheid met de kleine, gewone dingen, die het leven zoveel te bieden heeft, siert de mens. Zo beschouwt had dit blog ook als titel 'Red de mens(elijk)heid' kunnen dragen. Ik wil alle trouwe lezers veel levensgeluk en bovenal een blakende gezondheid toewensen voor 2011 en de jaren daarna.

30 november, 2010

GZL minus AZM

De uit de klauwen gelopen kosten voor de nieuwbouw van het Sittard-Geleense ziekenhuis heeft al veel tol geëist. Het opstappen vertrek van de bestuurders, die verantwoordelijk zijn voor het gevoerde wanbeleid, is een logische en terechte stap. De noodzakelijke bezuinigingen ten koste van honderden arbeidsplaatsen, is buiten de schuld van de werknemers om en uitermate triest. Het uitstellen van o.a. een nieuwbouwproject voor psycho-geriatrische patiënten in Geleen zodat zij hun huidige huisvesting zouden kunnen afstaan aan de bewoners van St. Odilia, die al jarenlang in slooprijpe gebouwen verblijven, is ronduit schandalig. Nu gaat het in financiële nood lijdende Orbis onder druk van de provinciale politiek en zorgverzekeraar CZ fuseren met Atrium.
Na moeizame onderhandelingen is destijds met de stichting GOZL, gezondheidsdienst oostelijk Zuid-Limburg, het samengaan van de ziekenhuizen van Heerlen, Brunssum en Kerkrade gerealiseerd. Als daar april 2011 het Sittard-Geleense OMC, beide steden hadden ooit een eigen ziekenhuis, bijkomt dan zijn in feite alle ziekenhuizen in Zuid-Limburg uitgezonderd Maastricht verenigd. Een gigant in zorgland met 6000 werknemers en 1400 bedden maar uiteraard ook met inkrimpingen zoals één raad van bestuur, één raad van toezicht, één apotheek en één laboratorium.
Wat het microbiologisch laboratorium betreft kan ik mij goed voorstellen dat de oud-collega's in Heerlen alsmede de analisten in Sittard-Geleen de onzekerheid over hun toekomst heel vervelend vinden. Het ligt voor de hand om het laboratorium in Heerlen, de grootste en meest centraal gelegen locatie, te handhaven terwijl in het OMC een nieuw, modern lab in gebruik is genomen. Op beide locaties wordt gewerkt met een electronisch werkformulier echter met verschillende computerprogramma's. De onderzoeken, die i.v.m. kwaliteitsbewaking en certificering zijn vastgelegd in SOP's, standard operating procedures, worden anders verricht en zullen moeten worden doorgelicht. Deze en meer veranderingen staan het personeel te wachten en zullen tijd vragen voordat iedereen zich weer thuisvoelt op de werkplek.

27 november, 2010

Een zuiver geweten

Een poos geleden attendeerde een Belgische medewerkster van het hospice mij achteraf op een uitzending van Koppen, een Vlaams programma dat deze keer over ALS handelde. We hebben toen de VRT benaderd met het verzoek om de betreffende uitzending voor ons op dvd te zetten en dat is gebeurd. In de documentaire komen meerdere ALS-patiënten voor waaronder Patrick, een gescheiden man met twee kinderen, die in allerlei opzichten veel raakvlakken met mij heeft. Vanuit de thuissituatie wordt hij in verschillende zorgcentra geplaatst omdat hij te zwaar hulpbehoevend is geworden. Ik word niet altijd goed begrepen en ze vinden me een lastpost, zo vertelt de nog redelijk verstaanbare Patrick. Zijn medebewoners bestaan overwegend uit demente bejaarden en zelf wordt hij ook vaak als mentaal ziek beschouwd. Uit ontevredenheid over zijn huisvesting en de geboden zorg wordt hij uiteindelijk overgeplaatst naar het Zorghotel in Kortrijk, één van de twaalf gesubsidiëerde rusthuizen in België waar ALS-patiënten worden verzorgd. Hij verwacht daar wel voldoende en goede zorg te krijgen en zo niet dan overweegt hij euthanasie. Inmiddels heeft hij een pegsonde want slikken gaat moeizaam en eten kost hem te veel energie. Ik had gehoopt dat zij meer ervaring zouden hebben maar er gaan voortdurend dingen verkeerd, tikt Patrick in op zijn spraakcomputer. Ten einde raad maakt hij kenbaar aan zijn twee dochters dat hij zo niet verder wil leven en het zinloos lijden een halt wil toeroepen.
Ik kan volledig met Patrick meevoelen maar dat is niet verwonderlijk. Naast een bij voorbaat verloren strijd tegen ALS ook nog te moeten vechten voor de benodigde zorg alsmede voor hulpmiddelen en voorzieningen, is extra belastend en zou vermeden moeten worden. Organisaties zijn log doordat besluiten over te veel schijven worden genomen. Bureaucratie viert hoogtij, gemeentes, CIZ, management van zorginstellingen e.a. beslissen vanachter hun bureau over jouw lot. Vraaggestuurd zorgplan en patiëntgericht werken klinkt goed maar het zijn de verzorgenden die zorg dikwijls op een onderbezette werkvloer moeten verlenen. Sommigen beweren dat het werken in de gezondheidszorg een roeping is, je zou ervoor in de wieg gelegd zijn maar ik denk dat de beste verzorgenden zich kenmerken door de juiste instelling. Uiteraard zorgzaam, aardig, geduldig, attent maar vooral veel empathie en pas in de laatste plaats werken om het geld want daarvoor moet je sowieso niet in de gezondheidszorg zijn. Je kunnen verplaatsen in een ander, dingen kunnen aanvoelen en jezelf kunnen wegcijferen. Het is een verademing om verzorgd te worden door iemand, die gedreven is en van wanten weet. Verzorgenden die bij de les zijn zodat je niet telkens dezelfde dingen moet vragen of corrigeren. Verzorgenden zouden de tijd en aandacht aan patiënten moeten geven zoals hospicemedewerkers dat kunnen want niemand wil op het geweten hebben dat vanwege falende zorg voor euthanasie wordt gekozen.

20 november, 2010

We gaan er weer op uit

Met de voorstelling Kaka passa van Sanne Wallis de Vries is voor ons het theaterseizoen van start gegaan. Om maar meteen met de deur in huis te vallen; knap, onderhoudend en bij vlagen grappig maar ik vind het geen aanrader. Als je bijna twee uur aan een stuk, voor een weliswaar minder dan de helft gevulde zaal, je tekst kunt voordragen dan heb je echt iets in je mars. Tegelijkertijd wordt er naar een pauze gesnakt maar waarschijnlijk is haar programma daarvoor te kort of moeilijk in tweeën te delen. Sommige onderwerpen worden naar mijn smaak te zeer uitgediept waardoor het langdradig wordt. Het multifunctionele meubel midden op het podium en haar verkleedpartijen aldaar zijn redelijk origineel. De lachspieren worden regelmatig geprikkeld maar het komt te weinig tot een uitbarsting. Ik ben geen recensist en heb niet het recht noch de intentie om wie dan ook de hemel in te prijzen of de grond in te boren, ik geef alleen mijn eerlijke mening. Als regelmatige en "verwende" theaterbezoeker mag je geen te hoge verwachtingen hebben en niet vergelijken maar iedere artiest afzonderlijk beoordelen. Voor alle duidelijkheid, wij hebben een leuke avond gehad en Sanne Wallis de Vries moet als cabaretiere gewoon nog wat rijpen.

Meten is weten

Verscheidene keren heb ik in het AZM longonderzoek en een prik in de polsslagader ondergaan totdat ik een besluit heb genomen. Ik vond sowieso de frequentie en belasting van het onderzoek te hoog terwijl ik toen en nog steeds geen symptomen heb die duiden op CO2-ophoping en O2-gebrek. Bovenal heb ik aangegeven dat ik geen ademondersteuning of actieve beademing wil. Zuurstoftoediening via een neusbrilletje, om met name van een goede nachtrust te kunnen genieten, daar heb ik geen bezwaar tegen. Je moet ergens een grens trekken want ik wil niet tot het uiterste gaan om te blijven "leven". Onlangs heeft een medewerker van CtbM, centrum voor thuisbeademing Maastricht, contact opgenomen en mij bezocht. We hebben gesproken over airstacking, een techniek waar bij inademing extra lucht wordt ingebracht. Hierdoor zetten de longen meer uit, longcapaciteit en -kracht worden vergroot. De spieren tussen de ribben en van het middenrif worden doorbewogen zoals ook wekelijks met benen, armen, nek en schouders gebeurt. Verder hebben we besloten dat een nachtelijke meting wordt verricht zodat cijfers kunnen bevestigen dat mijn longen nog voldoende goed functioneren. Gedurende de slaap, liggend op bed is de ademhaling altijd oppervlakkiger en gewenning aan een hoger CO2-gehalte in het bloed kan optreden. Meten is weten maar in dit geval niet doorslaggevend want als ik geen last van slapeloosheid, kortademigheid of hoofdpijn heb, vind ik het prima zo.

