Eind goed al goed

De sms-kaart werd regelmatig pas na meermaals herstarten van de spraakcomputer herkend. Als uiteindelijk het licht op groen stond dan bleek toch dat sms'jes niet werden verzonden. Afgelopen zaterdag kwam het tot een absoluut dieptepunt wat dat betreft. Na vergeefse pogingen van de verzorgsters, werd mijn zoon Jeroen gebeld om hulp te bieden. Het was mij opgevallen dat het laden van het woordenboek meer dan de gebruikelijke tijd in beslag nam en dat geen woorden meer werden opgeslagen. Er viel echter niet te sleutelen aan het bijna dertigduizend woorden tellende bestand. Elke aanzet tot bewerking daarvan veroorzaakte een crash dus restte ons niets anders dan verwijderen. Gelukkig hadden we ooit een backup gemaakt zodat mijn woordenschat niet volledig verloren ging. Sinds dat 'oude' bestand werd teruggeplaatst, is de laadsnelheid van het woordenboek normaal, worden woorden weer opgeslagen, wordt de sms-kaart feilloos herkend en gaat het sms'sen vlotjes. Kortom eind goed al goed en dat brengt mij op een prettige jaarwisseling en de beste wensen voor 2012. Hopelijk in economisch opzicht een beter jaar dan alom wordt voorspeld. Met het EK voetbal én de Olympische Spelen naast de reguliere evenementen zullen we in ieder geval op sportief vlak niets tekortkomen. Fijne feestdagen en tot blogs in het nieuwe jaar.

Hier melden

De bekerwedstrijd Ajax - AZ werd woensdagavond 21 december wreed verstoord door een jongeman, die het had gemunt op AZ doelman Esteban. In de 37ste minuut van de eerste helft wist deze onverlaat het grasveld te betreden en probeerde Esteban in zijn rug te trappen. Gewaarschuwd door de toeschouwers kon de keeper van AZ de aanval afweren door gelijktijdig een trap uit te delen aan zijn belager, die daardoor tegen de vlakte ging. Esteban schopte nog twee keer op de gevloerde, beschonken man in terwijl hij reeds door toegesnelde stewards werd overmeesterd. Arbiter Bas Nijhuis trok vervolgens de rode kaart wegens gewelddadig gedrag van Esteban, waarna de stoppen helemaal doorsloegen. AZ trainer Gertjan Verbeek sommeerde onmiddellijk zijn spelers om het veld te verlaten en gaf aan niet verder te willen spelen. Ondanks toezeggingen van Ajax werd de wedstrijd definitief gestaakt omdat AZ voet bij stuk hield dat de veiligheid in het geding was. Het rood voor Esteban was volgens mij de ware reden van AZ om de wedstrijd te boycotten terwijl Bas Nijhuis daarmee reglementair correct handelde. Als voetballers een doodschop of elleboogstoot van elkaar moeten incasseren dan kunnen zij ook niet ongestraft wraak nemen. Het is wrang dat binnen 24 uur de bewuste rode kaart weer werd geseponeerd dus had die net zo goed niet getrokken kunnen worden en dan was de wedstrijd waarschijnlijk gewoon uitgespeeld.
Een zwarte dag voor voetbalminnend Nederland met veel gedupeerden. Bij het vervloekte voorval heeft Esteban meer uitgedeeld dan opgelopen en zijn Zuid-Amerikaans temperament is daarvoor géén excuus. Regels zijn regels, een scheidsrechterlijke beslissing moet geaccepteerd worden en AZ heeft eigenzinnig geweigerd om de wedstrijd te continueren. Een gehavend Ajax gaf voortreffelijk partij aan een AZ op volle sterkte en stond acht minuten voor rust zelfs met 1-0 voor. Een stadionverbod zonder meldingsplicht geeft duidelijk onvoldoende garantie dat veroordeelde "supporters" worden geweerd. Het is ondoenlijk om naast de toegangskaartjes tienduizenden voetbalfans ook nog te controleren op hun identiteit en het bezit van verboden voorwerpen. De toeschouwers in de Amsterdam ArenA waren zwaar teleurgesteld dat een attractief duel zo abrupt werd afgebroken en zij vroegtijdig huiswaarts moesten keren. Ik evenals vele andere Eredivisie Live kijkers hadden zich verheugd op een leuk avondje bekervoetbal, dat na krap drie kwartier eindigde in eindeloze verslaggeving over de onbezonnen daad van één malloot.
Inmiddels hebben zowel de 19-jarige Wesley W. uit Almere als de AZ doelman Esteban spijt betuigd en excuses gemaakt voor hun aandeel in de agressieve vertoning. De KNVB doet op woensdag 28 december uitspraak omtrent de gestaakte bekerwedstrijd en ik heb goede hoop dat het sportief gezien een juist besluit zal zijn. De wedstrijd uitspelen in de Amsterdam ArenA met toeschouwers en zonder sancties voor Ajax noch voor AZ, dat zou ik graag willen horen. Tevens zou ik willen dat aan elk stadionverbod een meldingsplicht is gekoppeld zodat niet het onmogelijke van de clubs wordt verlangd en echte voetballiefhebbers ongestoord kunnen genieten.

Vluggertje

Met 'Dan maar niet gelukkig' van Veldhuis en Kemper zit het theaterprogramma, althans wat ons betreft voor dit jaar, er op. Het was een zeer vermakelijke voorstelling van het komisch duo begeleid door vrouwelijke musici. Cabaret afgewisseld met liedjes is een formule die aanspreekt en succes verzekert. Remco Veldhuis en Richard Kemper kunnen uitstekend met gesproken en gezongen tekst uit de voeten en bovendien klikt het tussen hen. Dit tweetal komt heel relaxed over alsof ze thuis of in de kroeg met elkaar in de clinch liggen, de draak steken, keuvelen waarvan wij deelgenoot zijn. Ik vind ze goed vergelijkbaar met Thomas Acda en Paul de Munnik, wiens optreden wij volgend jaar maart gaan bijwonen. Nooit eerder waren we zo vroeg terug van een avondje theater in Roermond als die eerste december. Er werd geen pauze gehouden omdat zij liever zo snel mogelijk thuis wilden zijn. Hilarisch genoeg namen de dames en heren op het podium wel even een drankje en rust op de plaats, toiletbezoek ontbrak er nog aan. Terecht om bij een theatershow van zo'n twee uur geen onderbreking toe te staan want dat haalt de concentratie en vaart eruit. De pittige rijstijl van de taxichauffeur was er ook debet aan dat wij reeds rond kwart voor elf in Geleen terugkeerden. Hij ging er kennelijk van uit dat de maximumsnelheid al naar 130 km/u was verhoogd en zwiepte van vluchtstrook naar buitenste rijbaan en vice versa om alle slakken te passeren.

Ondraaglijke stank

AFC Ajax achtte zich als tweede in de groep, met een voorsprong van drie punten en een beter doelsaldo van zeven t.o.v. Olympique Lyon, uitermate kansrijk om de laatste zestien van de Champions League te bereiken. In de ArenA moest een zwaar gehavend Ajax zich meten met Real Madrid en Olympique Lyon ondernam een snoepreisje naar Kroatië. Het vertoonde toneelspel in Zagreb was van bedenkelijk niveau en in Amsterdam mocht Ajax niet scoren van de arbitrage, met name één van de assistentscheidsrechters.
Na de 1-7 uitslag van het "duel" tussen Dinamo Zagreb en Olympique Lyon maakten groot ongeloof en sterke verdenkingen zich meester van velen. Bij rust stond het 1-1 maar begin tweede helft mocht Lyon drie keer scoren binnen zeven minuten en later nog driemaal waarna de productie stokte. Om de schijn van een doorgestoken kaart niet extreem op te voeren, wou men klaarblijkelijk het doelpuntenfestijn hierbij laten. De tv-beelden spreken echter duidelijke taal; de verdedigers die vrije doorgang verlenen alsof ze gedrogeerd zijn, de keeper die duikelt en grabbelt alsof hij geblinddoekt is en de vette knipoog en opgestoken duim van Zagreb-verdediger Vidas richting Lyon-spits Gomis nadat weer een goal is gerealiseerd. Dinamo Zagreb is reeds drie keer eerder verdacht geweest van omkoping maar wegens gebrek aan bewijs nooit vervolgd. Vooralsnog ziet de UEFA ook nu geen aanleiding om een gedegen onderzoek in te stellen, nota bene een organisatie die fair play hoog in het vaandel heeft staan. In plaats van haar hoofd af te wenden van datgene wat miljoenen kijkers wel zien, zou de UEFA consequent op moeten treden tegen deze schandalige mistoestanden en indien bewezen zware sancties op moeten leggen. Er zit geen luchtje maar een ondraaglijke stank aan dit soort praktijken.
Tot overmaat van ramp werden twee zuivere doelpunten van Ajax onterecht wegens buitenspel afgekeurd. Assistentscheidsrechter Santos stak in de eerste helft, toen Real Madrid slechts één keer had gescoord, tweemaal zijn vlag omhoog waar hij dat niet had mogen doen. Zelfs bij twijfel over buitenspel, gaat volgens de regels het voordeel naar de aanvallende ploeg. De UEFA leunt achterover, Dinamo Zagreb en Olympique Lyon gaan vrijuit, meneer Santos wordt wellicht enkele wedstrijden geschorst terwijl AFC Ajax door alle bedrog en blunders tientallen miljoenen euro's misloopt en verder mag in de Europa League.

Flashbacks

Mijn laptop staat vol met digitale en gescande analoge foto's, van recente datum en van langer geleden. Een portretfoto van mijn vader is ongetwijfeld de oudst gedateerde, van kort na de Tweede Wereldoorlog. Van mij persoonlijk is dat een shot zittend in de wandelwagen, genomen begin jaren zestig van de vorige eeuw. Talloze kiekjes en foto's met meer, althans vermeende, artistiek allure maar allemaal verbeelden ze een eigen, waardevol moment. Het bekijken daarvan brengt vele herinneringen boven uit het ogenschijnlijk onuitputtelijk archief, waarover wij mensen onder onze schedel beschikken. Momentopnames die tot leven komen en weer andere beelden oproepen, waardoor ik in feite een film voor me zie afspelen.
Bijvoorbeeld met een foto van Mira, onze Mechelse herder, zie ik haar over het tuinhekje springen terwijl ik de auto nog op de oprit moet parkeren. Kort of lang van huis, altijd een hartelijk welkom thuis dat is het credo van een trouwe hond. Gegarandeerd tenminste eentje die zich ongeremd verheugde op mijn thuiskomst, dolblij heen en weer rennend en kwispelend met haar hele lijf.
Klassefoto's herinneren mij aan een toffe tijd van voetbal, kattekwaad, schoolreisjes, bijbaantjes, muziek, brommer, fuiven, excursies, uitgaan en tussendoor studeren. Gedurende de lagere schoolperiode werd het merendeel van de vrijetijd gestoken in voetbal op straat, plein of gazon en in clubverband wekelijks twee keer training en competitie op zaterdag. De euforie en de orgie van feesten na het behalen van het HAVO-diploma zou ik ogenblikkelijk over willen doen. Avond na avond gingen we tot in de kleine uurtjes uit ons dak met muziek, drank en hapjes, waar ook liefdes opbloeiden.
Zonnige vakantiefoto's hebben de boventoon maar we zijn zowat weggespoeld van een camping in de Ardeche en ook de regenbui, die ons overviel in de Franse Alpen, staat mij nog goed bij. Tijdens een avontuurlijke wandeling in een natuurreservaat nabij Courchevel sloeg het weer om en er was nergens een schuilplaats voorhanden. Het landschap veranderde in glibberige paadjes en woest stromende beekjes, waarna wij als volleerde klimbokken en -geit afdaalden richting auto. Stomverbaasde wandelaars, uitgerust met speciale kledij, schoeisel, stokken, touwen en proviand, lieten we vliegensvlug en giechelend onze hielen zien.
Er zijn legio foto's van in en om het huis, feesten, uitstapjes, vakanties en andere gelegenheden. Ik zou dus nog honderduit kunnen vertellen want één foto zegt vaak meer dan duizend woorden. Een ongelijke strijd omdat pixels het makkelijk winnen van letters, in aantal en verbeeldingskracht. Een foto is bij uitstek een geschikte prikkel om herinneringen op te halen en er gebeurt ontzaglijk veel in een mensenleven.

Miss Saigon

Musical is razend populair dus is het uit commerciëel oogpunt aantrekkelijk om te blijven produceren. Zoveel afleveringen van AVRO's 'Op zoek naar ...' weet ik wie en een nieuwe musicalster wordt naar voren geschoven. Tegenwoordig worden musicals gemaakt over Zorro, Zangeres Zonder Naam, André Hazes en wat al niet meer, die hoef ik echt niet allemaal te zien. Voor Miss Saigon maak ik een uitzondering temeer omdat Karin deze nieuwe versie heel graag wou bijwonen. Het Beatrixtheater in Utrecht heeft slechts twee rolstoelplaatsen en die waren voor de matinee-voorstellingen niet meer beschikbaar. Wij reserveerden voor zaterdagavond 19 november maar dan moet het vervoer nog worden geregeld. De voorstelling duurt tot 22:50 uur en de terugreis kon uiterlijk voor 22:55 uur worden geboekt, hetgeen kan inhouden dat de taxi een kwartier eerder komt en dat we vroegtijdig het theater moeten verlaten. Uiteindelijk zijn we naar Utrecht en terug naar Geleen gebracht door hetzelfde taxibedrijf, die bereid was om ons na afloop van Miss Saigon op te pikken, dus dat was een zorg minder. In het Beatrixtheater moeten rolstoelers hoog op de tribune plaatsnemen en dat is niet zo plezierig kijken voor mij. Om de voorstelling op het diepgelegen podium te volgen, moet ik mijn hoofd voorover gebogen houden. Vermoeiend vanwege mijn verzwakte nekspieren en vervelend vanwege de speekselvloed. Miss Saigon is wel leuk maar verder zijn musicals niet meer aan mij besteed en schik ik me graag naar het programma van mijn geliefde TheaterHotel De Oranjerie.

Het clubbelang

De aanstelling van Louis van Gaal als algemeen directeur van AFC Ajax was een verrassing voor vriend en vijand. Van Gaal had immers gezegd dat hij nooit bij Ajax zal terugkeren omdat hij naar zijn zeggen is beschimpt en vernederd. In College Tour sprak hij verder over zijn ambities om bondscoach van een groot voetballand te worden. Bovendien is hij bepaald geen dikke maatjes met Johan Cruijff, die gedurende een jaar samen met o.a. Wim Jonk en Dennis Bergkamp de lijnen uitzetten voor een succesvoller Ajax. Het bestuur is afgetreden en een nieuwe ledenraad met veel ex-voetballers en tevens Cruijff-aanhangers is gekozen. Ook de Raad van Commissarissen werd opnieuw geformeerd door vijf personen, waaronder Johan Cruijff en Edgar Davids. Laatsgenoemde zou de eerste contacten met Louis van Gaal hebben gelegd, waarna onderhandelingen en aanstelling zijn afgerond door de RvC uitgezonderd Johan Cruijff. De Eeuwige Nummer 14 werd pas op de hoogte gebracht toen alles in kannen en kruiken was, voelt zich buitengesloten en zegt zijn vertrouwen in de RvC op. Uiteraard verdient deze werkwijze niet de schoonheidsprijs, is terecht achterbaks genoemd en verdeelt AFC Ajax in twee kampen.
Iedereen is het erover eens dat het belang van Ajax voorop hoort te staan maar wat is het beste voor de voetbalclub met zo'n vier miljoen fans in Nederland. Door de ontstane situatie moet een gedwongen keuze worden gemaakt tussen Johan Cruijff en Louis van Gaal want die twee samen gaat absoluut niet goed. Veel mensen binnen de club hebben hun positie te danken aan de coupe van Cruijff, waarmee zij een bepaalde weg zijn ingeslagen. Cruijff heeft de vrije hand gekregen om op technisch vlak zijn visie uit te laten voeren door capabele mensen ter plekke en hij als supervisor op afstand. Desondanks is nu toch een technisch directeur aangesteld in de persoon van Danny Blind, net als Louis van Gaal een ex-voetballer en in het bezit van een trainerslicentie. Als zoveel voetbalvisie van zo'n sterke ego's bij elkaar komt dan kunnen botsingen niet uitblijven en een conflict is niemand mee gediend. Van de andere kant is het erg naïef om te denken dat Cruijff volledig carte blanche zou krijgen, ongeacht de samenstelling van de RvC en de toekomstige directie, want niet iedereen is genegen om gedwee naar de pijpen van De Verlosser uit Barcelona te dansen. Maandag 28 november spreekt de ledenraad zich uit over de handelwijze van de vier commissarissen, de aanstelling van de directie en de mening van Johan Cruijff en de zijnen maar de echte ontknoping van deze malaise volgt pas op maandag 12 december.

Zwak, zwakker, zwakst

Dat kan gebeuren was een veel gehoorde uitspraak na het 3-2 verlies van Oranje tegen Zweden in de laatste kwalificatiewedstrijd voor het EK voetbal 2012. Nederland heeft zich reeds geplaatst en dan is het blijkbaar moeilijk om gemotiveerd te blijven. Je zou verwachten dat onze voetbalmiljonairs een lesje hebben geleerd en de komende twee oefeninterlands hun beste beentje voorzetten, echter niets is minder waar.
In een ArenA vol Oranje-aanhangers vervielen onze vedetten tegen Kroatië weer in slaapverwekkende roulatie van de bal in de achterste linie i.p.v. meer inzet, scherpte en lef te tonen. Robin van Persie is allerminst productief voor het Nederlands elftal, dit keer faalde hij om vrij voor de keeper de bal in het doel te werken. Het resulteerde in een bloedeloze 0-0, kwalitatief uitermate teleurstellend oftewel afgekort zoals het vrouwelijk geslachtsorgaan ook wordt genoemd. Altijd lastige tegenstanders, zulke landenteams als Kroatië is dan het excuus of beter gezegd de uitvlucht. Mijn haren gingen helemaal recht overeind staan toen Wesley Sneijder na afloop verkondigde dat die ploegen zijn te kloppen als zij er een schepje bovenop doen.
Een vriendschappelijk oefenduel tegen Duitsers bestaat niet omdat zij wel over een winnersmentaliteit beschikken en tot het laatste fluitsignaal strijd leveren. In Hamburg leed Oranje een ontluisterende 3-0 nederlaag, die eerder hoger dan lager had kunnen uitvallen. De brede Duitse selectie bestaat uit jonge dynamische spelers, die na verovering van de bal snel kunnen omschakelen en ook nog efficiënt afronden. Oranje is vaak en lang aan de bal om uiteindelijk balverlies te lijden of een schaarse scoringskans te verprutsen. Oranje creëerde tegen Duitsland nauwelijks doelpuntrijpe situaties maar dat is niet verwonderlijk als je zo tam en laf voetbalt. Mark van Bommel zei dat deze vernederende wedstrijd Oranje van pas komt als Nederland en Duitsland op het komende EK voetbal tegen elkaar loten. Ik noem dat ongepaste grootspraak en zet grote vraagtekens bij de favorietenrol van Nederland op het Europees kampioenschap in Oekraïne en Polen.

Tegenslag

Soms zit het dermate tegen dat ik de moed zou kunnen verliezen maar dat ligt niet in mijn aard. De nare gevolgen van ALS heb ik vooralsnog althans manhaftig gedragen en ook op het terrein van de zorg heb ik vele hobbels moeten nemen. De onmacht om in woord en daad bij te dragen aan een oplossing voor problemen, daar heb ik veel moeite mee. Sinds 20 oktober heb ik een nieuwe gastronomie-sonde gekregen en ik ben er eufenistisch uitgedrukt niet blij mee. In tegenstelling tot de eerste gastronomie-sonde, die ik bijna zes jaar naar tevredenheid heb gehad, is de kans op lekkage bij deze aanzienlijk groter. De sonde-voeding hoort in mijn maag te belanden en niet mijn kleren en rolstoel te besmeuren. Ik heb gevraagd om een andere gastronomie-sonde, bij voorkeur met de betrouwbare luerlock aansluiting. Tot overmaat van ramp laadt mijn handzame voedingspomp niet meer op en ben ik voorlopig aangewezen op een antiquarische exemplaar. Die kolossale voedingspompen kan bijna een auto-accu herbergen maar geeft er al na zo'n twee uur de brui aan. Waarschijnlijk ligt het aan de adapter of zelfs alleen de plug, waarmee die op de voedingspomp wordt aangesloten, en dat zou snel vervangen kunnen worden. Hopelijk is alles verholpen voor 19 november als wij naar Miss Saigon in Utrecht willen gaan. Ik laat me niet zo snel uit het veld slaan en waarom zou ik niet positief blijven, de zon komt iedere morgen weer op.

Te mooi om waar te zijn

Uiteraard zou ik ten volle van het leven willen genieten maar dat is mij niet gegeven en het is zinloos om daarover te mijmeren. ALS is mij overkomen en de wetenschap, die zich op dit vlak niet al te hard inspant, tast nog steeds in het duister over de oorzaak ervan. In mijn dromen voer ik de regie over mijn spieren, nemen spiermassa en -kracht toe en ben ik weer energiek en zelfstandig als vanouds. Mijn stem is terug, verbaal communiceren, adrem reageren en diepgaande gesprekken zijn weer mogelijk. Overmand door emoties kan ik amper een woord uitbrengen en het liefst zou ik alles tegelijk willen uitproberen. Handen en armen die aan mij gehoorzamen zodat ik kan aanraken, omhelzen en zoveel meer. ADL-afhankelijkheid behoort tot de verleden tijd, bij het douchen, scheren, aankleden etcetera heb ik geen hulp meer nodig. Eten en drinken, alles zou mij goed smaken dus moet ik niet te gulzig zijn maar met mate smullen. Wandelen zover als mijn benen me kunnen dragen en de vermoeidheid na inspanning ervaren. Als de dienstdoende verzorgster het dekbed terugslaat en haar koude handen mijn lichaam beroeren dan wordt snel duidelijk dat ik rijkelijk heb liggen fantaseren.

Haal 't doek maar op

Zaterdag 8 oktober waren we toe aan de voor ons tweede voorstelling van dit prille theaterseizoen. Herman van Veen stond op het programma en stelde zeker voor de pauze niet teleur. De maestro zelf en de pianist, die hem reeds 47 jaar trouw is, samen met vier jongere musici bereikten een hoog amusementsniveau. Dit zestal had er duidelijk veel plezier in en dat komt goed over bij de massaal aanwezige theaterbezoekers. Herman van Veen staat garant voor creativiteit in tekst, muziek en voordracht van beide. De liedjes worden op originele wijze ingeleid of afgewisseld met grappige anekdotes. Op 66-jarige leeftijd bruist hij nog steeds van de energie en zet met speels gemak een optreden van formaat op de planken.
Onze volgende theateravond in De Oranjerie zou Toon, de musical zijn geweest maar wegens oververmoeidheid van Alex Klaasen zijn alle voorstellingen afgelast. Voordat ons dat bekend was, hadden we al kaartjes voor Miss Saigon in het Beatrixtheater van Utrecht gereserveerd. Op zaterdag 19 november moeten we weliswaar een rit naar de Domstad ervoor over hebben maar volgens kenners is het één van de mooiste musicals. Van De Oranjerie hebben we naar aanleiding van de nare ervaring op 10 september, zie blog 'Nine-ten', een gratis voorstelling aangeboden gekregen. Op aanraden van Dorien Pollaert, verantwoordelijk voor het theaterprogramma aldaar, is onze keus gevallen op de Vlaamse cabaretier Jeroen Leenders.