Komen en gaan

Ik verblijf ruim een half jaar in het hospice Daniken te Geleen, oneerbiedig zou je het een sterfhuis kunnen noemen. In hun laatste levensfase worden bewoners verzorgd en begeleid totdat de dood onvermijdbaar of gewenst is. Schertsend spreek ik wel eens over cellen in plaats van kamers, denkend aan de 'The green mile' waarin een irritante bewaker "Dead man walking" schreeuwt als hij de onschuldige, reusachtige neger naar zijn dodencel brengt. Iedere vergelijking tussen die gevangenis en een hospice loopt spaak behalve dat men ook hier de dood in de ogen kijkt. Het komt voor dat de dag van opname of zeer kort daarna iemand komt te overlijden. Sinds begin mei heb ik heel wat mensen zien komen en gaan, op één na allen met de lijkenwagen omdat die mevrouw dermate hersteld is dat zij elders kon worden gehuisvest. Van de aanwezige bewoners bij mijn opname, is niemand meer over en sommige kamers zijn veelvuldig herbezet. Ik denk wel eens dat het zonde is als een in velerlei opzichten mooi mens betrekkelijk jong sterft maar als iedereen bijna 80 en ouder zou worden dan was dat de gemiddeld behaalde leeftijd niet meer.

Energiezuinig

Voor schrijven geldt hetzelfde als voor spreken, ik zou mij zoveel meer willen uiten dan mijn energie toestaat. In tegenstelling tot wat veel mensen oordelen, hebben lang niet alle rolstoelers naast lichamelijke ook verstandelijke beperkingen. Bij ALS-patiënten worden de spieren niet goed aangestuurd althans de commando's worden onvoldoende overgebracht maar de grijze massa functioneert als bij ieder ander gezond mens. Mijn hersenen lopen over van de kennis, meningen, ideeën, die ik maar wat graag zou willen delen met anderen. De spraakcomputer waarop ik voor alle communicatie ben aangewezen, is een uitkomst voor mij maar haalt het bij lange na niet bij natuurlijk spreken en schrijven. Met de MiniMerc kan ik me niet in een conversatie mengen, een één op één gesprek gaat wel tenminste als mijn gesprekspartner geduldig is. Schrijven kan ik doen wanneer en in het tempo dat mij uitkomt, een boek zou een meerjarenplan worden. Laatst hebben we een VSN-bijeenkomst bezocht in het OMC, op een klein kwartier rijden met de taxi vanaf het hospice Daniken. 'Zuinig met eigen energie' luidde het thema van die middag maar helaas was de spreker wegens omstandigheden verhinderd. We waren benieuwd of er wellicht nuttige tips bij zouden zitten maar nu ging het over 'Zorg voor elkaar'. Na de lezing in groepjes verder discussiëren dat heeft voor mij weinig zin maar het was leuk om een aantal lotgenoten weer te ontmoeten.

09 november, 2010

Najaar

Na meerdere mooie nazomerse dagen heeft de herfst de overhand genomen alhoewel de warmte zich nog niet definitief laat verdringen. Aan temperaturen boven de normaalwaarden, waarvan je de geldigheid kan betwisten, zijn we zo langzamerhand gewend geraakt. Een natte, mistige, winderige, donkere en voor sommigen ook sombere periode is aangebroken. Voor veel mensen rest niets anders dan binnen blijven en reikhalzend uitkijken naar het voorjaar. De zon kan zich weinig laten zien door de gesloten wolkenvelden in allerlei gradaties grijs en de temperatuur daalt naar waarden van tien en lager. De bladeren verkleuren in fraaie geel- rood- en bruintinten en worden van bomen en struiken geblazen door gure windvlagen. Slechts één nachtvorst is voor sommige bomen voldoende om ze in hun kale bast te zetten, een tapijt van vers gevallen loof achterlatend. De dagen worden steeds korter en met het verstrijken van de zomertijd valt de duisternis nog een uur eerder in. Dit grauwe, grillige en tevens schitterende jaargetijde is een voorbode van de winter, die helaas zelden ouderwets streng is. Ieder jaar opnieuw hopen we op een witte kerst, een droom die telkens weer bedrog blijkt te zijn. Het is niet onwaarschijnlijk dat de Friese elfstedentocht van 1997 lang of wellicht voorgoed te boek zal staan als de laatst verreden tocht der tochten. Van mij mag het zeker een maand flink vriezen en sneeuwen, goed voor de natuur en leuk voor zowel jeugd als oudere, actieve mensen. In mijn schooltijd kregen we ijsvrij om te kunnen schaatsen op natuurijs. Er werd net zo lang over de sneeuw gegleden totdat een spiegelgladde glijbaan ontstond. Ook sneeuwbalgevechten, sneeuwpop of -hut bouwen, sleetje rijden of wandelen door het sneeuwlandschap dat mag je toch niemand onthouden. Ik hoor de beroepsbevolking al tegensputteren maar je kunt je overal op voorbereiden. Met voldoende stooizout en materieel kunnen de wegen begaanbaar blijven en de NS zegt winterklaar te zijn ofschoon vallende bladeren al voor problemen hebben gezorgd.

12 oktober, 2010

Ferme wil of klap

Zou het toeval zijn dat de informatie 112 dagen heeft geduurd of staat 1 1 2 voor alarmerend wat Nederland allemaal boven het hoofd hangt? De presentatie van het regeer- en gedoogakkoord verliep goedlachs en met een hoog aaibaarheidsgehalte. Drie dikbevriende kwajongens, die elkaar regelmatig begniffelen en aanraken, vertellen over het kunstje dat zij hebben geflikt. Het belangrijkste uitgangspunt was het indammen van de staatsschuld door 18 miljard aan bezuinigingen voor te stellen. Volgens berekeningen van het CPB zijn ze daar niet in geslaagd ondanks dat men van plan is om éénderde van het astronomische bedrag door inkrimping van de overheden te bereiken. Een leger ambtenaren op straat zetten en het aantal politici verminderen, die vervolgens een uitkering of wachtgeld krijgen, is lasten verschuiven van de ene naar de andere post. Zo leveren meer voorgestelde maatregelen pas op de lange of zeer lange termijn daadwerkelijk besparingen op. Dit bijzondere meerderheidskabinet, zoals informateur Lubbers het betitelde, maar uiterst labiele coalitie zit waarschijnlijk niet eens één, laat staan meerdere regeerperiodes uit.
Op het CDA-congres lieten overwegend de tegenstanders van samenwerking met de beweging van Geert Wilders zich horen. De vooraf bekende verdeeldheid binnen het CDA werd nog eens pijnlijk bevestigd, één op de drie CDA-ers is tegen deelname aan dit minderheidskabinet gedoogd door de PVV. De demissionaire ministers Klink en Hirsch Ballin hebben zich duidelijk tegen uitgesproken evenals een reeks prominenten waaronder van Agt. De fractieleden Ferrier en Koppejan zijn ook tegen op principiéle gronden maar zijn, afhankelijk van de sfeer en uitslag van het congres, bereid om hun verzet te staken. Lijfsbehoud van het CDA weegt blijkbaar zwaarder dan principes, niet alleen voor de twee voormalige dissidenten maar ook vele congresgangers. De stemming verliep rommelig en onduidelijk, de mensen waren uitgelaten en opgelucht dat de finish in zicht was. Maxime Verhagen heeft eerst iedereen voorgehouden om de akkoorden en nu de uitvoering daarvan af te wachten. "Een feest van de democratie", riep hij na afloop van het congres en nam het boe-geroep op de koop toe. De toekomst zal uitwijzen of de hunkering om aan de macht te blijven een jubelstemming rechtvaardigt of dat bescheidenheid en een rol in de oppositie verstandiger was geweest.