Don't you worry

De heren voetbalanalytici kunnen soms doordraven in hun zoektocht naar tekortkomingen van clubs en de mensen die er werken. Zo zou Ajax afgezakt zijn naar het niveau ten tijde van Martin Jol en op het eerste oog zijn negen verliespunten na acht wedstrijden inderdaad een topclub onwaardig. In vergelijking met PSV en FC Twente hebben de Amsterdamers één gelijkspel en dus twee verliespunten meer opgelopen. AZ, de huidige koploper van de eredivisie, doet het goed maar heeft ook het makkelijkste programma tot nu toe gehad. Als de Alkmaar Zaandam combinatie op 15 oktober in de Amsterdam ArenA verliest en dat is een must voor Ajax dan staan de vier potentiële kampioenskandidaten weer bijeen.
Toegegeven dat ik door een rood-wit gekleurde bril kijk maar ik ben niet zo somber over Ajax en zeker niet de toekomst daarvan. Ik ben nog niet tevreden over het vertoonde spel, met name gretigheid en lef ontbreken. Het gelijkspel tegen FC VVV in stadion De koel is niet goed te praten maar PSV overkwam hetzelfde. Tegen PSV twee keer een achterstand wegwerken en uiteindelijk met 2-2 uit Eindhoven vertrekken, is niet zo verkeerd. AFC Ajax - FC Twente had binnen een kwartier 2-0 moeten staan maar door een ongelooflijke blunder werd het glaszuivere doelpunt van Jan Vertonghen wegens vermeend buitenspel afgekeurd. In plaats van een open wedstrijd met kansen over en weer, werd het een matige pot voetbal en wisten de tukkers in de slotminuten alsnog 1-1 te scoren. In de Euroborg FC Groningen verslaan is geen gemakkelijke opgave en Ajax was pertinent niet fel genoeg om dat te bewerkstelligen. De Groningers kregen zes gele kaarten waarvan er zeker twee direct rood hadden kunnen, nee moeten zijn. Gregory van der Wiel maakt onopzettelijk hands binnen het 16-metergebied en krijgt zijn tweede gele kaart en dus rood waarna Ajax het laatste halfuur met tien man moest uitspelen. Ondanks dat de Amsterdamers nog scoringskansen creëren, lukt het niet om de toegekende en benutte strafschop te boven te komen waardoor het eerste verlies in deze competitie een feit was.
N.B. Naast Nicolai Boilesen, hamstringletsel, zal Ajax het ook zonder Toby Alderweireld en Kolbeinn Sigthorsson moeten stellen. Beide hebben een enkelblessure opgelopen, de Belgische centrumverdediger zal enkele weken en de IJslandse spits zelfs enkele maanden niet inzetbaar zijn

Onvoorspelbaar grillig

Als we in de grote vakantie niet wekenlang volop zonneschijn hebben gehad dan was het in de beleving van veel mensen een slechte zomer. Bij een zeeklimaat zoals in Nederland hoort onbestendig, wisselvallig weer, zonnige perioden gevolgd door neerslag en andersom. Soms wisselen zon en regen zich dezelfde dag af maar een aantal opeenvolgende dagen van beide komen ook voor. Het wordt echter alsmaar extremer, telkens opnieuw worden records gebroken. Tropische warmte, aanhoudende droogte, overdadige neerslag, stevige wind tot stormkracht toe en andere uitersten passen in het hedendaagse weerbeeld.
Begin herfst konden we genieten van een strak blauwe lucht, temperatuur ruim boven de twintig en matige wind. Behalve de vaste kliek, die onder mindere weersomstandigheden ook in de buitenlucht is, worden andere bewoners naar buiten gerold en in de schaduw gestald. Mensen met een verstoord dag- en nachtritme doordat ze normaliter veel in bed liggen en versufd zijn. Mensen die stilzwijgend voor zich uit staren en anderen die door hun luidkeels schreeuwen nadrukkelijk aanwezig zijn. Mensen die vermaakt worden met Duitse schlagers en Hollandse smartlappen. Op zo'n dagen word ik openlijk geconfronteerd met de populatie waaronder ik reeds 4,5 jaar verblijf.
In mijn toekomstideaal had ik absoluut geen plaats ingeruimd voor opname in een zorgcentrum pal na mijn vijftigste verjaardag. Echter niets is zeker in het leven behalve dat het vroeg of laat eindigt maar het thema dood wordt angstvallig vermeden. Onbegrijpelijk hoe dierbaren worden geconfronteerd met vragen over bijvoorbeeld reanimatie, euthanasie, orgaan- en weefseldonatie, begrafenis of crematie en wensen omtrent uitvaart en nalatenschap. Hoe en wanneer zal mijn levenseinde zich voltrekken, uitgezonderd bij euthanasie en zelfmoord is dat niet in te vullen. Als dat te regisseren zou zijn dan ontwaakten we op een gegeven moment niet meer uit onze slaap. Hoogbejaard of jonger dat maakt niet uit, als we maar van het leven hebben genoten. Helaas zijn niet alle idealen helemaal te verwezenlijken, net als het weer kan het leven ook onvoorspelbaarder en grilliger verlopen dan verwacht.

Verhuftering

PVV-ers zijn vooral tegen veel zaken, speerpunten die sommigen aanspreken, waarbij echter geen passende oplossing wordt aangedragen. Na winst van de PVV bij de gemeenteraadsverkiezingen in Almere en Den Haag, werden de onuitvoerbaarheid van hun programma en het gebrek aan capabele politici aangetoond waardoor zij noodgedwongen moesten afhaken. Bij de formatie van de huidige regering was het onmogelijk om op alle fronten een compromis af te sluiten, vandaar deze labiele minderheidscoalitie zonder ook maar één ministers- of staatssecretarispost voor de PVV. Uit onvrede over andere politieke partijen op de PVV stemmen, is geen sterke argumentatie, hooguit het afgeven van een signaal waarvan je de gevolgen mogelijk vier jaar onder ogen moet zien. Mijn begrip voor PVV-stemmers was al niet hoog maar is sinds Prinsjesdag en de twee dagen daarna tot nul komma nul geslonken. Het onbetamelijke gedrag van Geert Wilders jegens Job Cohen, Mark Rutte en de hele Tweede Kamer is onacceptabel. "Jullie kunnen allemaal de boom in" daar wordt de onderlinge werkverhouding niet beter van. Hij spreekt over selectieve verontwaardiging omdat collega's ook ongepaste opmerkingen maken en daar niemand over valt. Het grote verschil is echter dat anderen het zeer incidenteel doen en Wilders structureel en herhaaldelijk om een persoon of hele bevolkingsgroep te provoceren en weg te zetten. Als je een publieke functie bekleedt dan moet je extra alert zijn op taalgebruik maar in plaats daarvan gaat Wilders prat op zijn schofferende uitlatingen en de hele PVV-fractie lacht en roffelt instemmend. Tuig noemt hij een deel van de Nederlandse jongeren maar het is duidelijk dat zij in ieder geval door hem geen fatsoen krijgen aangeleerd. Volgens mij staat PVV voor partij voor de verhuftering en hopelijk reduceert hun aantal zetels tot drie of minder bij de volgende verkiezingen. De PVV als gedoogpartner stuitte en stuit nog steeds op veel weerstand en je moet er toch niet aan denken dat zulke figuren als Wilders en de zijnen ons land daadwerkelijk gaan vertegenwoordigen.

No pay no cure

Vanaf deze maand belt de ene na de andere collectant bij je aan of via radio en tv krijg je rekeningnummers aangereikt om geld in te zamelen voor een goed doel. Naast de plaatselijke fanfare, het zangkoor, de scouting en talloze andere verenigingen wordt ook een financiële bijdrage gevraagd voor wetenschappelijk onderzoek naar allerlei ziekten. Voor bestrijding en zo mogelijk genezing en voorkoming van kanker, hart- en vaatziekten, Alzheimer, spierziekten en bewegingsstoornissen, diabetes en ook ALS wordt momenteel actie gevoerd. ALS Stichting Nederland heeft spotjes laten maken van ALS-patiënten, die bij uitzending daarvan inmiddels zijn overleden. 'De wereld draait door' en 'Altijd wat' hebben onlangs aandacht geschonken aan ALS en deze campagne. In Nederland komen er jaarlijks 500 patiënten bij oftewel 1 op de 32000 krijgen de diagnose ALS en daarmee hun doodsvonnis te horen. De levensverwachting voor deze mensen bedraagt gemiddeld drie, vier jaar, jaren waarin de kwaliteit van leven genadeloos drastisch keldert. Voor de farmaceutische industrie is een populatie van zo'n 1500 in Nederland en zelfs wereldwijd te klein om financiëel aantrekkelijk te zijn. Met andere woorden onvoldoende lucratief om voor deze groep patiënten medicijnen te ontwikkelen, zo doodsimpel en tegelijkertijd bikkelhard is het. Wie meer wil weten over en steun wil betuigen aan de strijd tegen ALS, kan terecht op vechtmeetegenals.nl of de website van ALS Stichting Nederland.

Federer forever

De US Open, het laatste Grand Slam toernooi, is wederom met vertraging vanwege aanhoudende regen gespeeld, overkapping is dringend gewenst. Samantha Stosur won verrassend en zeer terecht de damesfinale, de setstanden 6-2 6-3 spreken voor zich. Voor deze sympathieke Australische en van oorsprong dubbelspeelster is het de eerste Grand Slam titel in het enkelspel. Zij stond eerder in een finale en verloor toen van Francesca Schiavone maar deze keer moest Serena Williams het onderspit delven. De Amerikaanse ging weer eens door het lint na een beslissing van de wedstrijdleiding. We herinneren ons de lijnrechter die voor vanalles en nog wat werd uitgescholden omdat hij een voetfout had geconstateerd. Ditmaal moest de scheidsrechter het ontgelden nadat zij een door Williams gescoord punt aan Stosur toekende. Serena Williams schreeuwde "Come on" voordat de bal de vloer had geraakt en dat is niet toegestaan. Even later riep zij de scheidsrechter nog iets onvriendelijks toe, dat haar een waarschuwing opleverde. Arbiters moeten kordater en consequenter optreden tegen zulke dingen maar ook bij overschrijding van tijdslimieten. Rafael Nadal spant wat het laatste betreft de kroon en wordt daarvoor te weinig berispt. Reeds bij aanvang laat hij scheidsrechter en tegenstander ijskoud wachten totdat zijn ceremonie is voltooid en vervolgens is vijf minuten inspelen onvoldoende. Zijn preparatie voor de service vraagt meestal teveel tijd en ook het klaarstaan om te ontvangen kan sneller. Het aanvragen van een challenge moet zonder vertraging door overleg op afstand in gebarentaal met een coach geschieden. Novak Djokovic en Rafael Nadal stonden in de finale en kregen beiden één waarschuwing voor tijdsoverschrijding bij de opslag maar daar blijft het dan bij. De Serviër won zijn derde Grand Slam dit jaar, een buitengewoon succesvol jaar en absolute doorbraak. Ik wil daar niets aan afdoen maar een tenniswedstrijd met Roger Federer boeit me zoveel meer, zijn techniek en souplesse zijn ongeëvenaard. Als de Zwitser zou willen dan kan hij nog jaren mee om een Grand Slam titel toe te voegen aan zijn toch al imposante erelijst terwijl spelers van kracht- en werktennis veel blessuregevoeliger zijn en vroegtijdig moeten afhaken.

Nine-ten

De terreuraanslagen van 11 september 2001 op het WTC in New York zijn bekend als de wereldschokkende gebeurtenissen op 9/11, nine-eleven. Wat ons op 2011-9-10 overkwam, mag ook een weliswaar beduidend kleinere ramp worden genoemd. 's Ochtends had ik Karin ge-sms't om de kaartjes niet te vergeten en te informeren tot hoe laat de voorstelling zou duren. Toen zij antwoordde dat de kaartjes in haar tas zaten en de taxiritten waren geboekt, reageerde ik schertsend met "Wat kan er nu nog fout gaan".
De Limburgse band The Pink Floyd Sound is bezig met een theatertour en traden zaterdag 10 september op in het Roermondse TheaterHotel De Oranjerie. Hun concert was goed en gedurfd want zij schuwden niet om onbekendere en moeilijkere stukken te spelen. Nummers als Careful With That Axe Eugene, Echoes en Saucerful Of Secrets werden o.a. ten gehore gebracht. De techniek van licht en geluid is wel een punt van kritiek, kan en moet zeker verbeterd worden. In de pauze kregen we in de smiezen dat het einde van het concert niet rond 21:50 maar 22:50 uur zou zijn dus heeft Karin de terugrit laten aanpassen. Tijdens het tweede gedeelte begon de kriebelhoest toe te nemen en werkelijk bij het slotakkoord moest ik slijm opgeven.
In een uithoek van de foyer heeft Karin mijn mond schoongemaakt waarna we richting de uitgang vertrokken. Karin liep voorop om een weg te banen door de menigte, desondanks blijft het opletten dat niemand alsnog voor de wielen van mijn rolstoel gaat lopen. Na binnenkomst in de hal, waar behoorlijk veel decibellen muziek werden geproduceerd, heeft waarschijnlijk de voetensteun een openstaande glazen deur geraakt. Die deur van niet geringe afmeting stortte volledig in, waarbij glasbrokken een hevig bloedende wond op Karin's arm veroorzaakten. Ogenblikkelijk waren zo'n vijf personen van De Oranjerie ter plekke om de arm te verbinden en glas van de rolstoel en de vloer te verwijderen. Hoe het heeft kunnen gebeuren is voor ons een raadsel maar het zal een combinatie van de mensenmassa, het helse kabaal en de onoplettendheid zijn geweest. We hebben nog even met twee medewerkers aan een tafel gezeten totdat de taxi was gearriveerd.
Toen de chauffeur een vreemde route nam, hebben we hem er op geattendeerd dat solo-vervoer aan mij is toegekend. Hij is desondanks doorgereden naar het station, waar mensen zouden worden opgepikt. Ondertussen had Karin reeds telefonisch contact opgenomen met Valys en haar smartphone aan de chauffeur overhandigd. Hij werd overtuigd van ons gelijk en nam contact op met de planner van taxibedrijf Schreurs waarna we eindelijk naar Geleen konden afreizen. Het is géén uitzondering dat deze taxivervoerder tegen de regels toch probeert om ritten te combineren.
In het hospice aangekomen, werd ik eerst naar bed geholpen waarna de verpleegkundige van dienst erbij is gehaald. Zij vond Karin's wond te gapend om zo te laten genezen en heeft de huisartsenpost van het Orbis Medisch Centrum gebeld. Aanvankelijk vroeg men zich af waarom wij niet naar het ziekenhuis in Roermond waren gegaan maar na uitleg over afhankelijkheid van rolstoelvervoer hadden ze begrip voor onze keuze. Karin heeft op dat nachtelijk uur Eric, mijn oudste zoon, bereid gevonden om samen naar de HAP van het OMC te gaan. Niet makkelijk voor mij om aan de zijlijn te zitten of zelfs te liggen en geen hulp in woord en daad te kunnen bieden. Omstreeks twee uur keerde Karin terug op mijn kamer met 11 hechtingen in en 5 zwaluwstaartjes op haar arm. Het resterende deel van de nacht hebben wij getracht om enige slaap te vatten maar dat viel niet mee na zo'n dramatisch einde aan onze eerste theateravond van het nieuwe seizoen.

Jeuk

Onlangs werd mij gevraagd of ik wel eens jeuk heb. Ondeugend als ik ben, keek ik haar indringend aan met ogen die "Waar haal je het lef vandaan" vroegen. Zij bedoelde het oprecht belangstellend en absoluut niet vulgair. Ik wil onderscheid maken tussen jeuk en kriebels; jeuk kan net zo erg als pijn zijn terwijl kriebels ook aangenaam kunnen zijn. Uiteraard heb ook ik soms last van zowel jeuk als kriebels maar ik heb dat leren verdragen, zonder armfunctie heb ik geen andere keus. De ondeugende variant komt aanzienlijk frequenter voor, wat dat betreft ben ik een kerngezonde man. Ik herinner me een tekening van een mannenhoofd, mogelijk Siegmund Freud, met als onderschrift 'What's on a mans mind'. In de voorhoofdsinhammen, gesichtsecken volgens de oosterburen, kon je het silhouet van een mooie vrouw ontdekken. Vaak wordt uit een reflex, nervositeit, gewoonte of verveling gekrabd, gestreeld of wat dan ook. Ik kan moeilijk verlangen dat de verzorgsters hun nagels regelmatig in mijn goddelijk lichaam zetten. Alhoewel, zorg is veelomvattend en gekrabd worden is nog lekkerder als je zelf nergens bij kan. Als ik echt de irritatie moet verbijten, iets op mijn oog bijvoorbeeld, dan roep ik zeker hulp in. Een vlieg of iets dergelijks veroorzaakt een kriebelend gevoel op je huid en lokt al snel een slaande beweging uit. Paarden of ander vee moeten tientallen vliegen op het lijf buiten het bereik van hun zwiepende staart dulden. Geen insect kan mij weerhouden van vertoeven in de frisse buitenlucht, daar heb ik al eerder het blog 'Allemaal beestjes' aan gewijd. Tik linksboven beestjes in en de zoekfunctie laat je blogs zien waarin dat woord voorkomt, zodat je die nog eens kunt nalezen. Als ik werkelijk ondraaglijke jeuk ondervind dan moet ik alarmeren, intikken wat waar aan de hand is, wachten totdat iemand komt, hopen dat ik word begrepen en er van af word geholpen. Geduld is een schone zaak maar niet altijd even makkelijk op te brengen als er al sprake van irritatie is. Ik word iedere dag gedoucht en met bodylotion ingesmeerd waardoor het aantal ongewenste huidprikkels in de regel reuze meevalt.

Deo volente

Als kind krijg je het geloof van de ouders in de schoot geworpen. Voordat je goed en wel kunt beslissen over of en zo ja welke geloofsovertuiging je wilt aanhangen, heb je doopsel, communie en vormsel reeds ondergaan. Eenmaal zover gekomen dan wordt ook voor de kerk getrouwd en laten we de nakomelingen weer dezelfde weg bewandelen. Op die wijze wordt een religie niet nageleefd uit oprechte overtuiging maar omdat deze met de paplepel wordt ingegeven. Om die reden sta ik als RK ingeschreven en heb mij geschaard onder de grote groep niet praktizerende katholieken, zoals dat zo fraai wordt genoemd. Uiteraard zijn allerlei verwikkelingen binnen de katholieke kerk en andere instellingen ook debet aan het afnemende kerkbezoek, zelfs sluiting of sloop van kerken, en de terugloop in het aantal kerkelijke huwelijken en uitvaartdiensten. Natuurlijk staat het iedereen vrij om zich op enig moment te bekeren maar in de regel gebeurt dat niet zo frequent. Ik respecteer degenen die kracht putten uit het geloof, je leven geheel in dienst stellen daarvan dat vind ik behoorlijk vergaand. Ik kan begrijpen dat mensen angst voor de dood hebben en zich vastklampen aan het geloof en de gedachte aan een hiernamaals. Wat ik mij niet kan voorstellen is dat een Almachtige God het zo uit de hand laat lopen op deze aardbol. Gods wil geschiedt, hij beschikt over leven en dood dan is het onbegrijpelijk dat slechterikken lang leed mogen veroorzaken en brave burgers vroegtijdig moeten sterven. Misschien ben ik niet volledig van het geloof afgevallen maar het geeft mij geen kracht, troost of wat dan ook. Het bestaan van een hiernamaals lijkt mij zeer onwaarschijnlijk maar ik laat me verrassen, eerst zien en dan geloven.

Geld stinkt

Voor Griekenland dreigde een faillissement bij een staatsschuld van zo'n 300 miljard en dat konden we als Europa niet laten gebeuren maar ook Ierland en Portugal kampen met enorme tekorten. Het noodfonds van de ECB, Europese centrale bank, heeft 750 miljard in kas, ontoereikend wanneer ook landen als Spanje en Italië steun gaan verlangen. Rust op de euro een vloek of een zegen, was één munt voor zoveel, verschillende landen wel zo'n slimme zet? De Verenigde Staten van Amerika staan voor bijna 14000 miljard in het rood en mogen desondanks nog eens tot 2400 miljard lenen om hun rekeningen te kunnen betalen. Een gigantische schuld die voornamelijk is ontstaan vanwege de oorlogvoering en ook de wedijver in de ruimtevaart weegt zwaar door. Hoe hoog mag het schuldenplafond oplopen, wil er enig zicht blijven op terugbetaling van geleend geld? Een particulier, die diep in de schulden steekt, vindt géén geldverstrekker bereid om nog wat te lenen. De kredietwaardigheid van de USA is aangetast door het verlies van de Triple A-status en de Amerikaanse dollar als wereldmunt staat ter discussie. Hoe is onze welvaart en tegelijkertijd overheidstekort te rijmen met het leed in de Derde Wereld? Nu luidt de noodklok voor Oost-Afrika en straks voor een ander deel van Afrika of elders. We storten wat geld op de bankrekening van een hulporganisatie en hopen dat voeding, medicamenten en andere dringende zaken de bestemming bereiken. De strijkstok en corruptie staan echter vaak een efficiënte en effectieve hulpverlening in de weg. Wellicht bezorgt het ons een zuiver geweten maar het is slechts noodhulp, meestal onvoldoende en voor velen te laat. Als we toch al voor vele miljarden staatsschuld hebben dan kunnen er wel nog miljarden worden uitgetrokken voor structurele hulp. Hulp waardoor de Derde Wereld, wat een nare benaming eigenlijk, ook op lange termijn geholpen is. Momenteel is er een spotje van ASN bank dat handelt over de besteding van geld. Eerst wordt een opsomming gemaakt van 'Geld verwoest Geld bouwt Geld doodt Geld geneest' etcetera en dan volgt 'Geld wordt pas fout of goed, door wat je er samen mee doet'.

Een zwart gat

Ik ben geen uitgesproken wielerfan maar deze Tour de France heb ik van begin tot eind gevolgd. Het slechte zomerweer gaf daar alle aanleiding toe en ook de laatste week van juli heeft weinig zonneschijn en aangename temperaturen in petto. Net als bij de Amstel Gold Race zijn de beelden vanuit de helikopters zeer mooi, al moet ik bekennen dat ik soms last had van zware oogleden. Als ik iets had gemist dat echt de moeite waard was dan kwam het wel aan bod in Tour du jour of De avondetappe. Het huidige wielrennen is zo geregisseerd dat het koersverloop voorspelbaar is geworden. Een kopgroep krijgt niet meer voorsprong dan het peloton in de resterende tientallen kilometers kan goedmaken, waarna de sprinters in stelling worden gebracht. De klassementrijders mikken op de tijdritten en bergetappes, meestal zelfs de allerlaatste klim daarvan, om het verschil te maken. Valpartijen komen altijd voor maar deze ronde waren ze erg talrijk en met uitzonderlijk letsel, hetgeen resulteerde in veel uitvallers en voor één wielrenner betekende het zelfs einde loopbaan. Even wat feiten over deze Ronde van Frankrijk, die behoudens een kort uitstapje naar Italië geheel op Frans grondgebied werd verreden. Voor het eerst in de historie eiste een Australiër de eindoverwinning voor zich op. Op de enerlaatste dag na de individuele tijdrit trok Cadel Evans de gele trui aan en de gebroeders Schleck stonden als tweede en derde op het podium in Parijs. Mark Cavendish bracht in zijn vierde Tour het totaal van behaalde etappezeges op maar liefst twintig stuks. De uit het Limburgse Valkenburg. afkomstige Rob Ruijgh eindigde als beste Nederlander op de 21ste plaats. De maandag na de Tour bespeurde ik een leegte in mijn dagbesteding en de US Open en Vuelta laten nog even op zich wachten. Traditioneel voorafgegaan door de strijd om de Johan Cruijff schaal, begint het eerste weekend van augustus de nationale voetbalcompetitie wel weer. Het leven is nogal inhoudloos zonder een goed gesprek, een hapje en drankje op z'n tijd en bewegingsvrijheid. Ter compensatie houd ik me ondermeer bezig met tv-kijken en vooral sport heeft mijn interesse. Wanneer een groot sportevenement voorbij is dan ervaar ik dat als een gemis en moet ik mijn zeeën van vrijetijd anderzins opvullen.

Wall of fame

Roger Federer kon in Parijs verhinderen dat Novak Djokovic de top van de ATP ranking zou bereiken. Op Wimbledon strandde de alom geliefde Zwitser in de kwartfinale door onbegrijpelijk knullig van Jo-Wilfried Tsonga te verliezen. Na winst op Tsonga werd Djokovic alsnog de nieuwe nummer één van de wereld en beleefde de primeur als finalist van Wimbledon. Als extra glans bovenop die hoogste klassering wist de Serviër op indrukwekkende wijze Rafael Nadal in de eindstrijd te verslaan. De eerste Grand Slam titel op Wimbledon voor de dit jaar haast onverslaanbare Novak Djokovic. De top vier is aan elkaar gewaagd en een aantal spelers zoals Robin Soderling en Juan Martin Del Potro proberen aan te klampen, dat maakt het behoorlijk spannend en interessant. Het vrouwentennis is te kwalificeren als onvoorspelbaar verrassend, dit keer was het Petra Kvitova gegund om een Grand Slam titel te bemachtigen. In de halve finale had zij Victoria Azarenka verslagen, dat was voor de toeschouwers op Wimbledon niet ongunstig. Sharapova en Azarenka doen namelijk qua kreunen niet voor elkaar onder en een onderlinge confrontatie zou een kwelling voor de oren hebben betekend. Thuis kun je het volume van de tv aanpassen of desnoods het geluid helemaal uitzetten maar in het stadion ben je aangewezen op gehoorbescherming. Verliezend finaliste Maria Sharapova moest de teleurstelling verbijten maar zij verdient veel meer met commerciële activiteiten dan met haar tennis. Onlangs heeft zij een contract afgesloten dat haar in acht jaar 70 miljoen oplevert. Zo prijken er twee nieuwe namen op de erelijst van Wimbledon maar nog steeds niet die van Andy Murray en Caroline Wozniacki.