02 oktober, 2010

The Wall Live

Roger Waters, andere musici en crew zullen 8, 9 en 11 april 2011 de Gelredrome op haar grondvessten laten sidderen. De voormalige bassist van Pink Floyd heeft zich toegelegd op groot opgezette optredens en staat garant voor perfectie en spektakel. De nieuwste technologie en laatste snufjes qua beeld en geluid worden toegepast in zijn shows zoals quadrafonie, video mapping en speciale effecten. Tijdens het concert wordt een gigantische muur opgebouwd waarop beeldmateriaal wordt geprojecteerd, dat het verhaal en de songs ondersteund. Niet dat de muziek het nodig heeft maar het voegt wel iets toe en wordt min of meer van Roger Waters verwacht. Het zal een onvergetelijke happening worden waarvan ik hopelijk over zo'n half jaar getuige kan zijn. We hebben gewoon geboekt voor maandag 11 april, tussen twee bezoeken aan theater De Oranjerie in. Drie optredens in vijf dagen is veel maar te doen, tweemaal kortbij en één keer verder weg en met Simone Kleinsma, Roger Waters en Frank Boeijen goed gevariëerd. Het Dark Side of the Moon concert in Landgraaf staat nog in mijn geheugen gegriefd en The Wall Live zal daar niet voor onder doen. In de Rotterdamse Kuip heb ik ooit Pink Floyd bezocht maar een optreden in de oorspronkelijke bezetting zit er niet meer in, ondanks de verbeterde verstandhouding tussen Roger Waters en David Gilmour, aangezien Richard Wright is overleden.

Twijfel

De plaatsen van bestraling waren warm, stijf en pijnlijk bij aanraking maar dat nam snel af dus de bijwerkingen vielen reuze mee. De eerste keer lag het zuiver aan het stoppen met de Scopoderm pleisters dat ik me een week duizelig en misselijk voelde. Zoals ik al eerder heb geschreven; scopolamine heeft invloed op het evenwichtsorgaan en die medicatie kan niet worden afgebouwd. Het draait natuurlijk om remming van de speekselvloed en slijmvorming. Nu, ruim zes weken na de tweede bestraling, ben ik niet ontevreden. De speekselproductie is verder afgenomen, het speeksel is dikker, er is minder slijm en daaraan gerelateerd minder hoestprikkel. Ik vraag mij af of het nog beter kan of dat ik het hierbij moet laten. Absoluut geen slijmvorming is onhaalbaar en nog minder en dikker speeksel zou een te droge mond kunnen geven, hetgeen ook niet aangenaam is. De arts van Maastro heeft aangegeven dat een derde bestraling altijd mogelijk is dus dat moet ik goed overwegen.

22 september, 2010

Life sucks

De werkzame, sociale, sportieve, seksuele en consumptieve kant van mijn leven, kortom alles waarvoor activiteit noodzakelijk danwel gewenst is, zijn reeds grotendeels afgesloten. Wat rest voor mij is vooral passiviteit, veel op de kamer vertoeven tot vervelens aan toe. Televisie kijken, actualiteit en sport worden op de voet gevolgd. Muziek luisteren, ik heb een uitgesproken smaak doch brede interesse voor allerlei genres. Het sms-verkeer onderhouden en enkele zinnen aan een nieuw blog toevoegen. Als het weer het toestaat, naar buiten op het terras en de gespreksstof van anderen aanhoren. Er wordt zowel door bewoners en familie als personeel veel geklaagd over de zorg en Orbis. Als de cliëntenraad en directie er een luisterend oor voor willen hebben dan kunnen zij daar veel onvrede peilen. Eerder reed ik naar een naburig tennispark of winkelcentrum, de Geleense binnenstad of zelfs Beek en Stein maar dat is een te grote inspanning met de kinbesturing. Aan de uitstapjes naar De Oranjerie in Roermond beleef ik altijd veel plezier mits het taxivervoer er geen te grote smet op legt.
Bij tijd en wijle kan de nagenoeg totale afhankelijkheid me behoorlijk opbreken, heel graag zou ik gewone alledaagse handelingen nog zelf uitvoeren. Lekker glad nat scheren, een ommetje met de hond maken of rode kool met een gehaktbal eten zijn zomaar drie dingen die mij te binnen schieten maar helaas tot het verleden behoren. Sedert het najaar van 2003 is het aantal onmogelijkheden gegroeid, grafisch gezien als een parabool. In het begin zo langzaam dat de definitieve diagnose pas op 9 februari 2005 in het UMC Utrecht kon worden gesteld. 2005 tot en met 2008 zijn piekjaren geweest vanwege de rolstoelafhankelijkheid, het verlies van de armfunctie en het onvermogen om te kunnen praten, eten en drinken. De laatste jaren gaat de achteruitgang weer gestaag verder, met name spieren in mijn gezicht, hals en nek laten het afweten terwijl die juist korte verbindingen hebben met de hersenen. Hoe dan ook, ik zal het grillige verloop van ALS moeten accepteren, al gaat me dat niet alle dagen even makkelijk af. Ik kan alleen maar terugkijken op en dromen over de vervlogen levensfase, waarin ik de hele wereld aankon.

03 september, 2010

We are the champions

Na jarenlange afwezigheid heeft AFC Ajax de lucratieve Champions League bereikt en is Nederland met twee clubs vertegenwoordigd. FC Twente had zich als landskampioen al geplaatst en Ajax kwalificeerde zich via de voorronden. Wat tweemaal misging dat lukte deze keer wel, PAOK Saloniki en Dinamo Kiev moesten hun meerdere erkennen in de Amsterdam Football Club. Ajax is met Real Madrid, AC Milaan en Auxerre in groep G ingedeeld en FC Twente moet het in groep A opnemen tegen Internazionale, Werder Bremen en Tottenham Hotspur. De eerste van de zes ontmoetingen in elk van de acht groepen, waarin de 32 sterkste Europese clubteams zitten, worden gespeeld op 14 en 15 september. Een ideale gelegenheid voor voetballers om op het hoogste niveau in clubverband ervaring op te doen en zich in de kijker te spelen. Voor de voetbalclubs draait het naast naam en faam voornamelijk om geld, de penningmeesters kunnen de clubkas flink spekken. In de Europa League doen drie Nederlandse clubs mee, AZ, PSV en FC Utrecht. Feyenoord heeft helaas na verlies tegen AA Gent moeten afhaken. Dat sommige teams uit de Europa League niet onder doen voor die van de Champions League, bewees Atletico Madrid in de strijd om de Supercup. Ondanks de weelde van de beste speler van de afgelopen CL in elke linie, verloor Internazionale met 2-0. Doelman Cesar liet zich verrassen door een treffer in de korte hoek, middenvelder Sneijder werd gewisseld omdat hij niet in de wedstrijd zat en aanvaller Milito kon zelfs vanaf de penaltystip niet scoren. De conclusie mag luiden; je hoeft geen kapitale spelers zoals bij Real Madrid op de grasmat te hebben staan om te kunnen winnen, dat moet Ajax zich in de oren knopen als zij straks de koninklijke gaan bestrijden. Rafael van der Vaart en Klaas-Jan Huntelaar maken ternauwernood de transfer van respectievelijk Real Madrid en AC Milaan naar Tottenham Hotspur en Schalke '04, waardoor de confrontatie met Ajax wordt vermeden.

26 augustus, 2010

Zoef zoef

De ambulance was voor half drie ingepland en kwam kwart over drie bij het hospice aan. Later hoorden mijn zus en ik dat dit vrolijke team, twee ambulance-verpleegkundigen en een aio, om drie uur met hun dienst waren begonnen. Ik was op bed gelegd dus zij konden mij makkelijk overhevelen op het brancard. We zijn over de autosnelweg gezoefd en nergens was oponthoud anders had men altijd nog zwaailicht en sirene kunnen aanzetten. Exact kwart voor vier, dus netjes op tijd arriveerden wij bij Maastro en ik was vrijwel meteen aan de beurt. Ter plekke waren nog eens drie personen, een arts en twee assistentes, aanwezig en met gezamenlijke krachten werd ik op het smalle, harde bed bij het gigantische bestralingsapparaat gelegd. Vervolgens werd uiterst nauwkeurig de plaats van bestraling, een deel van wang en hals voor het oor, ingesteld. Nadat iedereen zich uit de voeten had gemaakt, moest ik nog twee minuten bewegingsloos blijven liggen. Datzelfde werd herhaald voor de andere kant van mijn gezicht en toen kon ik weer terug op het brancard van de ambulance. De terugreis verliep ook voorspoedig en kwart voor vijf, anderhalf uur na vertrek van het hospice waren wij weer terug aldaar.