Op het randje

Normaal gesproken zijn in een rechtszaak drie partijen; de aanklager is overtuigd van een misdrijf en komt met een eis, de verdediging pleit voor vrijspraak of een zo laag mogelijke straf en de rechter vonnist, doorgaans wat milder dan de eis. In de zaak Wilders was het Openbaar Ministerie niet voor vervolging, de verdachte en zijn advocaat uiteraard ook niet maar de rechtbank wilde dat wel. Vervolgens verstreek anderhalf jaar voordat ook de rechterlijke macht inzag dat vervolging achterwege had kunnen blijven en vonniste vrijspraak. Er wordt vrij gesproken bij gebrek aan bewijs, procedure- en vormfouten of zoals in dit geval uberhaupt geen sprake is van strafbare feiten. Je zou dat een verkeerde inschatting van de rechter kunnen noemen. Hij zei tijdens zijn vonnis dat uitspraken van Wilders soms wel op het randje waren. Hoeveel grievender Wilders moet zijn om vervolgd te kunnen worden is onduidelijk. Geert Wilders noemde de vrijspraak een overwinning voor heel Nederland en de vrijheid van meningsuiting. Gelukkig letten de meeste Nederlanders beter op hun taalgebruik, zeker degenen die een publieke functie bekleden.

Hoppa

Hoe meer ik over Griekenland hoor, hoe minder ik achter financiële steun aan dat land sta. Veel werknemers en vooral ambtenaren bekleden hun functies slechts op papier want zij verschijnen zelden of nooit op de werkplek. Indien aanwezig worden tijd en duur van de werkzaamheden naar eigen voorkeur ingevuld. De Grieken gaan vroeg met pensioen en dat wordt decennia na hun overlijden nog steeds uitgekeerd. Diverse belastingen worden niet geheven of niet afgedragen. Water is een geschenk van God dus daarvoor hoeft niet betaald te worden, vinden de Grieken. Corruptie van politici tot en met burgers, die allerlei duistere deals hebben bekonkeld, heeft Griekenland een schuld van ruim 300 miljard euro opgeleverd. Frankrijk en Duitsland hebben in het verleden reeds vele miljarden in de Griekse economie gestoken. Bij een faillissement van Griekenland kunnen zij naar hun geld fluiten en dreigen banken en pensioenfondsen om te vallen. Andere landen in de eurozone zouden ter bescherming van de euro en uit solidariteit ook financiële steun moeten geven. De EU en het IMF schrijven terecht verregaande bezuinigingen voor, wil Griekenland in aanmerking komen voor een broodnodig reddingsplan. Het kabinet dat deze maatregelen moet doorvoeren, heeft een krappe meerderheid behaald in het parlement maar het Griekse volk was en is ook nu fel tegen bezuinigingen. Eenderde van de jongeren is werkloos, ziet een toekomst in Griekenland niet meer zitten en overweegt om te emigreren. Als dat laatste massaal gaat gebeuren dan komt van wederopbouw weinig terecht en wordt het geld verspild aan generaties die al hebben geleefd als God in Frankrijk, euh pardon Griekenland. Uit traditie gooien de Grieken het servies over hun schouders aan diggelen dan moeten zij ook maar eigenhandig de scherven bijeenrapen. Dezelfde zienswijze mag wat mij betreft ook voor de Griekse economie gelden want zijzelf hebben hun land naar de rand van de afgrond gebracht.

Klein maar fijn

Ongeneeslijk zieken met een lage levensverwachting kunnen waarschijnlijk intenser genieten. Als je zo direct wordt geconfronteerd met de eindigheid van het leven dan zijn de gewone, alledaagse zaken écht waardevol. Velen, ikzelf niet uitgezonderd, zijn zich dat pas bewust als ze zelf of iemand in hun naaste omgeving te maken krijgen met beperkingen ten gevolge van een ongeval of ziekte. Egocentrisch en materialistisch denken zijn helaas in toenemende mate geworteld in onze maatschappij. De gevolgen van de door dit kabinet opgelegde forse bezuinigingen, beginnen zich steeds duidelijker af te tekenen waardoor we b.v. qua zorg weer meer op elkaar aangewezen zullen zijn. Ieder voor zich en God voor ons allen, gaat niet altijd voor iedereen op, de minderbedeelde, verzwakte of zieke medemens is altijd afhankelijk van anderen. Mantelzorg, vrijwilligerswerk, saamhorigheid, liefdadigheid zullen nog meer dan voorheen ingeburgerd en vanzelfsprekend moeten zijn. Luxe aankopen, uitstapjes, vakanties zijn niet dagelijks aan de orde, gelukkig maar want zo blijven ze speciale gebeurtenissen waar met verlangen naar kan worden uitgekeken. Een vriendelijk woord of gebaar kan op elk moment van de dag en kost niets behalve wellicht een beetje moeite. Ten derde maar daarom niet onbelangrijker, hebben een aanmoediging, compliment, aanraking, knuffel een grote uitwerking en geven jezelf veel voldoening. Het zijn de kleine dingen die het 'm doen, klinkt misschien cliché en afgezaagd maar toch is het één van de levenswijsheden waar we niet omheen kunnen.

Gezonde dosis optimisme

Toen ik mei 2010 introk in het hospice Daniken, sloot ik niet uit dat ik voor het eind van datzelfde jaar het leven zou laten. Ik probeer me nu zo weinig mogelijk met een onvermijdelijk overlijden bezig te houden. Wat onafwendbaar is zal vroeg of laat gebeuren dus ga ik mijn kostbare tijd niet verkwanselen aan gemijmer over een naderend einde. Ik sta, nou ja zit eigenlijk, positief in het leven en geniet nog volop van zoveel dingen. Muziek luisteren, tv kijken m.n. sport en actualiteiten, vertoeven in de buitenlucht, luisteren naar wat anderen te vertellen hebben, bijwonen van concerten en bezoeken van mijn favoriete theater. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en een aantal voorstellingen voor het nieuwe theaterseizoen gereserveerd. Vanaf september hebben we iedere maand een uitje, achtereenvolgens Pink Floyd Sound, Herman van Veen, Toon de musical, Veldhuis en Kemper, Lenette van Dongen, Soul Sisters en Acda en de Munnik. Afhankelijk van het concertaanbod, is een trip naar de Gelredome het overwegen waard want die locatie is ons zeer goed bevallen. Ik houd me niet bezig met een bepaalde gebeurtenis nog halen want dan kan ik doelen blijven bijstellen. Het is wel plezierig om ergens naartoe te kunnen leven zoals 11 april dit jaar Roger Waters met The Wall Live.

ALS CIZ ZZP10

Sinds kort is er een lotgenote ondergebracht in het hospice Daniken, waar ik inmiddels ruim een jaar verblijf. Alhoewel nooit helemaal vergelijkbaar, verkeert zij ongeveer in de conditie waarin ik vier jaar geleden was. In april 2007 werd ik op een reguliere afdeling van het zorgcentrum St. Odilia geplaatst. Voor alle duidelijkheid ik gun iedereen de benodigde zorg, ook als die wat specifieker en zwaarder dan gemiddeld is, maar triest genoeg kan dat door een doorsnee zorgcentrum o.a. vanwege budgettering en onderbezetting vaak niet worden geboden. In België zijn verspreid over het hele land een aantal centra opgezet voor ALS-patiënten en anderen die specialistische zorg vragen. Een hospice is in principe bedoeld voor cliënten met een levensverwachting tot maximaal zes maanden doch weet maar eens alles vooruit, zeker als ALS-ers. Net als bij functiewaardering is ook bij zorgzwaarte veel grijs tussen de opeenvolgende schalen, waar het CIZ niet altijd goed en consequent mee omgaat. Het is bekend dat vanuit een thuissituatie eerder de hoogste indicatie wordt afgegeven dan wanneer iemand reeds in een zorginstelling verblijft. Het scheelt natuurlijk ook als de aanvraag goed onderbouwd wordt ingediend. Een halfjaar voor mijn overplaatsing naar het hospice in mei 2010, werd het vereiste zorgzwaartepakket ZZP10 nog afgewezen. Fijn dat deze ALS-patiënte wel de intensievere zorg en begeleiding kan krijgen als zij het vermogen om te praten, eten en drinken verliest. Juist omdat ALS op relatief kleine schaal voorkomt, is het een goede zaak dat de hospicemedewerksters enige ervaring kunnen opdoen.

Game, set and match

Het gravel is haast ingebrand op mijn LED flatscreen. Elke morgen vanaf half elf tot in de avond waren de verrichtingen op Roland Garros te volgen. De NOS haakte omstreeks kwart over vijf af maar gelukkig hebben we nog Eurosport International. Ondanks dat er drie publieke zenders zijn, wordt het verslag van een tennispartij vroegtijdig afgebroken en verwezen naar het internet. Op zondag werd zelfs voorrang gegeven aan een kampioenschap van grote kerels op kinderfietsjes. ik heb genoten van twee weken tennis. Met name bij de mannen was het een droomscenario dat de top vier in de halve finales stonden. Roger Federer versloeg Novak Djokovic in vier sets waarvan twee eindigden met een tiebreak. Daardoor bleef de Serviër op 44 opeenvolgende zeges steken en zag de nummer-1-positie op de wereldranglijst aan zijn neus voorbij gaan. De finale werd een nieuwe confrontatie tussen Rafael Nadal en Roger Federer, die ditmaal op gravel goed partij wist te geven. De Zwitser had de eerste set nooit meer mogen afstaan want na een furieuze start ging hij met 5-2 aan de leiding. De tweede set werd met een tiebreak, in wezen een loterij, in zijn nadeel beslist, de derde wist hij eindelijk te pakken maar de vierde en daarmee de wedstrijd werd weer gewonnen door Nadal. Voor de eigenzinnige tennisser van Mallorca was het de tiende Grand Slam titel waarvan zes in Parijs. Onbegrijpelijk dat scheidsrechters zo weinig optreden tegen het ceremonieel en getreuzel van Nadal. Bij zijn eigen service neemt hij royaal de tijd maar ook bij die van de tegenspeler dringt hij zijn tempo op. Het is snel af te leren als de arbiters consequent bij elke overschrijding van de tijdlimiet optreden, eerst een waarschuwing en daarna gaat het punt naar de tegenstander. De hooggeplaatste vrouwen moesten allen vroegtijdig het toernooi verlaten met als grootste verrassing de uitschakeling van Kim Clijsters door Nederlands hoop Arantxa Rus. De titelverdedigster Francesca Schiavone bereikte opnieuw de finale maar moest het deze keer afleggen tegen Na Li, de eerste Chinese die een Grand Slam won. Nu kleurt mijn flatscreen overwegend grasgroen i.p.v. terracotta want het tennissen gaat verder met Queen's Eastbourne en Rosmalen in voorbereiding op Wimbledon.

Mijn mei

Hete Vrede van Claudia de Breij was op vrijdag 20 mei voor ons een leuke afsluiting van het theaterseizoen. Haar voorstelling is zeer onderhoudend, geestig en afwisselend. Dat zij goed gebekt is, is algemeen bekend maar zij beschikt ook over een mooie zangstem. Met het openingslied 'Mag ik dan bij jou' had zij meteen mijn hart gestolen, by the way alle liedjes uit Hete Vrede zijn op cd uitgebracht. Niet verwonderlijk dat de zaal nagenoeg vol zat want zelfs de zijvleugels, waar ook de rolstoelplaatsen zijn, waren goed bezet. Tien dagen eerder waren we erbij toen Freek de Jonge met Neven optrad in TheaterHotel De Oranjerie. De ouwe rot in het vak, waar ik een groot fan van ben, kan nog steeds een goede voorstelling op de planken brengen. Toch vond ik hem bij tijd en wijle wat langdradig, iets waaraan Toon Hermans zich in zijn nadagen ook schuldig maakte. Op de eerste mei bezochten we samen met mijn zonen en de meiden 1953 De musical. De dramatische gebeurtenissen in de nacht van 31 januari op 1 februari, bekend als de watersnoodramp, worden letterlijk op kleine schaal uitgebeeld. Zo'n klein opgezette musical, waarbij decorstukken in het halfduister zichtbaar voor het publiek worden gewisseld, heeft wel degelijk ook z'n charme.
Op sportief vlak was en is nog steeds veel te genieten deze maand. De laatste wedstrijden van de vaderlandse competitie zinderden van spanning en de bekerfinale was ook niet te versmaden. De finale om de Europa League, een Portugees onderonsje, viel tegen maar die van de Champions League hebben we nog tegoed. Barcelona CF en Manchester United zouden garant moeten staan voor een mooie pot voetbal. Voor Edwin van der Sar is dat de 100ste CL-wedstrijd en tevens het eind van zijn loopbaan als actief voetballer, wat mooi als hij die winnend zou kunnen afsluiten. De laatste week van een zware Giro d'Italia is ingegaan maar wordt wat mij betreft sinds afgelopen zondag overschaduwd door Roland Garros. Alberto Contador, de gedoodverfde favoriet voor de eindzege, heeft de roze trui al om de schouders en zal die niet meer afstaan. De winnaar van de Parijse Grand Slam titel is dit jaar niet alleen bij de dames maar ook de heren moeilijk voorspelbaar. Gravelspecialist Rafael Nadal aast op zijn zesde titel op Roland Garros, waarmee hij het record van Bjorn Borg zou evenaren. De in topvorm verkerende Novak Djokovic heeft nu al een indrukwekkende reeks zeges op zijn naam staan en als hij alle zeven partijen wint in Parijs dan betekent dat 46 keer winst op rij en de nieuwe nummer één op de ATP ranking. Roger Federer kan je nooit wegcijferen en outsiders zoals Andy Murray, Robin Soderling of David Ferrer kunnen ook verrassen.
De trend van extreme klimatologische omstandigheden zet zich door, in Nederland is het sinds 1976 niet zo warm en droog geweest. Het uitzonderlijk mooie voorjaarsweer lokt veel mensen en ook mij naar buiten maar het verblijf in de felle zon moet je wel verantwoord houden. Ik zoek de zon op omdat ik dat aangenaam vind, verbranden en vervellen moet ik niet hebben. Het is verraderlijk lang vol te houden met de stevige wind waarmee de zonneschijn dikwijls vergezeld ging. Nooit eerder raakten mijn ogen zo geïrriteerd van wat allemaal door de lucht zweefde in deze bloeitijd. Laten we hopen dat de echte zomermaanden ook nog fraai weer in petto hebben als velen vakantie in eigen land vieren. Uit dit maandoverzicht mag duidelijk zijn dat ik me niet verveel, integendeel nog tijd tekortkom. Last but not least moet ik nog vermelden dat mijn jongste zus op 5 mei Sarah heeft gezien, hetgeen niet ongemerkt voorbij is gegaan.

De derde ster

Je kunt je geen spannender slot voorstellen dan de onderlinge confrontatie tussen de nummers één en twee van de eredivisie. Tot overmaat van ramp werd die beslissende wedstrijd voor het kampioenschap tussen AFC Ajax en FC Twente twee weken na de enerlaatste competitieronde gespeeld. Halverwege die veertien dagen konden we als opwarmertje voor beide clubs genieten van een schitterende bekerfinale, veel spectaculairder dan de FA cup Manchester City - Stoke City. Ajax domineerde vrijwel de gehele wedstrijd maar verloor ongelukkig met 3-2 door een onterecht toegekende vrije trap diep in de verlenging. Op zondag 15 mei in de Amsterdam ArenA zou het om de hoofdprijs gaan, daar waren de godenzonen, de tukkers en heel voetbalminnend Nederland zich terdege van bewust. Het vuurtje werd door de media goed opgestookt, dagelijks werd meermaals bericht over de ontknoping, de apotheose of de climax. Zou Twente met de bekerwinst een dreun hebben uitgedeeld of Ajax juist extra gemotiveerd zijn door revanchegevoelens, vroeg men zich af.
Eredivisie Live had maar liefst 24 camera's opgesteld om werkelijk alles vast te leggen, beelden die in meer dan tachtig landen werden uitgezonden. André Hazes jr. zorgde voor de warming-up van zo'n 50.000 Ajax-aanhangers, die 'Bloed, zweet en tranen' uit volle borst meezongen. De oproep van de stadionspreker om als twaalfde man achter Ajax te gaan staan, was niet tegen dovemansoren gezegd. Acties van de thuisclub werden luidkeels aangemoedigd terwijl balbezit van Twente werd getracteerd op een striemend fluitconcert. De Amsterdammers kwamen fel en vastberaden uit de startblokken en waren opnieuw de bovenliggende partij, dat in de 23ste minuut resulteerde in de openingstreffer. Siem de Jong schoot op aangezien van Gregory van der Wiel strak in de tegengestelde verre hoek. Ajax bleef druk naar voren houden, liet Twente niet in hun spel komen en ging meer dan verdiend rusten met een 1-0 voorsprong. Vlak na aftrap van de tweede helft kwam Ajax op 2-0, wederom uit een voorzet van van der Wiel kopte Danny Landzaat het leer met een fraaie snoekduik onhoudbaar rechtsboven in eigen doel. De Ajaxieden waren even niet bij de les waardoor Theo Janssen binnen enkele minuten met een geplaatst schot in de linkerbovenhoek vanaf rand strafschopgebied kon scoren. De Twentse opleving na die aansluitingstreffer was echter van korte duur omdat de Amsterdammers zich snel wisten te herpakken. Toen Siem de Jong in de 78ste minuut na een subliem ééntweetje met Cristian Eriksen zijn tweede goal maakte, kon Ajax met een 3-1 voorsprong het kampioenschap niet meer ontgaan. Twente zag hun droom om voor het tweede opeenvolgende jaar kampioen van Nederland te worden, in rook opgaan en raakte begrijpelijkerwijs ietwat gefrustreerd. Veel voetbalkenners hadden Twente een grotere kans toegedicht dan dit onervaren en minder fysieke Ajax.
Ondanks alle schermutselingen, zie het blog AFCA-revolutie, is Frank de Boer er in geslaagd om een team te smeden van zijn jonge spelersgroep en de focus op voetbal te houden. Een formidabele prestatie om in deze roerige tijden de felbegeerde titel op te eisen en gegarandeerd te zijn van ook in financieel opzicht aantrekkelijke deelname aan de Champions League. Als de leegloop gaat meevallen, een aantal versterkingen worden aangetrokken en de nieuwe organisatie goed uitpakt dan breekt er wellicht voor Ajax, na dit 30ste kampioenschap in de historie van de club, niet alleen nationaal maar ook Europees een nieuwe glorietijd aan.

Vrijheid

Ruim zestig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog is het accent van de 5 mei-viering meer en meer verschoven naar vrijheid in algemene zin. Vrijheid is een verworvenheid of recht om te kunnen doen en laten wat je wilt, uiteraard binnen bepaalde grenzen. Van meningsuiting tot seksuele geaardheid voor ons, in tegenstelling tot vele andere wereldburgers, is vrijheid gewoon. Niets is menselijker dan het verlangen naar meer dus worden grenzen afgetast. Asocialen en criminelen gaan er bewust overheen, overlast en misdaad zijn de keerzijden van vrijheid. Een goede wisselwerking tussen geven en nemen is ook bij vrijheid een must.
Ik ben beperkt in allerlei vrijheden, voel me gevangen in mijn eigen lichaam. Zo hulpafhankelijk als ik ben en gekluisterd aan de rolstoel, kom ik soms mijn kamer niet af. Als ik hoestbuien heb en verwacht slijm op te kunnen geven dan ga ik niet naar buiten me onder de mensen begeven. Het leegraken van de zak sonde-voeding of het moeten plassen, zal ik rekening mee moeten houden. Voorheen reed ik naar het tennispark bij Spaubeek, de Geleense binnenstad en zelfs Beek of Stein maar sinds ik ben aangewezen op kinbesturing, is de actieradius aanzienlijk geslonken. Zo lang als ik mijn elro en spraakcomputer zelfstandig kan bedienen dan is er voor mij nog voldoende te genieten, hoe beperkt dan ook.

Trek je het echt zo goed

Die vraag kreeg onlangs via e-mail gesteld door een lotgenoot, die op vanhemertcomm.blogspot.com zelf publiceert. Zoals vermeld in de koptekst van mijn weblog, wil ik bewust niet louter over ALS schrijven want er zijn vele en interessantere onderwerpen. Helaas heb ik er de energie niet voor anders zou ik dagelijks een blog maken en meer inspringen op de actualiteit. Zeker zo'n lange blogs als de voorgaande twee daar tik ik, uiteraard met de nodige tussenpozen, soms meerdere dagen over. Meestal ben ik echter zo bevlogen dat de zinnen uit mijn hoofd moeten en daarbij neem ik vermoeidheid, pijnlijke nek en bezeiverde kin en hals op de koop toe. Ik kan mij voorstellen dat als men m.n. in het theaterseizoen leest over de vele uitjes, er een vertekend beeld kan ontstaan. Natuurlijk heb ik mindere dagen alhoewel dat meer met tekortkomingen in de zorg en verwante iinstanties dan met mijn gezondheid te maken heeft. Ondanks de nagenoeg totale afhankelijkheid, voel ik mij geen patiënt omdat ik nauwelijks lichamelijk lijden heb en niet bedlegerig ben. Mijn grootste ongemak is slijmvorming dat vooral in de avonduren resulteert in hoestbuien, die lang kunnen aanhouden voordat ik in staat ben om slijm op te geven. Als ik 's ochtends goed ben verzorgd dan kan ik daar de hele dag op teren. Ontegenzeglijk heb ik het de ene voor de andere dag moeilijker met mijn onvermogen om te praten, eten, drinken, lopen en nog meer maar ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik vrij stabiel blijf. Zolang ik mijn rolstoel en spraakcomputer kan bedienen en kan genieten van buitenlucht, zonneschijn, muziek en sport wanneer ik dat wil dan bespeur ik nog een beetje zelfstandigheid. Over significante veranderingen in het ziektebeeld zal ik altijd berichten, het dient geen enkel belang om mijn situatie rooskleuriger af te schilderen maar zoals gezegd ALS verloopt bij mij momenteel minder progressief. Ooit zal de medische wetenschap genezing van deze verfoeide aandoening mogelijk maken. Voor jou en mij komt dat te laat dus beste Jan tel geen dagen maar zorg dat de dagen tellen.