17 augustus, 2010

Positivisme

Vandaag ben ik voor een tweede bestraling van mijn speekselklieren naar Maastro geweest. Deze keer met de ambulance zodat ik niet geradbraakt ben vanwege het urenlange vervoer met Regiotaxi. De afstand tussen Geleen en Maastricht is net niet lang genoeg om met Valys te kunnen reizen, dan zou ik solo-vervoer hebben en geen toer door de Limburgse hoofdstad en diverse andere plaatsen moeten maken. Ik ben hoopvol gestemd dat de speekselvloed en slijmvorming daarna verder afnemen. Het hoesten vanwege vastzittend slijm en het opgeven daarvan is niet alleen uitputtend maar het belemmert me ook in mijn doen en laten. Dikwijls blijf ik tegen mijn wil maar op mijn kamer omdat al hoestend niet te rijden is en ik na het opgeven van slijm zo snel mogelijk geholpen wil worden. Het blijft afwachten hoeveel cellen door de bestraling afdoende worden vernietigd en hoe snel het herstel van de speekselklieren is. Wellicht heb ik te hoge verwachtingen maar er is geen toekomst zonder hoop. In het voorjaar heb ik geschreven dat ik blij zou zijn om het WK voetbal en andere grote sportgebeurtenissen mee te mogen maken en thans rest de Vuelta en de US Open nog. Het verloop van ALS is onvoorspelbaar maar vroeg of laat komen er serieuze longproblemen. Ik heb duidelijk aangegeven dat ik geen ademondersteuning en actieve beademing wil. Vooralsnog willen mijn getrainde longen niets van opgave weten, is het vele sporten en met name de duiksport nog ergens goed voor geweest. We hebben gewoon nog geboekt voor het nieuwe theaterseizoen en ik kom er wel achter welke voorstellingen ik kan bijwonen. Sanne Wallis de Vries, Sara Kroos, Simone Kleinsma, Frank Boeijen, Freek de Jonge en Claudia de Breij zou ik allemaal willen zien en horen. In mijn situatie negen maanden vooruitkijken is zeker gedurfd maar als ik dat niet doe dan ben ik eigenlijk al gestopt met leven.

Tijd en geld

Informateur Lubbers heeft zijn werk gedaan; enkele oriënterende gesprekken met fractieleiders gevoerd en de VVD, PVV en het CDA de vrije hand gegeven om in ruim een week iets te verzinnen. Een minderheidskabinet van VVD en CDA met gedoogsteun van PVV is het voornemen van dit drietal na hun informeel onderhandelen. Een vreemde gang van zaken met een verrassende uitkomst van een opmerkelijk trio. Ruud Lubbers, die zich volgens velen niet aan zijn opdracht heeft gehouden, wordt aan de kant gezet om plaats te maken voor de vijfde informateur Ivo Opstelten. Hij zou onderzoeken welke meerderheidscoalities mogelijk zijn en staat nu toe dat er over een onevenwichtig kabinet wordt onderhandeld. Juist in deze roerige tijd is er grote behoefte aan stabiliteit, betrouwbaarheid en continuïteit. Een meerderheidskabinet, dat de rit uitzit en liever nog goed beleid gedurende langer dan één regeerperiode uitvoert, is zeer gewenst. De beoogde coalitie heeft de krapst mogelijke meerderheid in de Tweede Kamer en géén meerderheid in de Eerste Kamer. Van de grootste partij en de grootste verliezer moet een regering worden gesmeed met gedoogsteun van de grootste winnaar, een hachelijk avontuurlijke combinatie. De randvoorwaarden die CDA-voorman Maxime Verhagen stelde om uberhaupt met de PVV in gesprek te gaan, zijn plotsklaps verdwenen maar het rommelt behoorlijk in de CDA-achterban. De wens om te regeren is bij het VVD blijkbaar zo groot dat ze geen enkele moeite hebben om met de PVV samen te werken. Zij moeten er nog in slagen om een regeer- én gedoogakkoord voor elkaar te krijgen en er is al commotie over een speech, die Geert Wilders in New York gaat houden tegen de vestiging van een moskee op Ground Zero. Na de recente gemeenteraadsverkiezingen in Almere en Den Haag is aangetoond dat gebrek aan goed beleid en capabele mensen deelname van de PVV uitsloten. Begrijpelijk dat de PVV géén bewindslieden levert, wat op lokaal niveau niet lukte dat heeft landelijk zeker géén kans van slagen. Ivo Opstelten en kornuiten hebben zich teruggetrokken op het Binnenhof en denken zo'n drie weken nodig te hebben om mogelijk resultaat te boeken. Als de absolute radiostilte eind augustus wordt verbroken dan zal Nederland weten waar we aan toe zijn. Er is opnieuw kostbare tijd, waarin de staatsschuld verder is toegenomen, verkwist of er komt een regering op uiterst wankele basis en voor veel mensen breekt een beduidend mindere periode aan. In het laatste geval is er een schrale troost; zeer waarschijnlijk zal dat kabinet geen vier jaar aanblijven en krijgt Nederland een herkansing om bij nieuwe verkiezingen een verstandige keuze te maken.

30 juli, 2010

Politieke chaos

De verkiezingsluitslag was gelijk met de start van het WK Afrika bekend en zoals we alles weten is de wereldkampioen bekend. De fractieleider van de VVD Mark Rutte hoopte dat er voor 1 juli een nieuw kabinet zou zijn. Het is bijna augustus en het eind van de formatie is nog niet in zicht. Ruud Lubbers mag zich als derde informateur buigen over de mission impossible, als iedereen zich star blijft opstellen. De VVD, met één zetel verschil de grootste partij, heeft de meeste kapsones. Recente peilingen tonen aan dat de kiezers nu al spijt hebben van hun stem op de VVD. De grootste partij in Nederland heeft 31 zetels terwijl minimaal 76 en dus nog zeker twee andere partijen nodig zijn om een regering te vormen. Een kabinet met deelname van het CDA doet geen recht aan de verkiezingsluitslag, die partij is gehalveerd en Balkenende gevlogen. Een centrumrechtse coalitie en helemaal een minderheidscoalitie, VVD PVV CDA, zou een aanfluiting zijn voor onze democratie. Na de Tweede Wereldoorlog is het niet meer voorgekomen dat een partij een minderheidsregering heeft gedoogd. Ook een zogenaamd middencoalitie, VVD PvdA CDA, moeten we niet willen omdat de kiezers het CDA duidelijk op een zijspoor hebben gezet. De paars plus variant, de twee grootste partijen VVD en PvdA aangevuld met D66 en GroenLinks, vind ik persoonlijk de beste optie. Echter de VVD is dan bevreesd te min zeggenschap te hebben tegenover drie linkse coalitie-partners. De veeleisendheid van de VVD zou er toe kunnen leiden dat een coalitie zonder de liberalen wordt geformeerd.
Informateur Wallage beweerde dat ons land naast 16 miljoen bondscoaches ook 16 miljoen formateurs heeft. Ik ben het daarmee oneens en denk dat nog niet de helft van de Nederlanders intereesse heeft voor politiek Den Haag, de bedroevend lage opkomst bij verkiezingen zegt al voldoende. Het wordt hoog tijd dat ons politiek stelsel grondig op de schop gaat. Ze zijn het al langer eens over de aanstelling van minder ministers maar de uitvoering laat nog op zich wachten. Door departementen samen te voegen, kan flink worden bezuinigd, niet onbelangrijk nu de staatsschuld fors oploopt. Zo kan niet alleen het aantal ministers maar ook staatssecretarissen en ambtenaren omlaag en huisvesting worden gedeeld. De ondergrens om als politieke partij of beweging deel te mogen nemen aan verkiezingen, zou aanzienlijk opgeschroefd moeten worden. De enorme versnippering door de talloze kleine partijen maakt een formatie extra moeilijk. In Engeland zijn drie partijen en de formatie was inderdaad binnen drie weken afgerond. De rol van ons staatshoofd bij de formatie zou minder mogen zijn. Hij of zij mag geen politieke voorkeur hebben, althans niet publiekelijk uitspreken. Niemand is exact op de hoogte van de uitwisseling tijdens de gesprekken met vertrouwelingen, (in)formateurs en fractieleiders. Door het benoemen van een bepaalde (in)formateur kan een staatshoofd sturing geven aan de vorming van een regering. Zijn of haar bevoegdheden zouden zich moeten beperken tot af- en aanmelding van een kabinet en de fotosessie.