Topdrukte

Ik kan het niet bijbenen op mijn weblog. De show Songbook II van Simone Kleinsma was hoog niveau maar ik vond Songbook I mooier. Het was gezellig dat naast Karin ook mijn zussen erbij waren. Vier dagen later waren we weer in Roermond voor een concert van de Frank Boeijen Theatertour. Voor de pauze bracht hij nieuw werk ten gehore en de tweede helft was een greep uit zijn muzikaal verleden, dat repertoire viel bij ons meer in de smaak. Tussendoor, op maandag 11 april, zijn wij getuige geweest van de derde en laatste opvoering in de Gelredome van The Wall Live door de reeds 68-jarige Roger Waters. Zonder de twee andere artiesten tekort te willen doen, zal ik over die uit 1979 daterende rockopera berichten. Alhoewel het schier onmogelijk is om zo'n onbeschrijflijk mooie belevenis te verslaan, wil ik toch een poging wagen.
Om drie uur werden wij opgehaald door Regiotaxi Twente, die in Limburg was verzeild geraakt door een rit naar Maastricht. In de taxi stonk het naar een mengeling van sigarettenrook en dieseldamp. Twintig centimeters van de verboden-te-roken-sticker lag het pakje sigaretten van de chauffeur met zijn rokershoest en afschuwelijk bruine vingers. De lucht van diesel was nog penetranter en een open raampje bood helaas geen soelaas, schandalig dat ze zo een taxi durven aan te bieden. Gelukkig verliep de reis voorspoedig uitgezonderd dat in Arnhem de bereidwilligheid van een jongeman nodig was om in de taxi te stappen en ons naar de Gelredome te loodsen. Wij arriveerden om zes uur, blij om weer frisse lucht in te kunnen ademen en net op tijd om voor de vele valide fans naar binnen te gaan.
Twee uur voor aanvang van het spektakel, handen we voldoende tijd voor een toiletbezoek en om een mooie plaats in te nemen. Over de hele lengte van de lange tribune was een strook gereserveerd voor rolstoelers en begeleiders kregen een stoel aangeboden. Wij zaten ongeveer halverwege en hadden goed zicht op het podium, over de mensenmassa op het voetbalveld van Vitesse heen. De start van The Wall Live zou zoals aangekondigd stipt acht uur zijn en toen dat enige vertraging opliep, werd uit ongeduld gefloten en geschreeuwd. Die ontevreden geluiden verstomden snel na het overweldigende openingsnummer met o.a. een crashend vliegtuigje en vuurwerk. Een joelende menigte, een helikopter, afgevuurde kogels en meer waren zo realistisch weergegeven surroundeffecten dat je ogen en oren tekortkwam. Tijdens de show werd de muur steeds verder opgebouwd en diende tevens als een podiumbreed projectiescherm. Maar liefst twintig projectoren brachten oud maar ook actueel foto- en filmmateriaal haarscherp in beeld. Uiteraard ontbraken de animaties van Gerald Scarfe en de enorme poppen zoals The Teacher niet. Een groep Arnhemse kinderen had met zang en dans ook een aandeel in de show. Het spektakel eindigde met het neerhalen van de muur waarna de voltallige begeleidingsband van Roger Waters op de voorgrond kwam want net als bij de film The Wall hoort het accent op het verhaal te liggen.
De terugreis begon helaas later dan gepland omdat de chauffeur i.p.v. bij de afgesproken ingang L bij I stond te wachten. Gedurende dat drie kwartier reden tientallen Engelse trucks, hoogwerkers en vorkheftrucks het stadion binnen om alles af te breken en in te laden. Roger Waters, mister Pink Floyd, weet telkens de hoge verwachtingen waar te maken en zelfs te overtreffen door gebruik van de nieuwste technologie. Het Dark Side of The Moon concert op het Pinkpopterrein in Landgraaf heb ik ook op dit weblog euforisch beschreven. Ik vond The Wall Live nog indrukwekkender, waarschijnlijk vanwege de overkapping van de Gelredome komen beeld en geluid krachtiger over. Meer dan 30.000 bezoekers, waaronder kroonprins Willem Alexander en zijn vrouw Maxima, hebben een fantastische show beleefd. De koninklijke hoogheden zullen ongetwijfeld eerder dan wij in hun bed hebben gelegen, zij moesten ook met hun moeder c.q. schoonmoeder mee naar Berlijn, de stad die tot 9 november 1989 door een muur in tweeën was gedeeld. Karin en ik waren pas om half twee terug in Geleen maar dat hebben wij er heel graag voor over gehad.

AFCA-revolutie

AFC Ajax handhaaft zich ondanks alle tegenslagen in de top drie van de eredivisie betaald voetbal. De tweede plaats, die recht geeft op voorronden Champions League en zelfs het kampioenschap zijn nog binnen- bereik. Sommigen beweerden dat Ajax zonder Luis Suarez niets voorstelt, inmiddels zouden ook zij beter moeten weten. Zijn bijdrage aan dit seizoen is nihil; eerst liep hij een schorsing van zeven wedstrijden op en in de winterstop werd hij verkocht. Tegelijkertijd vertrok Urby Emanuelson, een veelzijdige voetballer die op de gehele linkerflank inzetbaar is. Het aantrekken van vervangende spelers zoals Bas Dost mislukte. Demy de Zeeuw moest na een trap tegen zijn hoofd op het WK Zuid-Afrika vrezen voor het einde van zijn voetballoopbaan. Trainer Martin Jol wordt ontslagen en uiteindelijk opgevolgd door Frank de Boer. Als spits Mounir El Hamdaoui vooral mentale problemen heeft en uit de gratie raakt, is niets over van de oorspronkelijke aanvalslinie. Siem de Jong neemt zijn positie zeer verdienstelijk in, Miralem Sulejmani op de rechtervleugel en de debuterende Lorenzo Ebecilio als linksbuiten vormen de nieuwe voorwaartsen van Ajax. Cristian Eriksen is een vaste waarde als spelverdeler binnen het elftal geworden. Maarten Stekelenburg heeft een vinger gebroken en waarschijnlijk zijn laatste wedstrijd voor Ajax gekeept. Aangezien ook de tweede doelman Vermeer geblesseerd is, moest Verhoeven onder de lat. De verdedigers Alderweireld en Blind zijn ook langdurig geblesseerd nu de beslissende fase van het seizoen wordt afgewerkt. Inmiddels is Kenneth Vermeer weer inzetbaar en ook Mounir El Hamdaoui heeft in het veld gestaan, rechtsbuiten Araz Ozbiliz pakt regelmatig speelminuten en Nicolai Boilesen manifesteert zich als de nieuwe linksback.
Er is al langer kritiek op Ajax en de leiding daarvan omdat de sportieve resultaten de laatste jaren tegenvallen. Nu diverse oud-voetballers, zoals Keje Molenaar, Dick Schoenaker en Peter Boeve, in de ledenraad zijn gekozen, onderneemt Johan Cruijff een nieuwe poging. Samen met Dennis Bergkamp en Wim Jonk heeft hij een plan uitgebroed om het establishment aan te pakken en Ajax te reorganiseren. Cruijff wil dat de juiste personen op de juiste plek worden aangesteld en dat het plan van aanpak strikt wordt nageleefd. Na de presentatie daarvan en de ontstane commotie, is de ledenraad bijeengekomen en dat leidde vrij snel tot de aankondiging van het aftreden van zowel de raad van bestuur als de raad van commissarissen. Het plan wordt breed gedragen maar de leiding wil het heft niet volledig in handen van Cruijff en de zijnen geven. Voorzitter Uri Coronel vond het nodig om een boekje open te doen over dreigende taai, die Cruijff zou hebben geuit teneinde zijn zin te krijgen. Zonder bestuur heeft een vereniging geen bestaansrecht en kunnen geen beslissingen worden genomen. Vanwege deze patstelling is een commissie van benoeming aangesteld waarin echter geen personen, die Cruijff goed gezind zijn, zitting hebben gekregen. De voorbarige uitspraak van Rik van den Boog dat Ajax weer geen kampioen zal worden, is een algemeen directeur onwaardig maar hij liet in hetzelfde interview ook doorschemeren na dit seizoen te zullen aftreden. Een nieuwe samenstelling van directie, bestuur, commissariaat, ledenraad, trainerskorps, technische en medische staf is géén garantie voor betere sportieve prestaties maar een frisse wind door de organisatie laten waaien dat kan geen kwaad. Of Johan Cruijff zelf een functie binnen Ajax gaat bekleden of dat hij vanaf de zijlijn en via de media blijft opereren, is voor iedereen nog de grote vraag.

Moe maar voldaan

Op het voormalig militair vliegveld Valkenburg bij Katwijk is een hangaar, naar verluidt voor 14 miljoen, omgetoverd tot theater voor de musical Soldaat van Oranje. Het publiek zit op een draaibare tribune waardoor van meerdere podia gebruik kan worden gemaakt. Schitterende sets waarvan die met het Scheveningse Kurhaus, de pier en de zee wellicht de mooiste is. Projectie van authentiek beeldmateriaal alsmede uniformen, wapens, motoren en een Dakota dragen allemaal hun steentje bij aan de sfeer van WO II. Zelfs kruitdampen, uitlaatgassen, fel daglicht en frisse buitenlucht worden de toeschouwers niet onthouden. Vanuit Limburg moet je de reisafstand op de koop toe nemen want Soldaat van Oranje is nergens anders uitvoerbaar. Door een omleiding en het oponthoud dat daarmee gepaard ging, bedroeg de reistijd op de heenweg zo'n drie uur waardoor Karin en ik iets te laat waren. Bij de ingang werden wij opgewacht door medewerksters van het theater en snel naar onze plaatsen geloodst. Toen wij en nog een rolstoelgebruikster met begeleidster op de tribune zaten, werd het startsein voor deze opvoering van de musical pas gegeven. Service van de bovenste plank, dat hadden we eerder mogen ervaren bij Tarzan in het Circustheater te Scheveningen en bij de theateroproer rond Micha Wertheim tijdens Cabarestafette in Roermond. Wie daar het fijne van wil weten of het nog eens wil nalezen, kan één van de trefwoorden linksboven op het weblog intikken. De pauze hadden we benut om naar het toilet te gaan en om de terugrit te boeken. Voor een sanitaire stop was niet eerder gelegenheid en voor de reservering bij Valys wilden wij eerst de exacte eindtijd van de voorstelling weten. Meteen na afloop stond een taxi klaar, die wij tweeënhalf uur later in Geleen weer konden verlaten. Alles bij elkaar waren we negen uur van huis geweest, één aansluitend geheel van taxivervoer en theaterbezoek. Naast de musical nog de tentoonstelling bezichtigen zou althans voor mij te vermoeiend zijn geweest. Als je in het uiterst zuidoostelijk deel van Nederland, dat Limburg heet, woont dan is het altijd betrekkelijk ver reizen voor de grote musicals en concerten. Wij vonden het fijn om vroeg in de avond terug te zijn en mede vanwege het ingaan van de zomertijd wat eerder van onze nachtrust te gaan genieten.

Eind goed, al goed

Iedere blijvend invalide, die niet terminaal ziek is, raad ik aan om een rolstoelbusje aan te schaffen. De problemen met het georganiseerde rolstoelvervoer zijn meer structureel dan incidenteel en dat het ooit zal verbeteren is ijdele hoop. Voor vrijdagavond 18 maart hadden we de ritten Geleen naar Weert en vice versa geboekt bij Valys, dat betekent in mijn geval individueel vervoer dus rechtstreeks naar de bestemming en géén gecombineerde ritten. Tot mijn ontsteltenis kwam echter Regiotaxi voorrijden om ons via Valkenburg naar Weert te vervoeren, sowieso een zeer ongelukkige combinatie. In allerijl is er toen een andere taxi geregeld en doordat de chauffeur volgas heeft gereden, waren we toch op tijd in muziekcentrum De bosuil te Weert.
De medewerkers aldaar zouden ons namelijk voor de meute van 700 Bløffans binnen laten zodat we vooraan konden staan. Aangezien de crew dat onveilig vond i.v.m. de drukkende massa, werd verzocht om ons aan de zijkant achter een dranghek op te stellen. Een elro van 250 kg laat zich niet makkelijk wegduwen maar er was ook een gewone rolstoel bij en ik kan goed begrijpen dat Bløf liever op hysterische meiden uitkijkt. Aan de zijkant hadden we geen tien minuten gestaan, toen werd voorgesteld om naar een twee treden hogergelegen gedeelte te verkassen. Daar hebben we mee ingestemd want dat was de beste optie, met de elro in de hoogste stand had ik over het publiek heen perfect zicht op het podium. Het concert was een goede mix van Bløfs nieuwste cd 'Alles blijft anders' en ouder werk. In het tweede nummer dat zij ten gehore brachten, kwam heel toepasselijk de zinsnede 'is het terecht dat het gevecht is om ergens te kunnen zijn' voor maar uiteindelijk is alles op z'n pootjes terechtgekomen. Het is alleen frustrerend dat het taxivervoer zo vaak problemen geeft en op zo'n moment is niet kunnen praten mijn grootste handicap. Dat is de voornaamste reden waarom ik niet zonder begeleiding wil reizen omdat ik anders totaal ben overgeleverd aan de grillen van een taxibedrijf.
Na afloop werd ik aangesproken door de vrouw van de broer van een ex-collega, een andere Karin die ik niet ogenblikkelijk herkende want wij hadden elkaar slechts tweemaal eerder ontmoet. In 1995 op het feest na het huwelijk tussen die ex-collega en een ex-collega, waar ik vermomd als Raymond van het Groenewoud en later als bruidstaart optrad en in 2005 op Torhout Werchter met o.a. optredens van The Corrs en Phil Collins. Het viel ons op dat de medewerkers van De bosuil uiterst vriendelijk waren en ook wildvreemde bezoekers kwamen vragen hoe het optreden van Bløf was bevallen. 'Werthers echte' zijn niet alleen heerlijke roombabbelaars maar staat waarschijnlijk ook voor de Weertenaren als oprecht sympathieke mensen. Ik had de laatste cd van Bløf nog tegoed voor mijn verjaardag en die kon ter plekke worden aangeschaft dus dat hebben we gedaan. Even later arriveerde de taxi en tegen 01:00 uur waren we terug in Geleen. Ondanks een slechte start kunnen mijn zus Marlies, haar man Arie, Karin en ik terugkijken op een memorabele avond.