24 juli, 2010

Wereldkampioen van Nederland

Twee weken geleden werd Nederland voor de derde keer tweede op een WK voetbaltoernooi. Na Duitsland en Argentinië, die in 1974 en 1978 als thuisland wereldkampioen werden, hadden nu Spanjaarden het geluk aan hun kant. Vijf van zeven wedstrijden won Oranje met één doelpunt verschil, alleen Denemarken werd met 2-0 verslagen en dan de finale diep in de verlenging met 0-1 verloren van Spanje. Arjan Robben had in de reguliere speeltijd twee mogelijkheden om Oranje op voorsprong te brengen. Een schijnbeweging en een stiffie waren voldoende geweest om te scoren en bij de tweede kans werd hij zwaar gehinderd door de Spaanse verdediger Puyol, wat een rode kaart en penalty had kunnen opleveren. Robin van Persie, die de spitspositie afdwong, kwam het hele toernooi niet tot scoren en wist ook weinig assists aan zijn medespelers te geven. Ik ben niet gecharmeerd van Theo Maassen maar ik kon mij wel vinden in wat hij bij Sportzomer zei. Bert van Marwijk zou Spanje moeten verrassen door Dirk Kuyt in de spits en Ibrahim Afellay of Eljero Elia op linksbuiten te zetten. Elke wedstrijd werd voorafgegaan door ke nako maar Robin van Persie is nooit op gang gekomen, naar mijn idee is de bondscoach daar te vasthoudend geweest met ook nog Klaas-Jan Huntelaar op de bank.
Ik heb genoten van Sportzomer met Jack van Gelder, die veel sympathieker is dan wijsgeer Mart Smeets en een aanstekelige lach heeft zoals bij het vuvuzela-spotje. Het leverde het prachtige lied Majesteit van Guus Meeuwis en Youp van 't Hek op. Nog leuker vond ik het WK-journaal en met name de wisselwerking tussen Henry Schut en Hugo Borst. Het vertoonde voetbal was vaak meer spannend dan fraai maar het is bekend dat twee topteams geen garantie zijn voor een kwalitatief goeie wedstrijd. In de finale hebben onze mannen gevochten als leeuwen, misschien te veel gevochten en te weinig gevoetbald. De Engelse arbiter Howard Webb floot bepaald niet in ons voordeel, als hij begint met kaarten uitdelen dan moet hij dat consequent blijven doen. Zo makkelijk als Johnny Heitinga twee keer geel en dus rood kreeg, zo hadden er ook aan Spaanse kant twee rode kaarten getrokken moeten worden. De eerdergenoemde Puyol voor het vasthouden van de doorgebroken Arjan Robben en de charge van Iniesta tegen Mark van Bommel zonder de jabulani in de buurt. Iniesta nota bene de maker van het winnende doelpunt in de laatste minuten van de verlenging terwijl Nederland kort daarvoor een hoekschop werd onthouden. Het is zoals het is en toch ben ik trots op de prestaties van Oranje alleen past ons enige bescheidenheid. Na zo'n onthaal in eigen land als verliezend finalist van een WK, mogen we nooit meer vallen over de Duitse term vice-weltmeister.

Blogstilte

Wat is er toch aan de hand met keuske, waarom schrijft hij zo weinig de laatste tijd? Kortweg omdat het intikken van tekst op de spraakcomputer zeer vermoeiend is maar ik heb een missie en die zou ik willen halen. Wat ik in mijn hoofd heb, is er niet zomaar weer uit. 's Nachts lig ik wakker, mijn hoofd barst van de ideeën en zinnen worden geformuleerd, alleen de uitvoering nog. Het 500ste blog komt er aan en dat wil ik niet bereiken door snel korte stukjes te schrijven maar in de stijl zoals jullie van mij gewend zijn. Een volgend blog zal het WK voetbal in Zuid-Afrika als onderwerp hebben, daar kan ik niet stilzwijgend aan voorbij gaan.
Trouwens het volgen van de grote sportevenementen kost veel tijd, tijd die ik er graag aan besteed. Een hele maand voetbal, tennis, wielrennen en nog komen de sportliefhebbers aan hun trekken, de Tour de France zit in de laatste week. De komende weken zijn de voorronden champions league en dan starten de nationale competities al weer, het kan gewoon niet op.
De spraakcomputer gaf steeds meer problemen dus heeft RDG uiteindelijk rigoreus werk er van gemaakt. Een andere MiniMerc met interne Gewa en infrarood oog, een andere sms-kaart, een nieuwe headmouse en usb-hub, functioneert naar volle tevredenheid. Hun advies om een hele nieuwe spraakcomputer van de laatste generatie aan te vragen, vind ik onnodig nu alles goed werkt. Ik weet haast zeker dat het niet gehonoreerd was, het is een enorme investering en vervanging is normaal gesproken na vijf jaar aan de orde.
Tenslotte speelt mijn gezondheidstoestand, die uiteraard achteruit is gegaan, een belangrijke rol. Speekselvloed en slijmvorming zijn de vervelendste symptomen waarmee ik te kampen heb. Ik ben voor bestraling van de speekselklieren naar Maastro geweest en binnenkort ga ik voor een tweede keer, hopelijk wordt dan de speekselvloed zodanig afgenomen dat slijm en daarmee gepaard gaande hoesten ook minder worden. Met de Scopoderm TTS pleisters ben ik gestopt en dat heb ik geweten. Scopolamine heeft invloed op het evenwichtsorgaan en dat raakte nu van slag met misselijkheid, duizeligheid en wazig zien als gevolgen. Als ik op bed op een andere zij werd gedraaid dan leek ik in een diepe vallei te tuimelen. Dat heeft zo'n week geduurd voordat ik mij weer naar omstandigheden goed voelde. Ik had de kwartfinales Nederland - Brazilië en Argentinië - Duitsland niet graag aan mijn neus voorbij laten gaan.
We zijn er achter dat door een grote hoeveelheid sonde-voeding in mijn maag de kans op verslikking met als mogelijk gevolg longontsteking toeneemt.Tijdens een hoestbui kan ik een reflux krijgen waardoor maaginhoud wordt opgegeven met alle gevaar vandien. Voortaan krijg ik 24-uurs sonde-voeding, 70 ml per uur, via de voedingspomp Flocare Infinity. Pomp en sonde-voeding kunnen in een rugzakje achter de elro hangen, waardoor ik maximaal mobiel ben. Waarschijnlijk nemen de bestraling en 24-uurs voeding de ongemakken grotendeels weg zodat het weer wat draaglijker voor mij wordt. Toch een stap vooruit met alle achteruitgang, utopie of werkelijkheid, het is in ieder geval zeer wenselijk.

Tien

Na een bezwaarschrift, meermaals telefonisch contact en een nieuwe aanvraag is het CIZ uiteindelijk akkoord gegaan. De indicatie zzp 10 is toegekend waardoor overplaatsing naar een hospice mogelijk is. De afkorting zzp staat voor zorgzwaarte pakket en niet voor zelfstandige zonder personeel. Ik ben verre van zelfstandig en totaal afhankelijk van de verzorgenden. Sinds 3 mei verblijf ik op een kamer van het Hospice Daniken en dat biedt veel voordelen. Het is wel wennen aan de verzorgsters en zij aan mij maar samen komen we er wel uit. Ook een andere verpleeghuisarts, fysiotherapeute en ergotherapeute moet ik op de koop toe nemen, kunnen ook zij ervaring opdoen met ALS.
Hospice Daniken, geopend in 2005, is behoorlijk modern en heeft een schitterende, eigen tuin en terras. De zeven kamers, ik noem ze gekscherend cellen, hebben airco dus het is in ieder geval een koele cel, een koelcel, een uitkomst met die extreme temperatuur en luchtvochtigheid. Er is een keukentje met koelkast en Senseo koffiezetter zodat voor de eigen drankvoorziening en een broodmaaltijd kan worden gezorgd. Voor grotere zaken kan gebruik worden gemaakt van de open keuken in de gemeenschappelijke eet- en woonkamer. Een inpandige, ruime badkamer met wastafel, douche en toilet biedt alle comfort voor de dagelijkse verzorging. Voor een luxe bubblebad kan men terecht in de badderruimte voor algemeen gebruik. Een tv-tje hoort bij de inventaris maar uiteraard heb ik, met mijn verwende ogen en oren, mijn eigen apparatuur opgesteld want muziek is mijn alles en moet goed klinken. Het personeel en de vrijwilligers doen hun uiterste best om het de bewoners naar de zin te maken. alhoewel ik nog geen vleugeltjes op hun rug heb kunnen ontdekken, ben ik er van overtuigd dat een hospice in het leven is geroepen om de stap van een zorgcentrum naar het paradijselijk hiernamaals minder groot te maken.

18 april, 2010

Incasseren en doorgaan

"Als ik in een rolstoel terecht zou komen dan hoeft het voor mij niet meer" zei de man toen hij mijn elro kwam afleveren. Uiteraard is het ongepast om zoiets te uiten tegen iemand die rolstoelafhankelijk is en hij is daar dan ook op aangesproken. Mij is onbekend of de firma er nog consequenties aan verbonden heeft maar ik heb wel duidelijk gemaakt dat deze medewerker niet meer welkom is. De vraag of iemands leven nog voldoende kwaliteit biedt, is een individuele afweging. Elke beperking moet je ervaren om goed te kunnen oordelen of je er mentaal tegen opgewassen bent en verder wilt. Na diverse hulpmiddelen van stok tot en met scootmobiel zit ik nu vier jaar in een elro en het is nooit in mij opgekomen vanwege verlies van mobiliteit op te geven. Natuurlijk is het bitter om niet meer te kunnen lopen, fietsen, autorijden en dat geeft veel ongemak want het rolstoelvervoer is niet zo ideaal en vlekkeloos. Volledige ADL afhankelijkheid daar heb ik al meer moeite mee, mijzelf glad kunnen scheren bijvoorbeeld zou me wat waard zijn. Niet meer kunnen spreken, eten en drinken vind ik van weer een hogere orde. Ik ben dolblij met mijn spraakcomputer, zonder zou ik niet weten hoe ik de dag moest doorkomen. Dankzij de MiniMerc kan ik blijven communiceren echter een vlot, goed gesprek is zeker in een groter gezelschap ondoenlijk. De trage snelheid, mede veroorzaakt door geheugenvreters als de Gewa en de sms-kaart, staat dat niet toe en bovendien is het intikken een vermoeiende bezigheid. De liefde van de man gaat door de maag zegt men maar ook vrouwen houden van lekker eten en drinken. Buiten de deur eten al dan niet gecombineerd met b.v. bioscoop of theater, is voor velen het favoriete uitstapje. De sterk verminderde slikfunctie heeft naast geen orale inname van voeding meer vervelende gevolgen die de kwaliteit van leven omlaag halen. Aanhoudende hoestbuien vanwege slijmvorming komen bijna dagelijks voor net als meermaals mijn mond schoonmaken. Ik kan mijn speeksel niet meer voldoende doorslikken waardoor slijmvorming optreedt in mijn keel en slokdarm. Dat slijm veroorzaakt een hoestprikkel en ik heb niet de kracht om het op te hoesten. De Atropine druppels helpen niet afdoende dus grijp ik nog eens terug naar Scopoderm TTS pleisters. Scopolamine dringt geleidelijk door de huid en reduceert de secretie van lichaamsvochten, waaronder de twee liter speeksel die een mens dagelijks produceert.

18 maart, 2010

Bedolven

Twee uur aan één stuk een waterval van tekst over je toehoorders uitstorten dat is Dolf Jansen wel toevertrouwd. Tijdens het radioprogramma 'Spijkers met koppen' dat hij samen met Felix Meurders presenteert, is zijn spraaksnelheid als bovengemiddeld gemeten. In tegenstelling tot Matthijs van Nieuwkerk, presentator van 'De wereld draait door', zul je Dolf Jansen zelden op een verspreking betrappen. Aan het begin van zijn voorstelling 'Altijd verder' beloofde hij dat er geen gehandicapte door hem zou worden beledigd. De theateroproer van zo'n twee jaar geleden veroorzaakt door Micha Wertheim is mede door alle media-aandacht bij veel mensen blijven hangen. Twee bezoekers op de eerste rij moesten het wel ontgelden en werden meermaals aangehaald in de conference van Dolf Jansen. Vanwege een felgroene uitdossing en een sprekend horloge waren zij opgevallen en pasten in het verhaal dat hij wilde brengen. Hij schept graag op over zijn lichaam en conditie verkregen en onderhouden door het bedrijven van de rensport. Op dat moment, de zaal was vrij rustig, schraapte ik mijn keel hetgeen overkwam alsof ik zijn beweringen in twijfel trok en hem uitlachte. Het was een toevallige samenloop maar pakte hilarisch uit en iedereen lag in een deuk. Uiteraard reageerde Dolf Jansen daarop echter door het harde lachen kregen we dat niet mee. Het optreden gaat in zo'n hoog tempo dat je geconcentreerd moet luisteren en toch was het weer een heerlijk ontspannen avondje theater.

15 maart, 2010

Wie volgt?

Agnes Kant is niet alleen afgetreden als fractieleider van de SP maar keert de politiek helemaal de rug toe. Na een slapeloze nacht stond haar besluit vast en kondigde zij in het bijzijn van een emotionele achterban haar vertrek aan. Het is niet makkelijk om in de voetsporen te treden van Jan Marijnissen, die zich bovendien op een hoogtepunt van de partij terugtrok. De druk om zich te bewijzen als fractieleider werd Agnes Kant uiteindelijk te machtig. Zo energiek als zij in het SP-spotje een radslag maakt, zo opgebrand kwam zij over tijdens de persconferentie. Aan haar opvolger, Emile Roemer, nu de taak om binnen drie maanden het vertrouwen van de kiezers in de SP te herstellen.
Camiel Eurlings, de ambitieuze minister met oplossingen voor de autofiles, komt niet meer toe aan uitbreiding van het wegennet en invoering van het rekeningrijden. De Limburgse CDA-er verlaat de politiek om meer tijd en aandacht aan zijn privéleven te kunnen besteden. Om diezelfde reden maakte Wouter Bos een dag later zijn vertrek uit de politiek bekend want hij wil zijn vrouw bijstaan en hun drie jonge kinderen zien opgroeien. Begrijpelijk maar ook bij een normale werkweek zie je je kroost minder dan wenselijk ofschoon er wel mogelijkheden zijn zoals ouderschapsverlof en deeltijdbanen. Het hele leven bestaat uit keuzes maken en combinaties zijn niet altijd Ideaal. Wouter Bos zegt al drie jaar daarmee te worstelen en een eventuele opvolging door Job Cohen voor te bereiden. De burgemeester van Amsterdam heeft per direct zijn ambt neergelegd en zich als partijleider en lijsttrekker van de PvdA kandidaat gesteld.
De talloze mistoestanden in de hedendaagse politiek en de daaraan gerelateerde spoeddebatten en media-optredens, drijven de werkdruk onnodig hoog op. Er zijn meer beroepen met extreem lange werkweken maar alleen politici genieten een riante wachtgeldregeling. Dankzij die inkomensgarantie kunnen zij rustig wachten op een goede aanbieding van een baan met minder werkuren en meer salaris. Met de politiek als springplank komen zij meestal goed terecht in de maatschappij, daar zijn voorbeelden te over van. Zijn Bos en Eurlings nu trendsetters en kunnen we beter naar Chinees model kiezen voor een regering van hoogbejaarde heren? Wanneer zal Jan Peter Balkenende inzien dat Nederland niet zit te wachten op nog een kabinet onder zijn leiding? Ik denk dat dat inzicht pas na de verkiezingen zal komen want hij heeft te kennen gegeven alleen voor het premierschap te gaan, Tweede Kamerlid dat ziet hij niet zitten. Alleen een verkiezingsnederlaag voor het CDA is een duidelijk signaal dat we het karwei niet willen laten afmaken maar laten overnemen, alle stemgerechtigde Nederlanders zijn aan zet.