Ik heb er zin in

De dagen lengen, de temperatuur kruipt omhoog en de natuur ontwaakt. De trekvogels keren terug, winterslapers verlaten hun holen en alle voorbereidingen voor nieuw leven worden getroffen. Het bladgroen wil zich ontvouwen, de bloemknoppen staan op springen en akkers en tuinen worden in orde gemaakt. De mensen zijn opgewekter, winterkleding maakt plaats voor een luchtigere outfit en het buitenleven komt op gang. Heerlijk om frisse lucht op te snuiven en de warme zonnestraling op je lijf te voelen. De tennisprestaties van mijn oudste zoon Eric in de voorjaarscompetitie volgen terwijl de profs op Roland Garros strijden om de tweede Grand Slam titel van 2011. De ontknoping van de vaderlandse voetbalcompetitie, de KNVB bekerfinale FC Twente - AFC Ajax en de eindronden van de Champions en Europa league zijn niet te versmaden. Met het concert van Bløf afgelopen vrijdag in Weert is een reeks van acht voorstellingen in twee maanden tijd ingeluid. Soldaat van Oranje in Katwijk, Roger Waters met The Wall in Arnhem en de overige kortbij in de voor mij vertrouwde Oranjerie te Roermond. Ruim een half jaar vooruit plannen is in mijn situatie al gedurfd dus reikt mijn agenda niet verder dan 20 mei met Claudia de Breij. Tussendoor ziet mijn jongste zus Sarah, dat zal zeker niet ongemerkt voorbij gaan en ook daar verheug ik mij op.

Geloof en ongeloof

Mensen noemen zich nog wel katholiek maar dan niet praktizerend. Kerken blijven leeg en worden gesloopt want in onze drukke agenda is geen ruimte voor een wekelijks kerkbezoek. Door wie en wat er wordt verkondigd vanaf het preekgestoelte draagt ook niet altijd bij tot een uitverkocht huis. We zijn gelovig als het ons uitkomt, de E. H. communie van onze oogappel, kerstavond voor de feestelijke sfeer en ook soms bij een uitvaart wil het lukken dat de kerk afgeladen vol zit. Doop, communie, vormsel ondergaat men uit traditie, trouwen en zeker voor de kerk is niet in en bij een uitvaart wordt niet zelden gekozen voor een summiere dienst in het crematorium. Het op grote schaal aan het licht komen van seksueel misbruik door katholieke geestelijken heeft het imago van de R.K. bolwerken drastisch verslechterd en de uitschrijving van aanhangers in gang gezet. Oud-kardinaal Simonis strooide nog wat zout in de wonden toen hij zich met "Wir haben es nicht gewusst" zeer ongelukkig uitdrukte bij Pauw & Witteman terwijl later bleek dat hij wel degelijk op de hoogte was. Hij heeft zelfs willens en wetens iemand in een andere parochie geplaatst, waar deze man zich opnieuw aan kinderen vergreep. Het katholicisme was al op z'n retour en door de laatste verwikkelingen is dat in een stroomversnelling geraakt.
In de Steinse wijk Kerensheide, met betrekkelijk veel jonge gezinnen, gaat zeer waarschijnlijk op termijn de kerk tegen de vlakte en maakt plaats voor seniorenwoningen. Als prille tiener heb ik er bij huwelijken en uitvaarten de longen uit mijn lijf gezongen want dat was gebruikelijk in de vijfde klas. Mijn oudste zus is er getrouwd, mijn kinderen zijn er gedoopt en hebben er voor het eerst de hostie ontvangen. In 1965 verhuisden mijn ouders met kroost naar een nieuwbouwwijk in Stein, een klein dorp met ook toen al drie kerken. Om aan de behoefte van de vele kerkgangers tegemoet te komen, werd een straat verder dan de ouderlijke woning en onze buurman, de pastoor of kapelaan, een houten noodkerkje uit de grond gestampt. Mijn zusje en ik hebben lang de familie-eer hoog gehouden door elke zondag aan te schuiven. Er blijven in het oorspronkelijke Stein, d.w.z. voor de herindeling, slechts twee kerken over ondanks dat het inwonertal in 45 jaar explosief is toegenomen. Ik heb me al geruime tijd geschaard onder de mensen, die een eigen invulling geven aan het geloof, wanneer, wat en hoe. Voor sommigen is religie uitgegroeid tot lifestyle en anderen keren zich er totaal van af, geloofsvrijheid is een goed recht. Een religie aanhangen uit angst voor de dood en onzekerheid over het leven daarna, vind ik een verwerpelijke motivatie en schijnheiligheid is mij vreemd. Met of zonder geloofsovertuiging, we zijn allemaal gelijk, elk aards leven is eindig en het staat iedereen vrij om te fantaseren over een tweede leven, een harem maagden of wat dan ook. By the way bidden in nood, helpt geen kloot.

Actie reactie

Artiesten houden van interactie met het publiek. Het toont aan dat zij niet louter hun programma afdraaien maar ook ter plekke kunnen improviseren. Door de toeschouwers erbij te betrekken, krijgt de voorstelling een persoonlijker tintje. Klaarblijkelijk roep ik geregeld een reactie op tijdens een optreden. Destijds met Micha Wertheim liep dat nogal uit de hand, daarover wordt nog steeds gesproken en geschreven. Had hij zich beperkt tot één of enkele opmerkingen en meteen publiekelijk excuses gemaakt voor zijn pijnlijke vergissing over mijn spraakcomputer dan had het voorval hem niet zo duur komen te staan. Onlangs las ik dat Micha Wertheim zelf een zaal moet huren om te kunnen optreden in Limburg. Mijn ongeremde lach of andere wellicht niet alledaags klinkende geluiden leiden frequent tot hilariteit onder de toeschouwers en respons van een artiest. Zoals dinsdag jongstleden toen Sara Kroos ludiek en kort reageerde op mijn hoest. Ik dacht even; "Ben blij dat iemand in mijn conditie samen met vijf anderen jouw optreden bijwonen", maar ik kon geenszins boos op haar worden. Sara Kroos timmert nog niet zo lang aan de weg, toch zet zij met Boheems een professioneel wervelende voorstelling op de planken. De sketches, zang en dans begeleid door een viermans band zijn van hoog niveau. Haar volumineuze stem kan opvallend diep zakken, vroeg of laat de vorming van een poliepje dat zou mij niet verbazen. Nog een slag drukker dan zou zij als de vrouwelijke Jochem Myer bestempeld kunnen worden. Dat moet geen doel op zich zijn, Sara Kroos moet vooral zichzelf blijven want ik vind Boheems sprankelend, verfrissend cabaret.

One big family

Inmiddels ben ik letterlijk mijn 54ste levensjaar ingerold want ik ben al een tijdje rolstoelgebruiker. In februari 2006 werd door de gemeente Ambt Montfort mijn eerste verstrekt en zo'n zestien maanden later kreeg ik weer een gloednieuwe elro. De "oude" ging in het depot voor uitleen binnen de gemeentegrenzen en voor mij werd bij het AWBZ eenzelfde bolide van Moving People aangevraagd en toegekend. Mijn verjaardag was een goede aanleiding om de hele familie weer eens bij elkaar te trommelen, nou ja sms'sen dan. Zonen, zussen, neven, nichten en aanhang, wat een naar woord eigenlijk. De schoonouders van mijn zonen, mijn ex-vrouw en uiteraard Karin alsmede haar moeder. Helaas waren er een aantal verhinderingen maar met 25 personen was de ter beschikking gestelde ruimte goed gevuld. Het was een gezellig samenzijn, een ideale gelegenheid om live bij te kletsen met ik voornamelijk als geïnteresseerd toehoorder. Vlaaien, een koud buffet, koffie en andere dranken zorgden dat de inwendige mens niets tekortkwam. De mooie cadeaus waaronder veel cd's en dvd's garanderen urenlang luister- en kijkplezier. De drie extra voorstellingen, Bløf, Soldaat van Oranje en 1953, heb ik graag in mijn agenda bijgetikt en beloven weer leuke uitjes te worden. Ik vond het geslaagd en die mening werd algemeen gedeeld, wie weet gaat er géén jaar voorbij tot een volgend familietreffen.

Nee blijft nee

Uit navraag in Leiden is gebleken dat ik niet voor orgaan- en weefseldonatie in aanmerking kom. ALS-ers hebben een contra-indicatie omdat er nog steeds zo weinig bekend is over de oorzaak van deze neuromusculaire aandoening. Spijtig want ik had graag een bijdrage geleverd aan het terugdringen van het donorentekort. Géén tweede leven voor mijn organen, mijn donorcodicil kan ongewijzigd op nee blijven staan.
Mijn zielloze lichaam ter beschikking stellen aan de medische wetenschap, daar voel ik niets voor en bovendien gun ik mijn nabestaanden een echte uitvaart, géén schijnvertoning. Vroeger werd dat veel gedaan omdat men de uitvaartkosten, die inderdaad schandalig hoog zijn, niet kon betalen. Trouwens vanwege de moderne technologie is de vraag naar echt anatomisch lesmateriaal, excuseer de oneerbiedig klinkende term, afgenomen.

Ja donor, nee donor

Sinds jaar en dag staat in mijn codicil vermeld dat ik niets wil donoren. Ik ben altijd terughoudend geweest omdat niet alles rond dat thema even duidelijk is. Met name de vraag of een potentiële donor 'normaal' kan sterven en niet door een ongeduldig operatie- of ambulanceteam tussen de dierbaren wordt weggegrist. Nu eventuele donatie voor mij actueel wordt, sta ik er minder afwijzend tegenover dan ooit tevoren. Vaak kun je pas een weloverwogen besluit nemen als de nood aan de man of vrouw is. Voor donatie en in nog sterkere mate voor euthanasie geldt voor velen de ver-van-mijn-bed-show waardoor niets wordt vastgelegd. Een omgekeerde registratie zoals in België, d.w.z. iedereen is donor tenzij je aangeeft dat niet te willen zijn, is een beter systeem. De feitelijke situatie in Nederland is dat wij kampen met een tekort aan organen en niet zelden zijn aangewezen op onze zuiderburen.
Ik ben bereid om mijn standpunt omtrent orgaan- en weefseldonatie in heroverweging te nemen als een aantal vraagtekens uit de weg zijn geruimd. Van een ALS-patiënt zal niet alles geschikt zijn voor donatie maar het hart, een autonoom functionerende, gespierde pomp, doorgaans wel. Ik vind het een mooie gedachte dat mijn hart blijft kloppen in iemand, die daarmee is gered. Wellicht zijn mijn nieren en lever ook in topconditie en kunnen nog eens drie personen een menswaardiger bestaan leiden. Zo kan ik aan het eind van mijn leven nog iets betekenen voor zieke medemensen en het mes snijdt aan twee kanten, levensbeëindigend én -reddend. Het zou helemaal gaaf zijn als wij, donateur en ontvanger, elkaar even in de ogen kunnen kijken waarna de transplantatie succesvol wordt uitgevoerd.

Ik ben er nog

December is voorbij en het is geen geheim dat ik daar niet rouwig om ben. Ik houd niet van die opgeklopte feestdagen; de overvloed aan cadeaus, eten en drinken, het jaarlijkse kerkbezoek, het geldverkwistende vuurwerk. We berusten er in dat voor sommigen de jaarwisseling gepaard moet gaan met geweld en vernielingen. Voor deze relschoppers zou het een goed voornemen zijn om niet bij elke voorkomende gelegenheid amok en schade te maken. De meeste goede voornemens stranden echter binnen afzienbare tijd, vaak reeds voor eind januari. Oorspronkelijk viel nieuwjaarsdag op 1 maart, wel zo logisch dat een jaar begint met het voorjaar, de lente. Vandaar dat september, oktober, november en december nog vernoemd zijn als zevende tot en met tiende maand van het jaar. Ook 2010 is ongemerkt omgevlogen en het tweede decennium van de 21ste eeuw is aangebroken. Voor mij persoonlijk was het wederom een bewogen jaar, dat begon met het overlijden van mijn vader. Anderhalve maand later werd ik 53 en schreef op dit weblog, dat het niet ondenkbaar mijn laatste levensjaar kon zijn. Kennelijk beschik ik letterlijk en figuurlijk over een lange adem want ik ben er nog. Op 3 mei was de overplaatsing naar hospice Daniken een feit. De herhaaldelijke problemen met de spraakcomputer werden doeltreffend verholpen. De bestralingen van mijn speekselklieren gaven een bevredigend resultaat. Op advies van het CtbM heb ik airstacking uitgeprobeerd maar vond dat te belastend en zag er geen heil in. Ik leef al in 'geleende' tijd want de levensverwachting bij ALS bedraagt gemiddeld drie jaar, toch hoop ik nog een poosje mee te kunnen maar niet tegen elke prijs.