28 februari, 2010

Fikse domper

Na het succes van Sven Kramer op de 5000 meter stond dinsdag 23 februari de dubbele afstand, zijn favoriete afstand op het Olympisch programma in Vancouver. De loting was hem gunstig gezind, Sven mocht in de achtste en laatste rit starten zodat de te kloppen tijd bekend is. Het ijs was van goede kwaliteit waardoor een snelle tijd mogelijk was. Uiteraard was Sven Kramer super gemotiveerd, drie maal goud was zijn missie en het zou de 100ste gouden medaille in de historie van het NOC/NSF betekenen. Hij ging voortvarend van start en lag al snel op koers voor goud en een verbetering van het Olympisch record totdat het noodlot toesloeg.
Op een 400-meterbaan moet tijdens een wedstrijd over 10 kilometer 24 keer van baan worden gewisseld. Sven had al zo'n 16 probleemloze baanwissels achter de rug, toen zijn coach Gerard Kemkers besloot zich ermee te bemoeien. Ondanks zijn constatering dat Sven overduidelijk naar de buitenkant schaatste, kreeg Kemkers een vlaag van verstandsverbijstering. Twijfel bracht hem ertoe om met woord en gebaar naar de binnenbaan te verwijzen. In een fractie van een seconde besloot Sven het advies van zijn coach op te volgen. Met ontzetting drong de foute baanwissel tot iedereen, waaronder bijna 7 miljoen Nederlandse tv-kijkers, door en Sven Kramer werd gediskwalificeerd. Een zekere gouden medaille ging aan zijn neus voorbij en hij was terecht woedend en ontroostbaar.
Toch lijken Sven Kramer en Gerard Kemkers zich weer te hebben verzoend of beperkt zich dat tot de duur van de Olympische Winterspelen 2010. Inmiddels heeft de ploegen achtervolging nog een bronzen plak opgeleverd dus zal Sven zich met éénmaal goud tevreden moeten stellen en om dan te spreken over Svencouver is schromelijk overdreven. De eer van de 100ste gouden medaille valt nu te beurt aan snowboardster Nicolien Sauerbreij. Voor Nederland de eerste medaille behaalt op sneeuw en wel op het onderdeel parallel giant slalom.

Einde Bakellende IV

Wederom haalt een kabinet onder leiding van minister-president Balkenende de eindstreep niet. De schuldvraag is irrelevant, de val van de regering is een feit en was onvermijdelijk. Uruzgan was slechts een aanleiding maar de afgelopen drie jaar waren er meerdere oneffenheden, die glad gestreken moesten worden. Onze militairen weten nu wel waar zij aan toe zijn, de Nederlandse bijdrage aan Afghanistan stopt zoals afgesproken in augustus dit jaar. Voordat er verkiezingen zijn geweest gevolgd door een ongetwijfeld moeizame formatie, zijn onze troepen al veilig thuis. Nog een halfjaar geen beleid terwijl de staatsschuld oploopt en economisch herstel achterblijft, is een slechte zaak.
De thans grotendeels ontbonden regering heeft de kredietcrisis laat erkend en de noodzakelijke maatregelen alsmaar uitgesteld. Een kabinet dat uitblonk in conflicten uitvechten, werkgroepen en commissies instellen en beleidszaken vooruitschuiven. Wellicht heeft men het noodlot te zeer getart door alles samen te laten komen in de eerste maanden van dit jaar. Financiële kopstukken, zoals Bos, Wellink en Zalm, werden door een milde commissie ondervraagd over hun rol in de ontstane malaise, vooralsnog zonder of beperkte persoonlijke consequenties. Na lang beraad werd een voor alle partijen bevredigend antwoord gevonden op het Irak rapport. De kwestie Uruzgan was na een in negatieve zin gedenkwaardig debat de nekslag waardoor men niet meer toekomt aan het echte werk; de crisis en herstelwet en de bezuinigingen. Wetsvoorstellen als de AOW en de kilometerheffing blijven liggen en gewichtige besluiten b.v. over de JSF moeten worden uitgesteld. Tussendoor voeren de Haagse politici ook nog campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen op 3 maart.
Sinds het kabinet demissionair is verklaard, is controversieel het trefwoord hetgeen inhoudt dat in feite het parlement een grote mate van zeggenschap krijgt. De Tweede Kamer beslist welke zaken door de uitgedunde regering mogen worden uitgevoerd. Deze situatie houdt aan totdat de kersverse ministers samen met de koningin op de paleiselijke treden hebben gestaan. Op 9 juni, over ruim drie maanden dus, zijn landelijke verkiezingen en kan de kiezer spreken. Wordt het CDA weer de grootste partij en krijgt Balkenende een vijfde kans om het karwei af te maken? Haalt de PvdA de meeste stemmen en mag Wouter Bos zich als premier bewijzen? Kan de PVV een rol van betekenis spelen? Hoe scoren D66, Groen Links, SP en VVD? Wie verovert hoeveel zetels en welke coalitie is mogelijk? Het beloven interessante, spannende verkiezingen te worden en de formatie des te meer.

19 februari, 2010

Na de pauze

Herman Finkers koos voor deze titel van zijn nieuwste theatershow omdat hij het zeven jaar noodgedwongen rustig aan had gedaan. Nadat bij hem de diagnose chronische lymphatische leukemie was gesteld, was en naar later bleek is hij nog steeds gedoemd een stap terug te doen. Na een aantal optredens is de programmering van veel theaters, inclusief De Oranjerie, aangepast vanwege afgelastingen. Afgelopen Kerst is de theatershow op tv uitgezonden en er is ook een dubbel-dvd uitgebracht. Herman Finkers zegt gedurende zijn jarenlange pauze veel vrienden, hij spreekt liever over illusies, te zijn kwijtgeraakt. In het lied 'Zere handjes', dat handelt over het grondrecht verdriet, komt de volgende passage voor;
Ik gaf aan vrienden mijn liefde en geld
totdat ik failliet ging door ziekte geveld
die vrienden ik had ze gegriefd en gekwetst
want zo was hun toekomst door mij niet geschetst
Aansluitend draagt hij, met een knipoog naar Toon Hermans, het onderstaande versje voor;
Een vriend
Het is blijkbaar nodig dat je stil en oprecht
geregeld betaalt en het liefst niet te slecht
pas als het zo is dat er aan je wordt verdiend
dan pas mag je zeggen: ik ben een vriend
Vervolgens zingt hij in het lied 'Een vriend' over een vijand waar je op kunt bouwen en vertrouwen maar een vriend, je wenst het je ergste vijand nog niet toe. Het is een theatershow waar je allerlei kwalificaties aan kunt hangen zoals serieus, confronterend, pakkend en seksistisch echter altijd met de humor, die Herman Finkers zo typeert. Was ik na de tv-uitzending nog gematigd enthousiast, na het bekijken van de dvd ben ik het des te meer. 'Na de pauze' is een waardevolle dubbel-dvd, een theatershow met een boodschap en op de tweede schijf interessante interviews.

Songs from the heart

Simone Kleinsma lijkt in de wieg gelegd voor zingen, dansen en acteren. Musical, revue, toneel en zang, deze getalenteerde vrouw kan ook als vijftiger heel veel aan. De Oranjerie heeft als enige Limburgse theater haar weten te strikken voor Songs from the heart II. Simone Kleinsma, twee dansers/zangers en een orkest live meemaken is een onvergetelijke belevenis. De optelsom van de big band sound, Simone's luide, duidelijke stem, wervelende dans in een mooi decor met licht en videobeelden resulteren in een bruisend geheel. Liederen in de originele taal of vertaald in het Nederlands maar ook eigen nummers zoals 'Mijn meisje' over haar overleden dochtertje. Schitterende medley's waarbij de nummers naadloos in elkaar overgaan o.a. één over het eurovisie songfestival waarin liedjes als 'Shalali shalala' niet zijn opgenomen. 'Stille liefde' en 'Pap, kan je me horen' spraken mij bijzonder aan en waterlanders konden dus niet uitblijven. Kortom het was een zeer geslaagde theateravond samen met mijn zussen, Karin en haar moeder.

Op een laag pitje

Sinds het laatste afscheid van mijn vader ben ik niet veel aan bloggen toegekomen. Schrijven via de spraakcomputer, die vaak traag reageert, is een inspannende bezigheid. Veelvuldige onderbrekingen vanwege vermoeidheid en speekselvloed, komen de animo niet ten goede. Ik heb veel last van slijmvorming en dientengevolge hoestbuien. Door een consequenter gebruik van Atropine, hoop ik dat te kunnen onderdrukken. Een mond die kurkdroog aanvoelt, moet ik dan voor lief nemen. De krampen in mijn benen, m.n. in de heupen, zijn helaas weer teruggekeerd. Gedeeltelijk op de rug draaien en de benen strekken, maken de krampen draaglijker. Volledig plat op mijn rug liggen, durf ik niet aan want dan kan ik niet meer terug op een zij draaien. Ik ben weer met Inhibine ofwel Hydrokinine gestart echter zonder resultaat, mogelijk dat een hogere dosering wel werkt.
Daarnaast heeft de Australian Open, dat Roger Federer zijn 16de Grand Slam titel opleverde, veel tijd opgeslokt. Rafael Nadal moest in de partij tegen Andy Murray opgeven vanwege opnieuw blessureleed. Tegelijkertijd werd in Wales, de Welsh Open, snooker op het hoogste niveau gespeeld. Op zondag 31 januari werden van beide toernooien de finales uitgezonden en in de vaderlandse competitie was de klassieker Feyenoord - Ajax. De niet toegekende strafschop was doorslaggevend voor het niet behalen van drie winstpunten voor de Amsterdammers. Arbiter Vink stond op enkele meters afstand van de overtreding op Luis Suarez en dan moet je toch de juiste beslissing kunnen nemen. Achteraf je fout ruiterlijk toegeven daar koop je niets voor, integendeel dat strooit nog extra zout in de wonden. Het verbaast mij niet dat geen enkele Nederlandse scheidsrechter is geselecteerd voor het WK voetbal in Afrika.

14 januari, 2010

Winter in Nederland

Op de dag van de uitvaart van een dierbare medemens zou je je geen zorgen moeten maken over andere zaken want daar staat je hoofd niet naar. De ervaringen met rolstoelvervoer geven echter allesbehalve een geruststellend gevoel. Voor speciale gelegenheden kunnen bij Regiotaxi ritten worden geboekt met aankomstgarantie, waar de taxichauffeur wegens overmacht weer onderuit kan. De onheilspellende weersverwachting gaf ook geen aanleiding om ontspannen achterover gekanteld af te wachten hoe alles zal uitpakken. Sneeuw in combinatie met harde wind waardoor stuifsneeuw en sneeuwduinen kunnen ontstaan, zouden ernstige overlast voor het verkeer kunnen betekenen. De rittijden waren al tweemaal vervroegd om verzekerd te zijn van een tijdige aankomst. Via de ergotherapie was een gewone rolstoel geregeld om in geval van nood met eigen vervoer te kunnen reizen. Al zou ik uren met de elro door de hevige sneeuwval en ijzige kou moeten ploeteren om een weg te banen naar het crematorium maar ik wil en zal de uitvaart van mijn vader bijwonen.
Uiteindelijk was alle onrust niet nodig en waren de voorzorgsmaatregelen overbodig omdat de weersomstandigheden achteraf meevielen en dat was niet voor het eerst. Kennelijk hanteren het KNMI en de ANWB het motto van beter te vaak gewaarschuwd dan één keer te weinig. We zijn geen winter meer gewend en dan wordt ons ook nog een winterangst aangepraat. Bij alle neerslag en mist moet je de rijstijl aanpassen en winterbanden kunnen het verschil maken, ze zijn niet voor niets bij de oosterburen verplicht gesteld. Een positieve kant aan een weeralarm is dat mensen worden aangezet tot nadenken over hun eigen autogebruik en andere vervoersmogelijkheden want thuisblijven is niet voor iedereen een voor de hand liggende optie. Overigens de ritten van Regiotaxi verliepen zelden zo perfekt, alle drie op de afgesproken tijd, solo en rechtstreeks. Het was een mooie uitvaartdienst zodat de nabestaanden en andere aanwezigen er een goed gevoel aan overhouden.

10 januari, 2010

Voor altijd

Voor altijd herinnerd
in liefde en vriendschap

Voor altijd aanwezig
in woord en in geest

Voor altijd verbonden
door onzichtbare banden

Gekoesterd door velen
gemist nog het meest

Als de liefde niet bestond

Als de liefde niet bestond
zullen ze stilstaan de rivieren
en de vogels en de dieren
als de liefde niet bestond

Als de liefde niet bestond
zou het strand de zee verlaten
ze hebben niets meer te bepraten
als de liefde niet bestond

Als de liefde niet bestond
zou de maan niet lang meer lichten
geen dichter zal meer dichten
als de liefde niet bestond

Nergens zouden bloemen staan
en de aarde zal verkleuren
overal gesloten deuren
en de klok zal niet meer slaan

Als de liefde niet bestond
dan was heel de vrijerij bedorven
de wereld was gauw uitgestorven
als de liefde niet bestond

Als de liefde niet bestond
zou de zon niet lang meer stralen
de wind zou niet meer ademhalen
als de liefde niet bestond

Geen appel zou meer rijpen
zoals eens in het paradijs
als wij elkaar niet meer begrijpen
dan is de wereld koud als ijs

Ik zou sterven van de kou
en mijn adem zou bevriezen
als ik je liefde zou verliezen
er is geen liefde zonder jou

Tekst van een track van de cd 'Als de liefde' van Toon Hermans

Geen ouders meer

Mijn vader houdt niet van overvloedige lofuitingen bij de uitvaart en bovendien is er gedurende zijn ruim 93-jarig bestaan volop gelegenheid geweest om hem te prijzen. "Iedereen die mij heeft gekend weet hoe ik ben, ik ben maar een gewone jongen" vond hij.
Ik kan en wil het toch niet laten om enkele woorden aan hem te wijden, mij realiserend dat het altijd te summier zal zijn. Hij weet dat we erg dankbaar zijn voor de genoten jeugd, die jaren in Kanne en Stein worden regelmatig herbeleefd. Ik heb hem ook gezegd veel bewondering te hebben voor de wijze waarop hij in het leven stond en met tegenspoed omging. Het overlijden van mam vlak na de eeuwwisseling was een groot verlies maar er was ook opluchting dat niet zij maar pap alleen achterbleef. Na een herseninfarct was mam hulpbehoevend en een groot deel van de huishouding en zorg nam pap voor zijn rekening.
Behalve een fikse longontsteking in zijn jonge jaren heeft vader geen noemenswaardige gezondheidsklachten gehad en ook in mentaal opzicht is hij goed gebleven. Sinds zijn tienertijd heeft hij her en der tot Londen toe in de horeca gewerkt en ook tijdens de overtochten tussen Nederland en Amerika en diverse cruises zijn diensten aangeboden. Met tomeloze inzet en veel enthousiasme de gasten in de watten leggen dat was zijn lust en zijn leven. Puttend uit zijn rijke levenservaring kon hij dermate boeiend vertellen, dat je één en al luisterend oor was.
Na zijn dikverdiende pensioenering kon hij zich meer gaan toeleggen op hobby's zoals de moestuin, hengelsport en biljarten. Als middentachtiger ging hij zich nog bekwamen in computeren maar naar verloop van tijd beperkte zijn interesse zich tot radio en tv, vooral het kijken naar snooker was favoriet.
Een nadeel van hoogbejaard worden, is dat veel dierbaren je ontvallen en daar had vader steeds meer moeite mee. "Ik ben in leven en daarmee is alles gezegd" omschreef hij de laatste tijd zijn gemoedstoestand. Als je op het sterfbed berustend uitspreekt dat je naar het levenseinde verlangt en tevens humorvol herinneringen ophaalt dan ben je een bijzonder mens. Hij keek met volle tevredenheid terug op een mooi leven.
Er wordt beweerd dat een overledene zijn of haar lichaam achterlaat, alsof je een jas uittrekt, en dat de ziel en gedachten blijven bestaan. Niemand weet wat ons na de dood te wachten staat maar pap zou ik het allerbeste gunnen, een hereniging met zijn Annie is zijn grootste wens.

Dooft voor jou het licht en wordt alles donker?
Sluit dan je ogen want een engel tovert geflonker
van een wondermooie sterrenpracht.
Zo besef je het grote geschenk van de nacht.